Een relatie met een borderliner

quote:

Op donderdag 27 december 2007 21:08 schreef tactic_to het volgende:
het valt me heel erg op dat er veel mensen zeggen rennen zonder echt een reden of onderbouwing te geven terwijl zij diezeggen dat het, het proberen waard is een onderbouwing geven waarom.

Zelf zegt mijn gevoel dat omdat ik zelf stevig in mijn schoenen sta het te proberen, echter wel met goede afspraken onderling.

Geloof dat er toch wel onderbouwing genoeg in stond

Maar volg je verliefde dolle hart! Uiteindelijk kan je er alleen maar van leren, hoe het ook uitpakt.

Hmm, ik dacht dat tegenwoordig elke meid een borderliner had

quote:

Op donderdag 27 december 2007 22:07 schreef EggsTC het volgende:
Hmm, ik dacht dat tegenwoordig elke meid een borderliner had

Elke meid een borderliner had Leg uit aub.

quote:

Op donderdag 27 december 2007 21:37 schreef schatje37 het volgende:
Er zijn genoeg meiden zonder Borderline. Ik zou er niet aan beginnen als ik jou was. Onderbouwing, waarom problemen zoeken als het niet nodig is. Maar als je echt perse wil, dan Go for it en dan 100% ervoor gaan, anders dupeer je zon meisje nog eens extra lijkt me.

Je kiest je liefde niet, het overkomt je. Dus de zin: "er zijn genoeg meiden zonder borderline" vind ik er wat over. Je wordt verliefd, en leert leven met het karakter van je partner. En de zin "waarom problemen zoeken als het niet nodig is" vind ik spijtig uitgedrukt. Een relatie vergelijken met "zoeken naar problemen", is niet bepaald een positief beeld van verliefdheid en liefde... Het is net alsof mensen met borderline het recht niet hebben op een relatie.

Als TS echt van zijn meisje houdt, dan moet hij ervoor gaan! En goed informeren hoe de ziekte in elkaar steekt. Desnoods gaat hij ook in therapie, om ermee te leren omgaan. Maar aan liefde twijfel je niet. Het is er, of het is er niet.

quote:

Op donderdag 27 december 2007 21:08 schreef tactic_to het volgende:
het valt me heel erg op dat er veel mensen zeggen rennen zonder echt een reden of onderbouwing te geven terwijl zij diezeggen dat het, het proberen waard is een onderbouwing geven waarom.

Zelf zegt mijn gevoel dat omdat ik zelf stevig in mijn schoenen sta het te proberen, echter wel met goede afspraken onderling.

Houd er wel rekening mee dat je partner niet in staat gaat blijken te zijn om alle afspraken die je zou willen maken na te komen. Als je bijvoorbeeld af zou willen spreken dat zij in het vervolg consequent is is dat gedoemd te mislukken. (Vandaar ook mijn opmerking over zwanger maken: Kinderen hebben bij hun opvoeding richting nodig en moeten weten wat ze van hun ouders kunnen verwachten. Van haar zullen ze alleen kunnen verwachten dat ze keer op keer "verrast" zullen worden)

Van iemand houden betekent ook het accepteren dat bepaalde gebreken niet goed gaan komen. Houd er rekening mee dat je daar een enorme kluif aan gaat hebben. Als je het blijkt te kunnen heb ik daar diep respect voor. Als je echt iets voor haar voelt: Ga ervoor, maar houd wel goed in de gaten dat je het zelf ook blijft trekken. Succes

quote:

Op donderdag 27 december 2007 18:47 schreef tactic_to het volgende:

[..]

wat verstandig is voor beide partijen.

Tja, ik heb heel erg het gevoel dat je zelf het antwoord al weet en nu nog zit te wachten op bevestiging. Maar misschien zie ik het fout?

Ik ga nu heel naar zijn.
In jouw leven gaat het om wat goed voelt voor jou. Je bent niet de redder van je vriendin. Je kunt maar 1 leven leiden: dat van jezelf. De problemen van je vriendin kunnen bijzonder zwaar gaan wegen.
Eerst accepteer je dit, dan dat. Stapje voor stapje ga je steeds verder tot je dingen toelaat die je nooit normaal had gevonden bij een "normaal" mens.
Al met al verlies je jezelf en als je pech hebt ook je familie/vrienden.
Ik ben er niet optimistisch over maar wens je veel sterkte. Gemakkelijk is het niet.

