Mijn top 25... laat ik ook eens van onder naar boven werken.
25 Fuck Me USA - Fuck Me USA Ik begin de Top 25 maar eens met een bak herrie. Je moet er voor in de stemming zijn maar dan is het ook erg goed, soort monotone versie van Jesus & Mary Chain maar dan harder.
24 The Suicidal Birds - Versus life Meer herrie, maar meer lofi, dwz op niet teveel sporen opgenomen vuige rock'n'roll. Ondanks dat het bijna hetzelfde klinkt als hun debuut mis ik toch iets, maar goed genoeg voor deze plaats.
23 Nadj - Là Een Frans trio dat ergens tussen alt.rock en pop zit, prima plaat.
22 Fabienne Delsol - Between You and Me Uit Frankrijk maar bekend geworden (?) als zangeres van The Bristols. Maakte ze daar nog punkpop'n'roll mee, nu is het meer richting zuchtmeisje met wat Holly Golightly invloeden. Erg fijn.
21 Roosbeef - Roosbeef Slechts 7 nummers op deze plaat wat ook als EP is uitgegeven. Toch wil ik het in de lijst noemen omdat het wel bijzonder is. Een 'love it or hate it' stijl, nou ja, lijkt me duidelijk.
20 LCD Soundsystem - Sound of Silver Ik was erg geneigd deze veel hoger te zetten maar als ik dit album draai begint 'het' eigenlijk pas bij track 5 en houdt op na 7. De rest van de nummers is ook wel ok maar niet bijzonder, daarom deze relatief lage plaats vor een album wat wel een van de beste tracks van 2007 bevat (All My Friends).
19 Ultra Orange & Emmanuelle - Ultra Orange & EmmanuelleDat 2007 niet zo'n slecht jaar is merk je als ik een album als dit niet hoger kan zetten. Emmanuelle is actrice Emmanuelle Seigner. Denk je nu van 'ik wist niet dat die kon zingen', vrees niet, dat kan ze ook niet. Maar, dat kunnen er wel meer niet. Ik noem een Nico. En niet bepaald willekeurig want de muzikanten doen hun best om een zo goed mogelijk Velvet Underground sfeertje te scheppen wat redelijk lukt.
18 Blonde Redhead - 23 Dat 2007 niet zo'n slecht jaar is merk je als ik een album als dit niet hoger kan zetten. Stond voorgangen "Misery is a Butterfly" in 2005 nog trots op 1, dit keer zit er niet meer in dan 18. Dat terwijl het album niet eens veel slechter is, al mist ook hier 'iets' onbeschrijfbaars.
17 The Bishops - The Bishops Eigelijk 16b. Lastig als er 2 albums uitkomen die beide evenveel geinspireerd zijn op hetzelfde voorbeeld, in dit geval The Beatles. Met z'n 3en maken ze er een vrolijke 60s nostalgie van.
16 The Madd - Ongeneeslijk Beat Dit dan dus 16a. The Madd tapt uit hetzelfde vaatje als The Bishops maar maakt het iets puntiger, iets harder.
15 Miss Alex White and the Red Orchestra - Space & Time Ook zo retro als wat maar niks Beatles, gewoon lekkere garagerock. Helemaal goed.
14 Nushu - Nevermind Lullabye Gevonden op cdbaby toen ik zcht op 'klinkt als Bangles'. Dat klopt natuurlijk niet helemaal maar je moet het toch ergens mee vergelijken. In elk geval lekkere en lekker in het gehoor liggende poprock met meestemmige dameszang.
13 Plastiscines - LP1 13 nummers in 24 minuten... 4 piepjonge dames komen uit Frankrijk en zingen zo'n beetje de helft van hun album in hun eigen taal en de rest in gebroken engels, hoewel minder accent dan een Emannuelle Seigner. Puntige punkrock.
12 My Little Radio - My Little Radio Uit Boston dus goed. Begin dit jaar ontdekt en pas recent op cd weten te bemachtigen. Als het album begint, bij de eerste 2 a 3 nummers denk ik meteen aan Letters to Cleo en voorspel al top 100 allertijden noteringen, maar gedurende het album weten ze dat toch niet helemaal waar te maken. Maar het geeft wel aan in welk straatje je het moet zoeken.
