quote:
Op woensdag 27 februari 2008 19:16 schreef Levitation het volgende:[..]
Aanraders zijn er een hoop. Plein vd Hemelsevrede, Verboden Stad, Temple of Heaven, Zomerpaleis... de hutongs (of wat er nog van over is), gewoon zwerven door de immense stad.
Afrader is ingaan op een uitnodiging om "wat te gaan drinken" . Wij waren heerlijk naief meegegaan met een groepje studentes en waren na afloop E150,- lichter aan een thee ceremonie.
Ja, dom, dom, dom, I know!
Wooooowwww, zoiets heb ik volgens mij ook mee gemaakt. Hieronder mijn verhaal.
Ik ben in Shanghai, en ik neem net afscheid van 2 Nederlandse collega's die naar een autobeurs gaan. Ik zet nog geen 10 stappen of een lief Chineesje komt naar me toe (meisje) en die vraagt in het Engels: "Hi, my name is huppelkut (o.i.d.) and I want to practice my English, do you wanna be friends and talk?".
Dus, ik aardig als ik ben en heb toch niks te doen zeg ok. Lopen 5 minuten, zegt ze "You want to drink Chinese tea with me in this tea-house". Ik: "ok".
Nou, ik een thee besteld, zij een tea besteld. Kwam der vriendin ook nog ff langs waar ze al over verteld had. Daarna kwamen er opeens 3 wiskey's op tafel. Wie ze besteld had mag joost weten maargoed. Ik hou niet zo van dat type sterke dranken, dus laat de mijne gewoon staan en drink er niks uit. Die 2 meiden die van zichzelf opgedronken waarbij ze nog zegt: "It's so cold outside, wiskey makes warm". Terwijl ik, idealistisch als ik ben, probeer uit te leggen dat alcohol de juist zorgt dat iemand het eerder koud krijgt.
Anyway, na zo'n 20 min zouden we afrekenen en weg gaan. Komt zo'n kerel met een rekening van 85 euro.
20 euro voor de wiskey per stuk. Voordat ik de bon zag dacht ik, ik betaal alles wel want die sloebers hebben toch niks, en wat kan mij die 5 euro rotten (kregen toch bijna alle bonnen betaald door het bedrijf
). Maargoed, 85 euro vind ik wat veel, plus dat ik me niet graag laat naaien.
Dus ik zeg, ok, ik betaal mijn thee, en de rest betalen jullie maar want ik heb verder niks besteld of niks aangeraakt (gelukkig maar dat ik die ranzige wiskey liet staan
). Begint die slet te schreeuwn met der vriendin dat ik de rijke westerling ben en dat ik het moet betalen omdat ze geen geld hebben.
Ik moest gewoon keihard lachen en voelde me de hele tijd op m'n gemak. Dit was voor mij het moment dat ik er achter kwam dat ik was gegroeid als persoon door het reizen (omdat ik vroeger misschien nog zenuwachtig had geworden in zo'n situatie). Magoed, omdat ik dus gewoon keihard moest lachen en ik lekker de discussie aanging zag de eigenaar van die tent ook wel in dat het bij deze klant niet ging lukken. Dus die haalde de bon op en accepteerde het bedrag dat ik betaalde voor de thee.
Achteraf jammer, want die mensen maken misbruik van de lieve Chineesjes die wel gewoon doen en vriendjes willen worden en Engels willen leren. Maar voor mij een prima ervaring.
"En esta fabrica, en este Estadio, hicimos realidad todos nuestros sueños" Alfredo Di Stefano