Geef asieldieren ook een kans.

Over Makatsi ;

Makatsi is een dierenkliniek in Nieuw-Amsterdam, Drenthe. Ze vangen zwerfkatten op, en katten die gedumpt zijn. Zo hebben ze kittens maar ook volwassen poezen die allen opzoek zijn naar een goed en liefdevol huis.

Dierenkliniek Makatsi heeft een complete boven etage ingericht speciaal voor deze dieren. Deze dieren vallen onder het Jochem project. Het Jochem project is als het ware een grote spaarpot waar geld in gedoneerd kan worden zodat de dieren voer, medicatie en andere benodigheden kunnen krijgen. Het is niet verplicht om wat te doneren, maar omdat alles uit eigen zak betaald wordt zijn alle beetjes welkom.

Dierenkliniek Makatsi vraagt voor de poezen geen geld. Het enige wat ze vragen is een goed en liefdevol tehuis. De poezen die momenteel bij Makatsi zitten zijn te bekijken op www.makatsi.nl onder het kopje kliniekat.

Misschien leuk om te plaatsen

Iets meer dan 5 weken geleden hebben wij turtle opgehaald uit het asiel. We zijn in ieder geval erg blij dat hij er is en volgens ons is Turtle zelf ook heel blij dat hij nu zijn eigen baasjes heeft

quote:

Op maandag 25 februari 2008 14:31 schreef Harajuku. het volgende:

Het is ook absoluut niet waar dat er alleen oude dieren in een asiel zouden zitten. Met regelmaat komen er kittens en pups binnen en zeg nu zelf, een dier van pakweg 3 jaar is toch ook nog niet oud? In sommige gevallen zijn de dieren al goed opgevoed, en dan heb je dus ook die lasten niet.

Er is trouwens ook niks mis met oude(re) dieren hoor
Lucky kregen wij toen hij 4 was, nog best jong, en Ziggy nu is 16 en ik zou haar voor geen andere (jongere) kat in willen ruilen
Die oudjes verdienen ook een kans!

quote:

Op maandag 25 februari 2008 15:10 schreef Harajuku. het volgende:

[..]

Ofcourse. Ik probeerde alleen mensen te lokken

Hehe, ik weet wel dat de meeste mensen toch voor een jonger dier gaan hoor
Maar goed, oudjes zijn dus ook tof, ter info van die mensen

ej, leuk topic. Laat ik nou ook een kat hebben gehaald uit het asiel. Wat zeg ik? 2 zelfs gehaald en ze hebben het helemaal naar hun zin bij mij. _{zolang het eten maar op tijd komt}

Ik heb nu al 5 jaar Polle, een vreselijk lieve knuffel die was weggestopt in een asiel in Uden. 'Ze was ong. 9 maanden oud toen ik haar haalde en toch is haar karakter nog heel erg veranderd in de loop der jaren. Bullshit dus als je vindt dat 'zo'n' poes al een eigen karakter heeft. Geef dus eerst een lief asielpoesje een kans ipv makkelijk te doen en een nestkatje aan te schaffen.

Polle is door het asiel in Uden heel netjes ingeënt, ontwormd en gesteriliseerd en daar heb ik toen 65 euro voor betaald (vind maar eens en dierenarts die dat goedkoper doet). We hebben haar ooit gevonden op internet en volgens mij is er ook een algemene site van alle dierenasiels waar je rustig op je gemak beestjes kunt kijken met foto's en een verhaaltje erbij.

Polle bij aankomst:


En 5 jaar later :



[ Bericht 19% gewijzigd door SEMTEX op 25-02-2008 16:53:52 ]

weten jullie hoe dat zit met een dier uit belgie te halen? ik bedoel kan dat zomaar?
tis natuurlijk niet een verwegistan land dus ik verwacht dan geen problemen....

Even een tvp'tje.

Vorig jaar zijn wij pleeggezin geweest voor het dierenasiel Zuidwolde, en hebben we in totaal 7 kittens opgevoed en vertroeteld tot ze naar hun nieuwe baasje konden..

Dit jaar hopen we dat weer te doen, het is zo leuk om te doen!

quote:

Op maandag 25 februari 2008 16:17 schreef Harajuku. het volgende:
Oeh, een kinda insider.