11 Kristin Hersh - Learn to Sing Like a Star De eerste singer/songwriter in deze lijst. Hersh is natuurlijk geen onbekende als zangeres van Throwing Muses en 50 Foot Wave en van haar solowerk. Dit album bevalt van haar soloalbums het best, goed bij stem en lekkere nummers.
10 Hospital Bombers - Footnotes De hoogstgenoteerde Nederlandse band en nog op Excelsior ook. Tja. Bij dit soort albums stap ik daar makkelijk overheen. De eerste 30 seconden van het albumklinken als Bowie tijdens een climax in een van z'n glamnummers waarna het feest in track 2 en 3 pas echt losbarst, mede dankzij de viool van ex-Seedling Susanne. En het blijft een feestje in de meeste nummers.
9 You Say Party! We Say Die! - Lose All Time Meer feest! B52's zingen bij maximo Park? Maar dan heel anders? Moeilijk te omschrijven. Wel erg gaaf.
8 The Raveonettes - Lust Lust Lust The Raveonettes hebben hun stofzuiger gerepareerd en ruisen als nooit tevoren. Helemaal goed. Jammer dat het live minder bijzonder is dan op plaat.
7 Ruby Throat - The Ventriloquist Katie Jane Garside, bekend van Queen Adreena en daarvoor Daisy Chainsaw, en gitarist Chris Whittingham maken rustige liedjes, weinig meer dan een ingetogen Katie Jane en een acoustische gitaar. Maar wel erg mooi en bij vlagen bloedstollend.
6 Holly McNarland - Chin Up Buttercup Meer singer/songwriter, dit keer uit Canada. Holly begon als boze dame in een beetje Alanis Morisette stijl in 1997, nu 10 jaar later komt haar 3e album en is ze wat rustiger geworden maar nog steeds erg goed, of misschien wel wat constanter goed. Aanrader voor liefhebbers van het vrouwelijke s/sw genre
5 Reverend and the Makers - The State of Things Wat een concert op Lowlands, en op plaat maken ze het helemaal waar. Waar LCD Soundsystem op momenten piekt blijft The Reverend gewoon het hele album door feesten. Natuurlijk is het niet echt vergelijkbaar, dit is meer gitaar georienteerd maar dezelfde soort drive zit er wel in.
4 Sophie Ellis-Bextor - Trip the Light Fantastic Sophie is helemaal terug met haar 3e album en bewijst dat ze 'het' nog steeds kan. Prima popsongs van een zo goed als constante kwaliteit, verslavend plaatje.
3 Vanessa Paradis - Divinidylle Ook Vanessa is terug met haar 5e studio album, de eerste in 7 jaar. Heeft ze in het verleden albums laten schrijven en produceren door grote namen als Serge Gainsbourg (2e album) en Lenny Kravitz (3e album), dit keer heeft ze de in Frankrijk erg populaire Mathieu Chèdid (solo platen makend als -M- ) weten te strikken, niet alleen als hofleverancier voor de songs maar ook als gitarist (en ook in haar live band). De liedjes lopen uiteen van ballads naar pop naar reggae naar rock, van alles wat zoals we eigenlijk wel van Vanessa gewend zijn.
2 The White Stripes - Icky Thump Lang dacht ik dat dit gewoon het nummer 1 album van 2007 zou moeten worden. Het is een geweldig album, helemaal in de compromisloze White Stripes stijl en doet het Raconteurs avontuurtje van jack snel vergeten. Hij weet weer waar het om gaat, gefreak met de gitaar en simpel maar doetreffend drumwerk van Meg. Meer heb je niet nodig.
1 Julie Meyers - Good Girl Blues En toen was daar deze singer/songwriter uit Sacramento. Gevonden op cdbaby waar ze wordt vergeleken met Juliana Hatfield en Liz Phair. S/sw ja, maar feitelijk meer dan dat. Het zijn gewoon stuk voor stuk pareltjes en kunststukjes wat Julie op plaat heeft gezet. Veel wisselingen en weinig korte nummers, een bijzondere manier van zingen, maken dit album tot een belevenis en zeker geen standaard s/sw album.
[ Bericht 0% gewijzigd door ranja op 23-12-2007 17:28:06 ]