OA is terug van vakantie in Chili!

is het reisverslag nu af of hoe zit dat?

quote:

Op maandag 29 oktober 2007 03:25 schreef indahnesia.com het volgende:
is het reisverslag nu af of hoe zit dat? [afbeelding]

Hij mot er nog aan beginne joh
Gewoon lekker afwachten hier en hopen dat het verslag af is voor dit topic vol is

quote:

Op maandag 29 oktober 2007 23:11 schreef MPG het volgende:

[..]

Hij mot er nog aan beginne joh
Gewoon lekker afwachten hier en hopen dat het verslag af is voor dit topic vol is

Zo storm loopt het hier niet hoor...

Ik zal even een beginnetje maken...

Uiteraard begon de hele reis op Schiphol. EIgenlijk op het treinstation, maar dat vergeten we snel...
19:30 uur zouden we vliegen. Eerst naar Madrid en vervolgens rond middernacht vanaf Madrid in 13 uur naar Santiago. De vlucht naar Madrid verliep vlekkeloos en het overstappen ook. De vertrekhallen en gates op Barajas (vliegveld Madrid) bestaan uit 2 gebouwen. Er gaat zelfs een metro van het ene naar het andere gebouw. Ook hier geen problemen.
Vlak na het opstijgen van Barajas, hoorden we al dat de vluchttijd een uur korter zou zijn dan aangegeven! De reden weten we echter nog steeds niet, want het Engels van de meeste Spaanstaligen is echt ongehoord slecht!! Onderweg hebben we nawelijks turbulentie gehad, dus het werd een rustige nacht. Vanwege het tijdverschil kwamen wij rond 7 uur in de ochtend aan in Santiago. Aangezien we pas rond half 9 zouden aankomen, was er dus ook niemand om ons op te halen... Wij hadden de reis geboekt via Traveltrend en zij zouden regelen dat we op het vliegveld werden opgehaald en naar ons hotel werden gebracht. De rest van de hotels moesten we overigens op eigen gelegenheid zoeken. Met een auto en een goede kaart was dat slechts één keer problematisch, maar daarover later meer.
Bij het verlaten van de aankomsthal werden we meteen belaagd door allerlei taxichauffeurs, die ons maar wat graag wilden wegbrengen. Ons geregelde vervoer wilden zij wel afbellen... Wat ontzettend aardig!
Gelukkig kwam een mannetje van een andere organisatie ons te hulp en hij belde het kantoor om door te geven dat wij al stonden te wachten!
Na ruim een uur wachten en 3 koppen koffie verder, kwam eindelijk "ons" mannetje opdagen. Gelukkig was dit een man die goed Engels sprak en ons snel naar het hotel bracht.
Eenmaal in het hotel aangekomen, moesten we weer een uur wachten, want er waren nog geen kamers gereed... Starbucks, aan de overkant van de straat, bood uitkomst!
De kamer was prima voorzien. Minibar, flesje wijn, groot bad, uitzicht.

Tot zover de heenreis. Morgen volgt er meer!

We want more!

Een goed begin van je reisverslag. Ik ben inmiddels bijgelezen.

Eenmaal geïnstalleerd in het hotel, besloten we om de wijk waarin ons hotel stond (Providencia) te verkennen. Starbucks (en een saladebar) hadden we al gevonden en daar zouden we later nogmaals terugkomen voor een Mocha Latte, erg lekker!
Providencia is één van de betere wijken van Santiago. Ik kan het eerlijk gezegd niet met zekerheid bevestigen, want hoewel we wel in meerdere wijken zijn geweest, vond ik het overal wel fatsoenlijk eruit zien... Op de krotten (inclusief enorme vervuiling) langs de snelweg na dan...
Ongeveer 99% van alle steden heeft als centrale plein het Plaza de Armas, zo ook Santiago. Hier werden vroeger de wapens opgeslagen.