En geen idee eigenlijk Draculettetje, zal eens kijken of ik wat kan vinden.

graag, ik heb wel wat gegoogled, maar ik kom er geen wijs uit....
of ik lees gewoon niet goed genoeg

quote:

Op maandag 25 februari 2008 16:25 schreef Harajuku. het volgende:

[..]

Had ik ook Hell, de linkjes in de OP zijn de enige beetje duidelijke die ik kon vinden ook. Heb even een asiel gemailed met je vraag.

en daar had ik nou niet aangedacht, Dank!

Mijn broertje heeft pas een hond uit het asiel gehaald. Een heel mooie, twee jaar oude kruising herder-labrador.
In eerste instantie een hele positieve ervaring. Dit asiel had de dieren in een aparte ruimte waar je als bezoeker niet kon komen. Dat vond ik wel een goede zaak. Alle asielen waar ik tot nu toe ben wezen kijken waren volledig open voor bezoekers en dat is erg stressvol voor de dieren.
Als je een hond wilt krijg je eerst een lang gesprek over wat je verwacht, wat je zoekt, wie je bent en zij zoeken daar een aantal mogelijke honden bij. Vervolgens krijg je een boek te zien waarin foto's en informatie over de dieren staat om te zien in welke van de geselecteerde honden je interesse hebt.
Daarna mag je met een of twee van die honden een proefwandeling maken om te zien of het klikt. Daarna volgde weer een gesprek en een verplichte bedenktijd.
Bij hun klikte het goed met de hond en ze hebben het beest dus mee naar huis genomen. Daar begon de ellende.

Hij sprong op de bank en was er met geen mogelijkheid af te krijgen. Als ze in de buurt kwamen begon hij te grommen en te happen. Na een hele tijd hebben ze hem eindelijk van de bank gekregen en het asiel gebeld. Toen bleek dat deze hond hetzelfde geintje had geflikt bij het vorige gezin waar hij geplaatst was, maar dat hadden ze 'vergeten' te melden. Dat gezin had een kennis die politiehonden trainde en die had hen als tip gegeven om de hond met grof geweld van de bank te verwijderen door hem in zijn nekvel te grijpen. Na een week die behandeling was de hond dusdanig agressief dat hij daar niet meer te handhaven was en terug naar het asiel gebracht was.
Mijn broertje en zijn vriendin besloten de hond toch te houden omdat ze er verder een goede indruk van hadden en het bankincident eenmalig bleek te zijn maar of dat nou zo'n goed plan was

Inmiddels is het vier weken later en heeft hij gevochten met onze honden waardoor een van de twee zodanig gewond was dat er hechtingen nodig waren. Natuurlijk hadden we een knokpartij of twee verwacht omdat ze even moeten bepalen wie waar staat maar dit ging verder dan even de rangen uitvechten.
Verder zijn er verschillende dominantieproblemen geweest waarbij hij hapte naar mijn broertje of zijn vriendin, zich enorm dominant gedroeg tegen andere mensen en als klap op de vuurpijl heeft hij vorige week mijn schoonzusje dreigend in een hoek gedreven waar ze pas na een kwartier weer uit mocht.

Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat dit alleen aan de hond ligt of allemaal de fout van het asiel is maar deze hond had nooit bij hun geplaatst mogen worden. Zij wil een hond waar je leuk mee kan knuffelen, die gezellig bij je op de bank komt liggen en die geen problemen geeft en hij wilde een hond die groot genoeg was om hond te zijn maar die verder goed handelbaar was. Beide hebben ze geen enkele ervaring met honden op de ontmoetingen met mijn honden en die van mijn zussen na. Ze zijn niet opgegroeid met honden, hebben zelf nooit een hond opgevoed, weten niet waar ze op moeten letten in het gedrag van een hond en hebben bepaalde waarschuwingen van deze hond dus ook nooit gezien.
Deze hond is niet vals maar hij is wel erg makkelijk vals te maken en erg dominant en heeft dus ook een baas nodig die weet wat hij doet. Zij hadden deze hond nooit mee moeten krijgen maar nu ze hem hebben willen ze hem eigenlijk ook niet zomaar terug doen.
De rangverhouding daar in huis is duidelijk, eerst mijn broertje en de hond waarbij mijn broertje nét een beetje overwicht heeft en ver daar onder staat zijn vriendin. Dat beest walst over haar heen en zij heeft het niet door en dat maakt de situatie erg gevaarlijk.

