Begin dit jaar heb ik op het cb aangegeven dat ik het tijd vind dat we iets met mijn zoontje van 2 jaar gaan doen. Hij functioneert nog prima, maar ik merk dat de kenmerken steeds meer naar voren komen en ik steeds bewuster met hem bezig moet.
Ik wil graag vast begeleiding/psycho-educatie of informatie of cursussen over alles rondom kinderen met asperger, wat ik in de opvoeding en de ontwikkeling kan verwachten, hoe ik hem het beste kan benaderen, hoe ik zaken voor kan zijn en een stukje erkenning en herkenning.
Zéker met het oog op wachttijden en het feit dat hij over 1,5 jaar naar de basisschool gaat.
Ik wil vooraf weten hoe kinderen met asperger zich op een basisschool ontwikkelen, waar je tegenaanloopt etc etc... zeker in combinatie met hoogbegaafdheid.
(de woordenschat van het kereltje is gelijk aan die van een veel ouder kind. De articulatie en het aparte denkpatroon zijn ook typerend. Familie en kennissen noemen de snelheid waarmee hij dingen oppikt en hoe hij verbanden legt eng.)
Als hij naar de basisschool gaat en het loopt niet allemaal zoals gemiddeld, dan zetten ze hem zo in een hoek. Op hij is onhandelbaar, of ze benaderen hem verkeerd waardoor er niets uit komt verzin het allemaal maar. (op het cb denken ze ook al dat hij niet kan praten... ja duh! hij weigert gewoon als hij daar op commando plaatjes moet lezen.)
Als hij eenmaal in een hoek zit of als hij als vervelende klier bekend staat in de lerarenkamer dan kom je daar niet meer vanaf. Plus dat als ze dan pas met diagnoses of onderzoeken of begeleiding komen.. dan worden we tegen die tijd dus op de wachtlijst geplaatst.. wat maakt dat hij pas aan de beurt is als hij 6 of 7 is??
Dan is het te laat!
Ik wil NU weten wat ik kan verwachten en ik wil NU weten hoe en wat en waar... ik wil geinformeerd worden, ik wil vast de weg verkennen, ik wil vast in het circuit zitten met mijn zoontje
het cb was echter een langzaam aan actie.
Ja nou, weet je ik zal de mogelijheden even vertellen. Nou nee weet je... we praten er de volgende keer over.
Dus ik aangegeven of ik ons op kon geven voor dat vroegtijdige opsporingsgedoe.
Ja, nou.... wie weet is dat niet zo gek. Maar de volgende keer maar.
Volgende keer.
Hallo, ik wil mijn zoontje aanmelden voor dat vroegtijdige opsporingsgedoe.
ik heb mij wat verder geinformeerd en ik wil hier beginnen.
Nou... ik ga je een folder opsturen.
En dan praten we de volgende keer verder.
Ik: nee, ik wil het nu graag afhandelen. want ik heb al besloten.
... nou weet je, ik zal je er wat over vertellen. Autisme... en euh nee het is allemaal een beetje ingewikkeld en als ik dat aan je vertel word het misschien wat te veel voor je. Het is wat ingewikkeld.
Ik: maar ik heb al besloten, ik wil dit gewoon.
........... ik kreeg een foldertje
Ik begin april naar de huisarts.
Ik wil dat mijn zoon getest word. Mijn einddoel is * insert bovenstaand verhaal*
HA: oke, ik stuur je door naar het riagg.
ik: nee, absoluut niet! en bla bla bla
HA zou mij doorverwijzen naar het sofia kinderziekenhuis.
Hardstikke fijn! Dat zag ik wel zitten.
Ik heb 2 maanden gewacht op een bericht. Ik verwachtte een bevestiging van plaatsing op een wachtlijst of een uitnodiging voor een gesprek als er geen wachtlijst is.
Ik heb niets gehoord.
Afgelopen week heb ik een email naar het Sofia gestuurd.
Er werd diezelfde dag nog gereageerd op mijn email door het Sofia, dat vond ik erg netjes!!
Wat blijkt.
Het sofia heeft 22 april al contact gehad met de huisarts en de huisarts verteld dat ze niets met mijn zoon kunnen en willen op het moment omdat hij één naar hun maatstaven te jong is om een diagnose in het autistisch spectrum vast te kunnen stellen en twee er een wachttijd tot nov/dec 2008 is. Daarbij hebben ze de huisarts gevraagd dit met mij door te spreken en samen met mij een ander traject op te zetten, waaronder in ieder geval mij met stichting mee in contact te brengen.
De huisarts heeft mij dus gewoon thuis laten wachten op een bericht dat niet ging komen.
ondertussen veranderd mijn zoontje in een sneltreinvaart. Weer twee maanden verder.
Als ik op de site van MEE kijk zie ik dat deelname aan het aanbod waarin ik geïnteresseerd ben alleen is voor mensen met oudere kinderen dan mijn zoontje en kinderen waar al een diagnose bij gesteld is.
Een prachtig rondje.... de diagnosefiguren vinden dat ik daar even mee moet wachten maar al wel met de activiteiten mee moet/mag doen... de activiteitenfiguren stellen de eis dat ik eerst langs een diagnose figuur ben geweest.
Ondertussen ben ik nog wat andere draadjes aan het volgen, maar ik geloof dat mijn mail te lang en te onoverzichtelijk wordt.
Overigens zijn al wel verschillende mensen uit de medische/psychiatrische/psychologische wereld het met mij eens dat de uiteindelijke diagnose zeer vermoedelijk asperger gaat worden. Helaas zijn deze niet bevoegd hier iets mee te doen. Het zijn mensen van de werkvloer.