Plaza de Armas



Verder is er in elke stad wel een Avenida Bernardo O'Higgins te vinden, vaak ook de hoofdstraat. Deze man was de bevrijder van de Chilenen en de eerste 'president' van Chili.
Rond de Plaza de Armas zijn in Santiago allerlei oude belangrijke gebouwen te vinden. Een grote kerk/kathedraal, het stadhuis, etc. Verder is er bijna altijd wel een park van gemaakt, met veel groen, fonteinen en bankjes.
's Middags hebben we bij een vistentje gegeten, waar ook veel locale bevolking te vinden was. Er zitten tal van zulke tentjes aan een grote hal vast waar verse groenten, fruit en vis wordt verhandeld. Wat we precies hebben gegeten is een beetje onduidelijk (vis, maar wat...??), want de kaart was Spaans en niemand sprak ook maar enigszins Engels... Het was iig erg veel en erg lekker. Hier hebben we ook kennis gemaakt met een Chileens (??) drankje, genaamd Pisco sour. Best goed te drinken.
Voor de rest hebben we nog een beetje door de stad/wijk gelopen en her en der foto's gemaakt en ons verbaasd over sommige mensen die je tegenkomt... (dat is hier niet anders trouwens... )

's avonds hebben we in het hotel gegeten, tv gekeken en we zijn vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag zouden we om 05:30 worden opgehaald om alweer naar het vliegveld te gaan. De eerste van 3 binnenlandse vluchten stond op het programma. Deze zou ons naar Arica, dicht tegen de grens met Peru, brengen.

[ Bericht 6% gewijzigd door OA op 31-10-2007 08:40:42 ]

Waar zijn de pics

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 15:51 schreef eer-ik het volgende:
Waar zijn de pics

Ik ben nu op m'n werk (druk, zoals gewoonlijk!! ), dus vanavond zal ik even wat toevoegen aan het verhaal.

Pisco Sour!

La Providencia is inderdaad een van de beste buurten in Santiago, hoewel het hele centrum best ok is. Het wordt pas erg als je ver van het centrum komt, zo was onze ervaring..

Ik ben benieuwd naar de verdere verhalen iig! De Santiago-beschrijving wekt alweer enige heimwee en herkenning op zo.

Mooi verhaal
Ik lust wel weer een update

Hoe was de starbucks trouwens? Een recensie in CUL of KSC waard?

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 20:50 schreef MPG het volgende:
Mooi verhaal [ afbeelding ]
Ik lust wel weer een update [ afbeelding ]

Hoe was de starbucks trouwens? Een recensie in CUL of KSC waard?

Starbucks is overal hetzelfde; geen recensie waard dus.
Dat wil niet zeggen dat de koffie slecht is...

Ik heb net ook foto's toegevoegd hierboven.

[ Bericht 2% gewijzigd door OA op 31-10-2007 10:38:21 ]

Dag 3, de wekker gaat al om 04:30, ,want een uur later worden we alweer opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Even snel douchen, aankleden en uitchecken. Beneden bij de receptie nemen we wat koffie en thee en chocoladecake
Onze chauffeur arriveert precies op tijd en de kofferboy zwaait handig de koffers in het busje. Zijn ogen worden groot als ik hem 2000 peso (¤3) fooi geef Op zich vrij veel inderdaad, maar iets kleiners hadden we nog niet... De rit naar het vliegveld verloopt soepel; met een gangetje van 80-90km/h (!! ) zoeven we door een immense lege stad. Ook op het vliegveld verloopt alles rustig en snel; er zijn meer dan 100 incheckbalies op rij!
Onze vlucht zou om 7u vertrekken en we zouden rond 9u aankomen in Arica. Tot onze verbazing zien we dat de vlucht bijna 45 minuten langer gaat duren.... er is nl een tussenstop in Iquique, een stad ten zuiden van Arica, waar we later nog met de auto zullen komen.
De vlucht, tussenstop en ophalen van de koffers verliep goed, snel op dus naar de balie van Hertz om onze auto in ontvangst te nemen. Ook hier weer geen problemen én zowaar een goed Engels sprekende meneer!
We krijgen een felrode Suzuki Grand Vitara mee, voorzien van alle luxe en een goede wegenkaart!
De juiste weg richting Arica is snel gevonden, want we hebben maar 2 keuzes: richting Peru/Bolivia en richting Arica. Binnen 10 minuten komen de eerste wijken van Arica al in zicht. Eindeloos lijken de tegen elkaar geplakte hutjes/krotten/huisjes zich uit te strekken... Het ziet er werkelijk niet uit: vuil ligt overal op straat, mensen in vieze/oude kleding die hun kunstjes midden op weg doen (jongleren bijv.), maar medelijden hoef je volgens mij echt niet te hebben met deze mensen.. er staat namelijk bij bijna elk huis wel een grote auto/4wd voor de deur!
De kaart van Hertz én het kaartje van de stad in de Lonely Planet (echt een heel handige uitvinding die boeken!! ) helpen ons heel goed door de stad heen en we vinden in één keer het hotel!! Ok, we rijden er eerst langs, maar zoals we nog wel vaker zullen merken, staat niet altijd alles even goed aangegeven... (understatement)
Nadat we hebben ingecheckt en de spullen zijn gedumpt op onze kamer, besluiten we om de boulevard af te lopen richting het centrum van de stad. wat ons hier opvalt is dat alle bloemperkjes en grasveldjes er erg goed bijliggen voor zo’n droge omgeving (< 1mm regen per jaar). Later zien we allerlei mannetjes druk bezig met sproeiers ed. Gelukkig is inmiddels de zon gaan schijnen! Niet dat het koud was, maar het geeft toch altijd een sombere blik als het bewolkt/mistig is. Binnen no-time zijn de wolken weg en schijnt de zon uitbundig. Na een leuke wandeling over de boulevard en het strand is het inmiddels al middag geworden en we willen wel iets eten.. de eerste tent die we tegenkomen ziet er vertrouwd uit en we gaan daar maar een hapje en drankje halen; lekker hoor dat Macvoedsel... We lopen nog wat rond door een uitgestorven winkelstraat (siësta) en over het onvermijdelijke Plaza de Armas. Op de terugweg naar het hotel maken we nog heel wat foto's, zoals hieronder van de boulevard.