Ze zijn op cursus gegaan, hebben daarnaast een keer in de week een gesprek met een gedragsdeskundige van de hondenschool en hebben haar mobiele nummer gekregen zodat ze altijd kunnen bellen als er iets gebeurd. Zij heeft ze aangeraden om het beest terug te doen na het incident vorige week maar dat willen ze nog niet. Intussen houd ik mijn hart vast.
De hond is op zich er goed te lezen, hij heeft een duidelijke lichaamstaal en geeft op zijn manier ook aan dat iets hem niet bevalt maar dan moet je wel weten waar je op moet letten en dat weten zij niet. Voor mijn broertje ben ik niet zo bang. Ik denk dat hij met de nodige instructie prima in staat is om de situatie te verbeteren en de hond de baas te worden als hij maar leert waar hij op moet letten. Bij haar is het anders, ze is een schat van een meid maar ze heeft het volgens mij niet in zich om dominant te zijn en wíl dat volgens mij ook helemaal niet. Zij wil die lieve knuffelhond en dat is deze niet, tenminste, niet als je hem niet de baas bent.
Zelfs nadat dit allemaal gebeurd is blijft ze hem knuffelen op commando, haalt ze hem aan als hij agressief doet tegen anderen omdat ze de signalen niet ziet of verkeerd interpreteert.

Ze zijn overigens na vorige week nog met het beest terug geweest naar het asiel omdat ze daar wel eens wilden zien hoe het beest zich gedroeg bij hen. Volgens hen is er geen rangenprobleem

Mensen die dieren uit het asiel opnemen

toch ga ik voor een nieuwe pup .. is familie van mijn overleden hond.

Ben dit weekend voor de 1e keer in mijn leven in een asiel geweest. Een positieve ervaring moet ik zeggen. We hebben 2 asiels bekeken. 1 was vrij nieuw, de ander was al wat ouder.
Van de meeste dieren kunnen ze vertellen wat hun geschiedenis is, ze zijn goed nagekeken op ziektes, je krijgt een karakter-omschrijving en je kunt echt even contact maken met de dieren om te kijken of er een klik is.
Wat ik zelf ook fijn vind is dat de mensen die in het asiel werken (op vrijwillige basis vaak!) ook heel erg begaan zijn met de dieren en graag een goed baasje willen voor deze dieren. Je kunt aangeven wat voor soort dier je zoekt, bijvoorbeeld binnen- of buitenkat, klein of groot dier, speels of rustig, oud of jong, etc. Er zijn genoeg dieren dus meestal is er wel een diertje waar je een klik mee hebt .

[ Bericht 19% gewijzigd door Mikani op 25-02-2008 17:05:32 ]

quote:

Op maandag 25 februari 2008 16:40 schreef MinderMutsig het volgende:
Mijn broertje heeft pas een hond uit het asiel gehaald. Een heel mooie, twee jaar oude kruising herder-labrador.
In eerste instantie een hele positieve ervaring. Dit asiel had de dieren in een aparte ruimte waar je als bezoeker niet kon komen. Dat vond ik wel een goede zaak. Alle asielen waar ik tot nu toe ben wezen kijken waren volledig open voor bezoekers en dat is erg stressvol voor de dieren.
Als je een hond wilt krijg je eerst een lang gesprek over wat je verwacht, wat je zoekt, wie je bent en zij zoeken daar een aantal mogelijke honden bij. Vervolgens krijg je een boek te zien waarin foto's en informatie over de dieren staat om te zien in welke van de geselecteerde honden je interesse hebt.
Daarna mag je met een of twee van die honden een proefwandeling maken om te zien of het klikt. Daarna volgde weer een gesprek en een verplichte bedenktijd.
Bij hun klikte het goed met de hond en ze hebben het beest dus mee naar huis genomen. Daar begon de ellende.