Tsja...als je kunt accepteren dat het een moeizame relatie zal zijn/worden, dan moet je ervoor gaan.

Een kennis van me is drie jaar getrouwd geweest met een borderliner. Hij had (ook?) het idee haar te kunnen helpen, door er voor haar te zijn en voor haar te zorgen. Hij werkte en zij zat thuis. Ze hadden geen seks, omdat ze naar eigen zeggen slechte ervaringen daarmee had gehad. Om een lang verhaal kort te maken; uiteindelijk heeft ze via internet een andere man leren kennen in het buitenland en daar is ze toen hals over kop naartoe gaan en bij ingetrokken. Na minder dan een week meldde ze doodleuk aan hem dat ze een kindje van die man wilde. Uiteindelijk heeft ze het halve huis leeggehaald en iedereen tegen hem opgezet, want zij had toch zeker niks verkeerd gedaan? Mijn eigen ervaringen met een borderliner is ook niet bepaald vrolijk, al heb ik het gelukkig nooit tot een relatie laten komen, je doet jezelf alleen maar pijn ermee.

quote:

Op donderdag 27 december 2007 21:08 schreef tactic_to het volgende:
het valt me heel erg op dat er veel mensen zeggen rennen zonder echt een reden of onderbouwing te geven terwijl zij diezeggen dat het, het proberen waard is een onderbouwing geven waarom.

Dan lees je vrij selectief. Geeft niet, je bent verliefd.

quote:

Zelf zegt mijn gevoel dat omdat ik zelf stevig in mijn schoenen sta het te proberen, echter wel met goede afspraken onderling.

Afspraken met een borderliner

Ik kan je een tip geven: Vertrouw niet teveel op haar betreffende het zich houden aan die afspraken. De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Van die afspraken blijft geen spaan heel als ze zich onzeker en onbegrepen voelt.
Maar goed, zelf weten. Mijn advies is: Trek je eigen grenzen en wees er bij als ze overschreden worden.

afspraken zijn theoretisch, en makkelijk te maken. aan afspraken houden echter is een heel ander ding. jij mag nog zo je best doen, borderliners zijn van de hak op de tak, zullen vaak beweren dat een afspraak helemaal niet gemaakt is of dat ze het niet zo geinterpreteerd hebben, etc. het is enorm complex, energie en tijdrovend, maar als jij dat over hebt voor fucks, then cool.

ik weet in ieder geval dat ik nooooooit meer wat met iemand met een persoonlijkheids of ontwikkelingsstoornis meer wat wil hebben. je stopt er zoveel in en wat je terugkrijgt is een vorm van liefde die in de dagelijkse praktijk weinig voeten in aarde heeft. Het is volledig uit balans en ik persoonlijk word daar kriegel van, alsof ik voor twee mensen een leven aan het leiden ben. het sloopte me, voor mij hoeft het niet meer.

quote:

Op donderdag 27 december 2007 22:10 schreef Juup© het volgende:

[..]

Elke meid een borderliner had Leg uit aub.

Nou 90% van wat ik tegen kom heeft het over haar borderline. Misschien dat ze denken dat ze een borderline hebben dan ofzo

quote:

Op donderdag 27 december 2007 21:08 schreef tactic_to het volgende:
het valt me heel erg op dat er veel mensen zeggen rennen zonder echt een reden of onderbouwing te geven terwijl zij diezeggen dat het, het proberen waard is een onderbouwing geven waarom.