Terug in het hotel bedenken we ons dat het wellicht handig is om wat flessen water en misschien wat te eten te kopen voor als we morgen onze eerste tocht met de auto gaan maken. Bij het binnenrijden van de stad hadden we al een grote supermarkt gezien en daar gaan we dan ook maar even eea inslaan. Wat we ook bedenken is dat het wel handig is om zonnebrand te gebruiken... We hebben beide knalrode armen en een (iets minder) rood gezicht.
Op de terugweg rijden we nog even de Morro de Arica op, de heuvel die links op de foto te zien is. Boven op de heuvel staat een monument ter nagedachtenis aan de oorlog met Peru (dacht ik) en een kleine kopie van het Jezusbeeld uit Rio de Janeiro. Verder hebben we er ook een mooi uitzicht over de stad.



In weet eigenlijk niet meer wat en óf we hebben gegeten die avond.... We hebben in ieder geval tv gekeken, nog wat op het strand gelopen en een lekker warm bad genomen.

Uitzicht vanuit de hotelkamer


[ Bericht 2% gewijzigd door OA op 31-10-2007 13:49:08 ]

Heerlijk

Vrijdag 12 oktober, dag 4.
Het ontbijt was niet om over naar huis te schrijven; we hadden war binnen en daar is alles mee gezegd. Erg jammer voor een 4 sterren hotel.
Vandaag gaan we een heel eind de bergen in. Er staat ons een rit te wachten van ongeveer 150 km, waarvan we van tevoren zeiden dat dat wel snel te doen moest zijn... Achteraf dachten we daar heel anders over...
Bij het binnenrijden van de stad hadden we de weg richting Bolivia/Peru al gezien, dus die was snel gevonden.
Op de kaart stond kort na de afslag al een sterretje getekend op de kaart van Hertz, dus daar moest iets te zien zijn. Nou staat niet altijd alles even goed aangegeven in Chili, maar dit bord+totempaal was absoluut niet te missen!!

-- mijn vervoer is er, dus vanavond ga ik verder met het verhaal... --

Op het bord stond maar één woord, "Geoglyphs", en de grote zuil ernaast (wij noemden het dus een totempaal) toonde allemaal afbeeldingen van de Geoglyfen die hier op de bergen zijn aangebracht. Wat de mensen vroeger precies hebben willen bereiken met deze figuren (zowel dieren als mensen) weet ik niet precies. Volgens de LP zien we o.a. een kikker, lama en adelaar... Later zouden we nog meer plaatsen met geoglyfen tegenkomen.

