quote:
Op zondag 6 januari 2008 12:01 schreef phluphy het volgende:Leonieke
Er moet me iets van het hart, neem me niet kwalijk dat ik even "vrijuit" spreek...
Je bent een volwassen vrouw, die zelf beslissingen mag en kan nemen. Die zelf bepaalt wat en wanneer ze wil doen, of laten. Die werkt voor een inkomen, en dit geld naar eigen inzicht kan besteden.
Je bent getrouwd, dus je man heeft ook wat te zeggen. Maar je schoonouders niet!!
Ik zou het niet pikken dat mijn schoonvader bepaalt wanneer ik ga verhuizen, alleen omdat hij vindt dat je best nog wat langer bij hun kunt inwonen. Kom op zeg!
Als jij eerder wil verhuizen, dan laat je toch lekker bouwen door een ander bedrijf? Je hebt toch gespaard? Ik zou er mijn laatste cent, of anders een verhoging van de hypotheek, voor over hebben om onafhankelijk te blijven.
Het leven is al kort genoeg, en om nou je eerste huwelijkse jaren bij je schoonouders te slijten is al erg zat. En als jij er echt zoveel moeite mee hebt, dan vind ik dat je schoonfamilie dit MOET respecteren. Wat geeft hun het recht om over jouw leven te beslissen?
Ik zou toch echt nog eens met die beste mensen praten. En als je schoonvader blijft volhouden dat het niet kan, dan zou ik voorstellen om dan een deel van de bouwwerkzaamheden uit te besteden aan een ander bedrijf. In de periode dat je schoonvader niet aan de slag kan, laat je een ander bedrijf het overnemen. In goed overleg en met goed plannen moet dit best realiseerbaar zijn, lijkt me.
Sorry dat ik een beetje fel ben, maar ik vind het echt te zot voor woorden.
Ik begrijp je, ik begrijp je écht volledig, echt waar
Maar het is gewoon allemaal niet zo evident
En ik neem jou niets kwalijk dat je het zo opsomt hoor
Het probleem is dat mijn schoonvader als aannemer nu wel bepaalt wanneer we gaan verhuizen en iets uitbesteden is in onze streek geen pretje. Wachtlijsten van ten minste 1 jaar en we hebben bij een paar onderaannemers die wachttijd nu bijna doorlopen dat ik het bij een ander niet nog eens wil doen.
Bouwen door een ander bedrijf was sowieso geen optie. Daarom niet persé financieel want die SOD's (sleutel op de deur firma's) bouwen goedkoper dan hetgeen we nu gaan hebben (nu natuurlijk wel hogere kwaliteit van materialen, je betaalt die zaken namelijk ook..). Maar om de lieve vrede te bewaren, was een SOD geen optie. Het blijven nog steeds de ouders van mijn man natuurlijk. Hij kan (en dat begrijp ik volkomen) het tov zijn ouders gewoon niet maken om het huis niet door hen te laten bouwen.
Niets geeft hen natuurlijk het recht om mijn wensen niet te respecteren, maar ik denk ook niet dat ze er zich zo druk om maken. Ze vinden dat we het niet beter kunnen hebben en aangezien we al allebei (mijn man en ik) hebben aangegeven dat het niet zo evident is als zij denken, zou je ervan uitgaan dat ze ondertussen beter weten. Maar euh... nee dus
Ik denk dat ze sowieso al heel erg teleurgesteld zijn in ons en dat zal alleen maar verergeren eens we alleen wonen. Ik ben namelijk niet van plan om elke zondag bij mijn schoonouders te gaan eten of om elke donderdagavond langs te gaan. Ik wil geen zo'n verplichtingen, ik wil zo'n afspraken niet vast in mijn agenda. Mijn schoonbroer doet dat wel en dat vinden ze eigenlijk normaal. Ik heb al aangegeven dit niet van plan te zijn en laat ik zeggen dat het hen niet beviel. De uitspraak: "eens we in ons eigen huis zitten, sluiten we ons een tijd op en komen we de deur niet meer uit, voor niets of niemand." is niet in zo'n goede aarde gevallen, maar dat is dan hun probleem eigenlijk
zowel mijn man als ik zijn van die mening en dan hebben zij vanaf dat moment onze mening maar te respecteren: goedschiks of kwaadschiks, het kan me op dat ogenblik niet meer schelen. Nu is dat moeilijker aangezien we daar ook wonen en het toch een beetje een aangename sfeer moet zijn. Of zo aangenaam mogelijk...
Ik ga me de komende dagen gedeisd houden. Mijn schoonvader heeft beloofd van eens een offerte op te maken (ja die hebben we nog niet gekregen
) en ik ga hem dat nu laten doen. Zonder veel te zeuren want ik wil wel eens weten hoeveel het huis ons nu ongeveer zal kosten. Eens ik die offerte heb, zal ik hem vragen (ik moet dit wel nog met mijn man bespreken, want ik heb een nachtje liggen piekeren
) welke verhuisdatum hij haalbaar ziet en dan zien we wel of het ons bevalt of niet. Probleem is eigenlijk vooral dat je in onze streek geen appartement/huis kunt huren per maand en minstens 1 jaar is ook zo onnozel natuurlijk...
Had ik het allemaal geweten, had ik het zoveel jaar geleden totaal anders aangepakt. Geloof me vrij. We zijn in augustus 2 jaar getrouwd en idd, normaalgezien breng je die niet bij je schoonouders door
Probleem is dat we er nu niet meer veel kunnen aan veranderen. Spijt komt altijd te laat hé?
Ah, ik vrees dat ik me er zal moeten over zetten... Maar als we niet verhuizen in juli moet er toch een oplossing komen want echt, die vijf weken verlof afwisselend daar en bij mijn ma doorbrengen, zie ik gewoon niet zitten
Alleen zie ik geen oplossing