Of je leest het relaas van Snadrem niet of doe je alsof je die niet leest. Maar goed, ik zal er een schepje boven op doen:

Ik heb een relatie gehad met een borderliner die steeds veranderde van gedachten en van stemming. Het is je continue begeven op flinterdun en glad ijs. mevrouw was op het ene moment poes lief, op het andere krabde ze letterlijk het vel van mijn armen. Ze loog alles bij elkaar: Ze had de meest verschrikkelijke ziekten, die opeens genezen waren, en dan stierf haar moeder. Maar de genas ook wonderbaarlijk snel. Ze behield geen enkele baan en een uitkering aanvragen was te veel moeite.
Het feest begon toen ik het uitmaakte: ik werd lid van diverse ( doch obscure ) sexclubs zonder dat ik het wist, er werden bestellingen gedaan uit mijn naam met vervalste handtekeningen, ik werd gestalkt, ze verteldde iedereen dat ik haar verkracht had, en deed een poging om mij te wurgen. En nu heb ik alleen de hoogte punten genoemd.

quote:

Zelf zegt mijn gevoel dat omdat ik zelf stevig in mijn schoenen sta het te proberen, echter wel met goede afspraken onderling.

Met bordeliners zijn geen afspraken te maken, simpelweg omdat ze continue van gedachten veranderen. Lange termijn afspraken zit er gewoon niet in.

Het verhaal van zwaaibaai is geen vrolijk verhaal, maar borderline is, mits een duidelijk afgebakende en strenge aanpak van de zorgsector, wel onder controle te houden. Het kan ook anders, maar TS moet in gedachte houden dat zwaaibaai's verhaal een mogelijk scenario is. Een relatie is mogelijk, mits je duidelijke voorwaarden stelt.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 14:53 schreef releaze het volgende:
ik weet in ieder geval dat ik nooooooit meer wat met iemand met een persoonlijkheids of ontwikkelingsstoornis meer wat wil hebben. je stopt er zoveel in en wat je terugkrijgt is een vorm van liefde die in de dagelijkse praktijk weinig voeten in aarde heeft. Het is volledig uit balans en ik persoonlijk word daar kriegel van, alsof ik voor twee mensen een leven aan het leiden ben. het sloopte me, voor mij hoeft het niet meer.

Helemaal mee eens. Als ik nu van iemand hoor dat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft, ben ik long gone.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 15:20 schreef zwaaibaai het volgende:
Ik heb een relatie gehad met een borderliner die steeds veranderde van gedachten en van stemming. Het is je continue begeven op flinterdun en glad ijs. mevrouw was op het ene moment poes lief, op het andere krabde ze letterlijk het vel van mijn armen. Ze loog alles bij elkaar: Ze had de meest verschrikkelijke ziekten, die opeens genezen waren, en dan stierf haar moeder. Maar de genas ook wonderbaarlijk snel. Ze behield geen enkele baan en een uitkering aanvragen was te veel moeite.

[...]

Met bordeliners zijn geen afspraken te maken, simpelweg omdat ze continue van gedachten veranderen. Lange termijn afspraken zit er gewoon niet in.

Klinkt ook heel herkenbaar. Mijn vriend had toen ook een of andere vreselijke aandoening waar hij waarschijnlijk aan zou sterven, tenzij ik razendsnel met geld op de proppen kwam voor een operatie die door de verzekering niet vergoed werd. En je raadt het al, toen het geld er was, was hij ineens genezen. Dokterspapieren waren vervalst, de politie deed niets met de aangifte. Ook niet met de stalking die er op volgde. Mensen die slechts vage kennis van me waren kregen de meest vreemde verhalen van hem opgestuurd :S Een dag nadat ik weg was bij hem, werd ik gebeld door het ziekenhuis. Hij had een overdosis pijnstillers ingenomen en mij opgegeven als contactpersoon, of ik langs wilde komen.

Afspraken vallen gewoon niet te maken met die mensen. Keer op keer kreeg ik alles keihard terug. Hadden we iets afgesproken, week hij er vanaf en kreeg ík de schuld. Je kon het zo gek niet bedenken of hij had wel een reden om mijn huid vol te schelden. Op een gegeven moment voel je jezelf gewoon geen mens meer: je bent continu op je tellen aan het passen om die ander niet kwaad te maken, aangezien "het jouw schuld is dat hij/zij nu zo ongelukkig is met je". Als je jezelf zo opzij wil zetten moet je dat natuurlijk helemaal zelf weten, maar voor mij hoeft dat nooit meer.

