quote:
20-03-2008 14:46
Een laatste groet.
Vanaf het moment dat Gwendo was overleden,de artsen weer vertrokken ook
de arts van de GGD die zijn dood formeel moest bevestigen bij justitie
omdat het om een euthanasie betrof,was het de tijd aan ons gegeven.
Derk had hem ervoor gevraagd of hij nog geschoren wilde worden,daar was
Gwendo te moe voor en zei;doe dat maar als ik al overleden ben.
Tijdens het scheren ben ik Gwendo gaan wassen en hebben wij samen hem
aangelkeed hij lag er mooi tevreden en sereen bij en met een glimlach.
Wat het allemaal compleet maakte is dat hij daarvoor nog zijn eigen
rouwkaart heeft kunnen bekijken en was er zeer tevreden over,ook heeft
hij lieve Emmy als laatste gesproken hun vriendschappelijke liefde voor
elkaar geuit en verteld dat hij spoedig thuis zou zijn.
Tijdens het gesprek heeft hij ook nog zijn weblog bekeken en ik zal ook
later zijn reactie nog beschrijven.
Donderdag 13 maart hielden wij zijn condoléance aan huis want hij lag
natuurlijk in zijn eigen bed,hij zag er sereen,lief en aandoenlijk uit.
Al zijn vrienden,vriendinnen,familie,onze vrienden en goede kennissen
kwamen bij hem aan bed.
Voor ons heel fijn en prettig elk moment van de dag en ook in de nacht
bij hem te kunnen zitten,Diana heeft de eerste nacht bij hem op de
kamer geslapen zodat hij daar niet alleen hoefde te zijn.
Zo hebben wij de vijf dagen alle tijd gekregen om van zij lichaam af-
scheid te kunnen nemen.
Zaterdag de 15e maart was het dan zover,zijn lichaam is vlak voor het
vertrek uit huis gekist,zes van zijn dierbare vrienden hebben hem uit
huis de auto in gedragen,er waren prachtige bloemstukken ten over.
Op de crematorium aangekomen had ik er voor gezorgd dat Emmy,Marco en
zus Sonja bij ons in de familiekamer kon voegen,onder geen beding wilde
ik dat haar iest zou overkomen met haar broze lichaam.
Een dijk van een meid met haar gulle lach,dan kan het alleen maar goed
gaan.
De plechtigheid,heel mooi,warm in liefde ontroering is het juist woord,
Gwendo werd binnen gedragen ondesteund door Canto Della Terra van A.
Bocelli.
De kist werd geopend en een halve deksel geplaast met bloemstukken erop
Drie grote kaarsen werden aangestoken één door ons de 2e door Diana en
Manoodh,de 3 was voor Peter en Frenck.
Een prachtig draaiboek in boekwerk met foto's,werd zijn levensverhaal
verteld met achtergrondmuziek van Appalachian Mountain Suite.
Tussendoor het lied On may way home, Mama,prachtige gedichten en afge-
sloten met The Time Is Now.
Wij kunnen niet anders zeggen dat het een bewogen plechtigheid was en
de vele lieve mensen bij de condoléance.
Daarna zijn wij met zijn zessen Gwendo gaan begeleiden naar de verbran-
dings oven,dat was een zwaar moment,Diana en ik hebben onze zakdoeken
meegegeven op de kist dat ons verdriet meegezuiverd mag worden.
Na de koffietafel was er een borrel bij ons thuis met een catering en
Taart van mijm Tante uit Amsterdam,verzorgd door Giancarlo.
Zo ging een ieder met een goed gevoel naar huis,een geweldig mooie en
zeker bijzonder afscheid van een zo dierbaar persoon die de Naam.....
Gwendo Aimé zal blijven dragen.
''De vriendelijke Geliefde"
Met alle liefs,Veronica.