Hij sprong op de bank en was er met geen mogelijkheid af te krijgen. Als ze in de buurt kwamen begon hij te grommen en te happen. Na een hele tijd hebben ze hem eindelijk van de bank gekregen en het asiel gebeld. Toen bleek dat deze hond hetzelfde geintje had geflikt bij het vorige gezin waar hij geplaatst was, maar dat hadden ze 'vergeten' te melden. Dat gezin had een kennis die politiehonden trainde en die had hen als tip gegeven om de hond met grof geweld van de bank te verwijderen door hem in zijn nekvel te grijpen. Na een week die behandeling was de hond dusdanig agressief dat hij daar niet meer te handhaven was en terug naar het asiel gebracht was.
Mijn broertje en zijn vriendin besloten de hond toch te houden omdat ze er verder een goede indruk van hadden en het bankincident eenmalig bleek te zijn maar of dat nou zo'n goed plan was

Inmiddels is het vier weken later en heeft hij gevochten met onze honden waardoor een van de twee zodanig gewond was dat er hechtingen nodig waren. Natuurlijk hadden we een knokpartij of twee verwacht omdat ze even moeten bepalen wie waar staat maar dit ging verder dan even de rangen uitvechten.
Verder zijn er verschillende dominantieproblemen geweest waarbij hij hapte naar mijn broertje of zijn vriendin, zich enorm dominant gedroeg tegen andere mensen en als klap op de vuurpijl heeft hij vorige week mijn schoonzusje dreigend in een hoek gedreven waar ze pas na een kwartier weer uit mocht.

Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat dit alleen aan de hond ligt of allemaal de fout van het asiel is maar deze hond had nooit bij hun geplaatst mogen worden. Zij wil een hond waar je leuk mee kan knuffelen, die gezellig bij je op de bank komt liggen en die geen problemen geeft en hij wilde een hond die groot genoeg was om hond te zijn maar die verder goed handelbaar was. Beide hebben ze geen enkele ervaring met honden op de ontmoetingen met mijn honden en die van mijn zussen na. Ze zijn niet opgegroeid met honden, hebben zelf nooit een hond opgevoed, weten niet waar ze op moeten letten in het gedrag van een hond en hebben bepaalde waarschuwingen van deze hond dus ook nooit gezien.
Deze hond is niet vals maar hij is wel erg makkelijk vals te maken en erg dominant en heeft dus ook een baas nodig die weet wat hij doet. Zij hadden deze hond nooit mee moeten krijgen maar nu ze hem hebben willen ze hem eigenlijk ook niet zomaar terug doen.
De rangverhouding daar in huis is duidelijk, eerst mijn broertje en de hond waarbij mijn broertje nét een beetje overwicht heeft en ver daar onder staat zijn vriendin. Dat beest walst over haar heen en zij heeft het niet door en dat maakt de situatie erg gevaarlijk.

Ze zijn op cursus gegaan, hebben daarnaast een keer in de week een gesprek met een gedragsdeskundige van de hondenschool en hebben haar mobiele nummer gekregen zodat ze altijd kunnen bellen als er iets gebeurd. Zij heeft ze aangeraden om het beest terug te doen na het incident vorige week maar dat willen ze nog niet. Intussen houd ik mijn hart vast.
De hond is op zich er goed te lezen, hij heeft een duidelijke lichaamstaal en geeft op zijn manier ook aan dat iets hem niet bevalt maar dan moet je wel weten waar je op moet letten en dat weten zij niet. Voor mijn broertje ben ik niet zo bang. Ik denk dat hij met de nodige instructie prima in staat is om de situatie te verbeteren en de hond de baas te worden als hij maar leert waar hij op moet letten. Bij haar is het anders, ze is een schat van een meid maar ze heeft het volgens mij niet in zich om dominant te zijn en wíl dat volgens mij ook helemaal niet. Zij wil die lieve knuffelhond en dat is deze niet, tenminste, niet als je hem niet de baas bent.
Zelfs nadat dit allemaal gebeurd is blijft ze hem knuffelen op commando, haalt ze hem aan als hij agressief doet tegen anderen omdat ze de signalen niet ziet of verkeerd interpreteert.

Ze zijn overigens na vorige week nog met het beest terug geweest naar het asiel omdat ze daar wel eens wilden zien hoe het beest zich gedroeg bij hen. Volgens hen is er geen rangenprobleem

Rangen verhaal komt er bekend voor. Baloe is niet uit het asiel, maar ik laat ook over me heen walsen. Sinds 3 jaar is MM bij ons, hij luistert verdomme prima naar MM.