Gelukkig doen mensen die geen psychische stoornis nooit zulke dingen. Want normale mensen doen zulke dingen natuurlijk niet.
Om nu alle mensen met een stoornis op een hoop te gooien en zeggen dat ze slecht zij gaat mij veels te ver.
Als ik dit zeg over een bevolkingsgroep word ik hier gebanned.

Mijn moeder heeft ook bordeliner. Toen ik klein was ben ik door een hel gegaan. Nu gaat het beter en heeft mijn moeder leren leven met bordeliner. Dus het ook veranderen en beter gaan.

Edit: lees de OP nog een keer goed

[ Bericht 45% gewijzigd door Emel op 29-12-2007 12:46:28 ]

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 16:01 schreef katerwater het volgende:
Het verhaal van zwaaibaai is geen vrolijk verhaal, maar borderline is, mits een duidelijk afgebakende en strenge aanpak van de zorgsector, wel onder controle te houden. Het kan ook anders, maar TS moet in gedachte houden dat zwaaibaai's verhaal een mogelijk scenario is. Een relatie is mogelijk, mits je duidelijke voorwaarden stelt.

de vraag is natuurlijk ook, wil je een relatie, een leven, eventueel een gezinnetje, met iemand die 4 dagen per week op de dagopvang zit? wil je die reutemeteut rond jouw huis, jouw leven, jouw kids puur voor dat vrouwtje? is ze het echt allemaal waard? wil je alle 'normale' dingen zo dusdanig aan de kant zetten voor haar? Voor wat zij voor jou betekent? Voor een zeer lange periode?

ik zelf zou het niet doen. het sneue van liefde is dat iedereen het kan geven en ontvangen. doordat ze liefde geven voelen mensen speciaal voor jou aan, maar liefde in itself is totaal niet speciaal en verkrijgbaar op iedere hoek van de straat. plus dat ze op iedere hoek van de straat ook nog andere fancy dingetjes hebben. De ene heeft borderliners met liefde in de aanbieding, de andere NTers met liefde, aso's met liefde, koudekak met liefde, homo's met liefde, marokaansehangjongeren met liefde, stille liefde's, etc etc.

En een relatie is meer dan liefde, het is partnerschap. En voor een gelukkige relatie moet dat ook werken. je moet op elkaar kunnen bouwen. je moet er voor elkaar kunnen zijn. taken van elkaar kunnen overnemen, elkaar ondersteunen. allebei evenredig, anders word het zo zwaar voor de ander en werkt het gewoon niet lekker meer. allemaal heel plastisch gezegd natuurlijk.

Tactic_to: Als je "goede afspraken" met je vriendin gaat maken: Wat zou je zoal met haar af willen spreken?

Uit (beroepsmatige) ervaring weet ik dat de ene borderliner de andere niet is. Vaak wordt uitgegaan van vooroordelen over de standaard borderliner; een negatief, manipulatief persoon die niet in staat is om te geven of te zorgen, of om afspraken na te komen.
Net zoals je kanker hebt in weet ik hoeveel verschillende soorten is dat ook met mensen die borderline hebben. Bij elke borderliner spelen andere dingen, waardoor bepaalde kenmerken van de stoornis naar buiten komen. De meesten zijn echt niet zo extreem als ze hier worden afgeschilderd Borderliners die wel extreem veel 'last' hebben van hun stoornis, zijn vaak niet in staat een relatie te onderhouden of in therapie te gaan.

Verder vraag ik me af TS waarom je hier op FOK vraagt of wij de voor- en nadelen voor jou kunnen opnoemen. Ik denk dat jij die zelf het best kunt benoemen, jij kent je vriendin het best. Vraag anders om systeembegeleiding via de therapie van je vriendin, meestal is dat heel goed mogelijk.
Communiceren met je vriendin, dat is wat je moet doen. Zeker nu ze in therapie is en leert omgaan met haar stoornis, ze is duidelijk bereid tot verandering, lijkt mij dat juist dan jouw kritiek of feedback goed bruikbaar is.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 21:30 schreef DuchessX het volgende:
Uit (beroepsmatige) ervaring weet ik dat de ene borderliner de andere niet is.
[...]
De meesten zijn echt niet zo extreem als ze hier worden afgeschilderd Borderliners die wel extreem veel 'last' hebben van hun stoornis, zijn vaak niet in staat een relatie te onderhouden of in therapie te gaan.