Lluta Geoglyfen


Onderweg stoppen we een aantal maal om wat foto's te schieten. De weg (route 11) loopt dwars door de Lluta vallei heen en meerdere keren stijgen en dalen we sterk. Vooral tijdens de stijgingen en afdalingen zijn de uitzichten prachtig!
Ongeveer halverwege kunnen we een onverharde weg nemen naar "Pukara de Copaquilla", een deels gerestaureerd fort uit de 12e eeuw. Omdat het nog vroeg is, besluiten we onze eerste off road trip te doen. Volgens de borden is het ongeveer 6 km, maar we weten inmiddels dat je dat niet al te letterlijk moet nemen...
Vol goede moed rijden we het grindpad op, dat al snel slechter wordt. Kuilen, hobbels, enorme stenen, etc, etc vullen elkaar prachtig aan tot een grote hindernisbaan, maar dat maakt het voor mij wel een avontuurlijk ritje. Mijn vriendin denkt daar echter heel anders over... Na 20 minuten rijden beginnen we ons toch af te vragen waar dat fort dan precies staat; we rijden ongeveer 40 km per uur, dus we zouden er toch wel bijna moeten zijn. Aangezien het landschap nogal glooiend is, gaan we er vanuit dat het fort achter elke heuvel kan liggen, maar na ruim een half uur rijden en tig heuvels verder, hebben we nog steeds niets gezien.. Er waren zelfs geen zijwegen die we eventueel konden nemen. Omdat de weg nog steeds slechter werd en echt veranderde in een grote zandbak met heel fijn zacht zand, zijn we teleurgesteld weer omgekeerd... Eenmaal terug op de verharde weg, was onze auto veranderd van een glanzende rode bolide in een stoffige zandkleurige terreinwagen.

Vanaf dit punt werd de weg over een afstand van ±20 km echt heel slecht. Enorme gaten, soms over de hele breedte van de weg, zorgden ervoor dat we niet meer zo vlot konden doorrijden... De weg liep hier langs en door het stroomgebied van een rivier (er was nu echter geen spoortje water te zien). Op de punten waar de weg de rivier kruiste, was er geen brug gebouwd... Nee, men laat de weg daar gewoon door de rivierbedding lopen, zodat het tijdens nattere perioden voor gewone auto's niet mogelijk is verder te gaan, terwijl het toch echt de (enige) doorgaande weg naar Bolivia is.... .

Verderop zag de weg er weer beter uit


Putre, het dorp waar wij zouden acclimatiseren vanwege de hoogte (2500m), was gelukkig makkelijk te vinden. Vanaf route 11, zagen we dorp al liggen, iets lager op een plateau in de vallei. Het was ook moeilijk te missen, want er stond een heel groot bord langs de weg, dat ons attent maakte op een uitzichtpunt, "Mirador de Putre".

Putre


Het dorp was dus makkelijk gevonden, maar dat gold absoluut niet voor het hotel. Zoals op de foto te zien is, zijn er niet bijzonder veel straten, dus wij dachten dat het geen probleem moest zijn om hier een hotel te vinden.... Wel dus!
We hebben achtereenvolgens de weg gevraagd aan een soldaat, gemeentehuismedewerker en een politieagent. Geen van hen kon ons op weg helpen... Uiteindelijk wist een mannetje bij een ander hotel wel de weg en is hij met ons meegereden. Was bleek: je moest langs de militaire kazerne over een zandpad, dan linksaf door de bosjes een ander zandpad op, kronkelweggetje volgen, bruggetje over en je was er... Men gaat er dan echter wel vanuit dat je dit gemakkelijk kunt vinden, zonder borden én zonder kaart (want die bestaat niet...)
Het hotel is dat oranje/rode gebouw uiterst links op de foto. Gelukkig krijgen we een ruime en schone kamer en het uitzicht is echt fantastisch!


De zwarte lijn geeft de route aan van dag 4, de blauwe (+zwarte) van dag 5.

[ Bericht 19% gewijzigd door OA op 05-11-2007 13:05:37 ]

quote:

Op maandag 5 november 2007 09:02 schreef vrolijke-frits het volgende:
Je maakt het wel spannend, door je reisverslag in delen te posten

Als ik alles in één post zou zetten, weet je niet meer waar je beleven bent als je even stopt... Tenzij je een streepje op je beeldscherm zet.

quote:

Op maandag 5 november 2007 09:04 schreef vrolijke-frits het volgende:
Doch, het blijft een genot om te lezen