Met wat tips van MM luistert hij nu beter naar me, en weet hij volgens mij dondersgoed dat hij niet de baas is. Maar daar gaat heel veel werk in zitten. En ze zullen je altijd uit blijven proberen.

Gaat de vriendin van je broer ook mee naar de gedragscursus? Want ook zij moet weten dat zij de baas is, en niet de hond

Raar asiel trouwens

quote:

Op maandag 25 februari 2008 16:45 schreef Harajuku. het volgende:

[..]

Welk asiel was dat?

Kwalijke zaak vind ik dat hoor Lijkt me ook sterk dat je daar in het asiel helemaal niets van merkt.

De naam weet ik zo niet maar het is een asiel in Den Haag.
Ik vind het ook echt een slechte zaak. Je maakt mij niet wijs dat die hond in de twee jaar die hij in het asiel heeft doorgebracht nooit probleemgedrag heeft vertoont. Bovendien is hij als pup van ongeveer 4 maanden in het asiel gekomen dus waarom heeft hij daar zo lang gezeten als er niks mis was met het beest?
In eerste instantie had ik echt een positieve indruk van dit asiel door de verhalen van mijn broer. Dat de dieren in aparte ruimtes zitten zodat ze geen last hebben van al die bezoekers, de lange gesprekken, het feit dat zij een aantal geschikte honden uitzoeken n.a.v. het gesprek en dat je een verplichte bedenktijd had voor je de hond meekrijgt vond ik echt heel erg goed.
Maar als dit het resultaat is snap ik er helemaal niks meer van. De combinatie van deze baasjes met deze hond is gewoon heel erg fout. Het beest is verder echt wel lief (al klinkt dat misschien niet zo in mijn verhaal ) maar heeft gewoon duidelijke, consequente bazen nodig die tegen hem opgewassen zijn. Je moet bij zo'n hond gewoon weten wat je doet en het moet bij je passen.
Mijn handen jeuken als ik dat beest zie, ik zou hem best graag een tijdje onder mijn hoede nemen om hem wat basisbeginselen bij te brengen. Maar dat is in onze situatie momenteel geen goed plan dus ik houd het maar bij goede adviezen.

Ik begin me trouwens wel af te vragen of het verder wel zo'n goed asiel is. Ik snap dat ze niet veel tijd aan die beesten kunnen geven maar een hond die twee jaar in het asiel heeft gezeten en zelfs basiscommando's zoals 'zit' of 'nee' nog niet kent geven mij te denken.

Oja, ook nog even een positief verhaaltje omdat het topic anders een andere kant op gaat dan de bedoeling was

Mijn zus heeft ook een hond uit het asiel. Een schapendoespup die zwaar ondervoed binnengekomen was, mét stamboom. Ze komt bij een broodfokker vandaan waar ze volgens mij in beslag was genomen. Dat is echt een schat van een beest
Ze heeft natuurlijk wel wat kleine probleempjes gehad maar dat heeft iedere hondeneigenaar wel eens.
Ze is niet gesteriliseerd hoewel dat tegenwoordig volgens mij wel standaard is maar dat is in dit geval een goed ding. Mijn zus heeft zich aangesloten bij de rasvereniging en heeft met deze hond (inmiddels 9 jaar) in totaal twee nestjes gefokt. Uit een van die nestjes komt onze Bikkel

Twee jaar later wilden wij er een hond bij en kwamen we bij toeval diezelfde broodfokker tegen die zes jaar later dus nog vrolijk bezig was. Hij had een moederhond die hij af wilde laten maken omdat ze niet echt gezonde pups gaf en dus te duur was. Na een gesprekje waarin het uiterste gevraagd werd van mijn zelfbeheersing konden we die melkproducerende hond meenemen. En zo kwamen we aan Anoek die een nichtje van Kira bleek te zijn.
Als mijn zus Kira niet uit het asiel had gehaald dan was Anoek nu afgemaakt. Dit asiel heeft dus zonder het te weten twee honden gered.

Hier ook een tevreden AsielPoek-"moeder"


Baloe aka Loetje