Zinvolle post, zeker vanuit beroepsmatig oogpunt.
Maar ik vraag mij af... krijg jij niet vooral een bepaalde groep onder ogen? Dwz: De mensen die hulp nodig hebben?
Ik vermoed dat er ook hel veel 'milde' borderliners zijn die er mee kunnen leven.

Je schrijft dat mensen die extreem veel last hebben van hun stoornis geen relatie kunnen onderhouden. Maar kun je niet zeggen dat een grote groep veel mildere borderliners, die niet bij de hulpverlening terechtkomen, wel problemen hebben met relaties?
Een BL-stoornis uit zich toch juist op het intermenselijke vlak?

quote:

Op donderdag 27 december 2007 22:10 schreef katerwater het volgende:
Je kiest je liefde niet, het overkomt je. Dus de zin: "er zijn genoeg meiden zonder borderline" vind ik er wat over. Je wordt verliefd, en leert leven met het karakter van je partner. En de zin "waarom problemen zoeken als het niet nodig is" vind ik spijtig uitgedrukt. Een relatie vergelijken met "zoeken naar problemen", is niet bepaald een positief beeld van verliefdheid en liefde... Het is net alsof mensen met borderline het recht niet hebben op een relatie.

Heeft niks met recht hebben te maken, we bekijken het hier niet vanuit het belang van de borderliner, we bekijken het vanuit het belang van de partner.

En of 'de liefde je overkomt'.....je wordt niet zomaar toevallig verliefd op een bepaald type. Mijn idee is dat met mensen serieus iets beginnen met iemand met zware psychische problemen zelf ook iets mis is. Je kunt wel op iemand vallen, je kunt iemand in eerste instantie razend aantrekkelijk vinden, maar de stap om echt een relatie te beginnen....het zegt iets over jezelf als je dat bij 'een garantie op gekloot' toch doet. Tenzij je nog zo jong bent dat je de alarmlichten met 'garantie op gekloot' nog niet herkent.

Maar goed, doet er hier niet toe, ik ken het meiske niet en weet niet of ze een 'garantie op gekloot' is en of de TS er al dan niet verstandig aan doet. Ik geloof dat 80% van de mensen met het etiketje borderline gewoon een beetje pubert en wat moeite heeft met volwassen worden, en als ze daarbij hoort kan het prima goedkomen met haar en TS

Het feit dat de TS hier post geeft al aan dat er toch twijfels zijn over de relatie. Dan is het toch altijd beter om het "niet"te doen lijkt mij. Veel erger is om er wel aan te beginnen en met een hoop negatieve ervaringen te zitten om over de effecten op de borderliner maar niet te spreken. Natuurlijk hebben ook deze mensen recht op een leuke relatie maar wat hebben ze nou aan iemand dier er al met twijfels aan begint. Als de ts echt verliefd zou zijn zou hij zich er volop in storten en zou hij hier volgens mij niet gaan posten.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 22:22 schreef mgerben het volgende:

[..]

Zinvolle post, zeker vanuit beroepsmatig oogpunt.
Maar ik vraag mij af... krijg jij niet vooral een bepaalde groep onder ogen? Dwz: De mensen die hulp nodig hebben?
Ik vermoed dat er ook hel veel 'milde' borderliners zijn die er mee kunnen leven.

Je schrijft dat mensen die extreem veel last hebben van hun stoornis geen relatie kunnen onderhouden. Maar kun je niet zeggen dat een grote groep veel mildere borderliners, die niet bij de hulpverlening terechtkomen, wel problemen hebben met relaties?
Een BL-stoornis uit zich toch juist op het intermenselijke vlak?

ehm, ts zn vriendin zit 4 dagen per week op de opvang.

Edit: doe maar niet

[ Bericht 94% gewijzigd door Emel op 29-12-2007 12:47:37 ]