Het heeft even geduurd, door een drukke periode op het werk, maar dan komt nu toch echt het allerlaatste stukje van mijn reisverslag.
Vanuit Pucon wachtte ons een lange, maar geen saaie autorit naar het laatste hotel waar wij 2 nachten zouden verblijven. Dit hotel staat aan de rand van het Llanquihuemeer in Puerto Varas.
Het eerste stuk van de rit ging nog door een mooi afwisselend landschap, met rivieren, valleien, bossen en
meren. Daarna hebben we onze weg vervolgd over de Panamericana, waar weinig te beleven viel.
Voor de vakantie, in Nederland, hadden we al gezien dat het in Puerto Varas en omgeving constant slecht weer was. Regen, wind en lage temparturen
. Helaas was het weer nog steeds niet veranderd. Hoe dichter wij bij de eindbestemming kwamen, hoe slechter het weer werd. Eerst werd het alleen zwaarbewolkt en ging het harder waaien, maar toen wij eenmaal Puerto Varas in zicht hadden vielen toch echt de eerste druppels van onze vakantie...
Puerto Varas is een kleine stad, waar redelijk wat Duitse invloeden zijn... Je ziet o.a. overal borden met "Zimmer frei" en "Frühstück"... Toch vreemd in een land waar men nauwelijks een woord over de grens spreekt!
In het hotel kregen wij een kamer met uitzicht over het meer en een deel van de stad. Bij mooi weer zouden we ook zicht hebben op een besneeuwde vulkaan, maar die hebben we door laaghangende bewolking niet gezien... Omdat het met bakken tegelijk uit de lucht kwam, hebben we eerst maar even wat tv gekeken. Na een uurtje werd het gelukkig droog en trok de lucht zelfs een beetje open. We hebben uiteraard meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt en zijn het stadje gaan verkennen. Al snel kwamen we tot de conclusie dat er niet veel te zien en/of te doen was, dus na een wandeling langs het meer en een overheerlijke empanada uit de supermarkt zijn we weer teruggegaan naar het hotel om de rest van de dag te relaxen!
Tijdens onze allerlaatste dag wilden we o.a. de Petrohue watervallen gaan bekijken. Helaas regende het nog steeds en zelfs nog harder dan de vorige dag...
Toch zijn we maar op pad gegaan, want we wilden onze laatste dag niet doorbrengen in een hotel...
Zoals wel vaker het geval was tijdens deze vakantie, was de kwaliteit van de weg weer 'fantastisch'... In principe konden we de hele weg op een geasfalteerde weg rijden, ware het niet dat men aan de weg werkte. Vaak over een afstand van ± 10 km was de weg dan veranderd in één groot blubberpad... Daar glibber je dan met een Peugeot 206 tussen de terreinwagens die aan alle kanten voorbij willen, maar niet kunnen...
De weg voert hier ongetwijfeld door een prachtig landschap met meren en vulkanen, maar daar hebben we niets van gezien...
De parkeerplaats bij de watervallen was helemaal verlaten. Alleen op de busparkeerplaats stond een touringcar. Niet verwonderlijk met dit slechte weer...
Bij de ingang van het park, waar de watervallen deel van uitmaken, hebben we bij een kiosk een plastic poncho gekocht om ons, maar vooral de camera, enigszins droog te houden!
Ondanks de regen hebben we zeker geen spijt gehad dat we toch zijn gegaan, want de omgeving was nog steeds prachtig!!
We hebben een half uurtje rondgelopen en toch nog aardig wat mooie foto's kunnen maken. Door de bruggetjes die men hier heeft aangelegd tussen de enorme rotsblokken in de rivier, kan je van veel verschillende kanten alles bekijken. Zelfs nu, met zware regenval, was het water van de rivier nog heel mooi blauw!
Na de watervallen zijn we door de omgeving gaan rijden. Gelukkig werd het weer iets beter; nog steeds bewolkt en koud, maar wel droog! Onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt om van een mooi uitzicht, de zoveelste waterval of een wilde rivier te genieten!
Helaas begon het op een gegeven moment weer flink te regenen en op dat moment besloten we om terug te gaan naar het hotel. Het was inmiddels alweer 1600 uur en we wilden niet te laat terug zijn en gaan eten, want de volgende ochtend zouden we al om 4 uur opstaan om naar het vliegveld te rijden!
Na het eten ging ik eens informeren of we al konden uitchecken, zodat we niet nog vroeger moesten opstaan. Het bleek te kunnen.... mits het systeem meewerkte, wat dus niet het geval was. Later op de avond kon ik het nogmaals proberen, want dan waren de problemen zeker opgelost. Om 11 uur ben ik weer gaan kijken, maar nog altijd was het systeem offline... "morgenochtend meneer...
"
De volgende ochtend (eigenlijk was het nog nacht) was er uiteraard nog niets veranderd, dus toen is er maar eea opgeschreven en de rekening zouden we thuisgestuurd krijgen... (Inmiddels is-ie betaald!)
Het regende nog steeds onverminderd toen we wegreden. De weg naar de snelweg was zo gevonden en de afslag naar het vliegveld ook... dachten we...
Op onze routebeschrijving stond: "neem de afslag El Tepual (vliegveld) en sla na 14 km rechtsaf bij het knooppunt" Na 14 km was er dus helemaal niets en na 20 km was er nog steeds helemaal niets... Daar rij je dan in de middle of nowhere, zonder straatverlichting, in de stromende regen, met een slechte kaart, met kapotte binnenverlichting, met tegenliggers voorzien van schijnwerpers op de bumper en nog 75 min voordat het vliegtuig vertrekt... Al met al niets om je over op te winden...
Uiteindelijk hebben we de weg gevraagd aan een portier van een groot bedrijventerrein. Bleek dat we terug moesten tot bijna aan de snelweg en daar moesten we de afslag "vliegveld" nemen... En inderdaad, net na de afrit van de snelweg hadden we rechtsaf gemoeten, precies daar bij het kruispunt waar aan één kant geen borden staan...
Het vliegveld was hierna zo gevonden. We hebben de wagen op het parkeerterrein gedumpt, sleutels in de brievenbus gedaan en inchecken maar!
Het vliegtuig vertrok op tijd en binnen anderhalf uur stonden we weer op de luchthaven van Santiago. Het weer was hier aanzienlijk beter! Omdat we nog 'slechts' 5 uurtjes moesten wachten, hebben we hier de laatste Chileense zonnestralen meegepikt
.
Foto's volgen nog!Van Pucon naar Puerto Varas[ Bericht 0% gewijzigd door OA op 15-01-2008 12:58:40 ]