MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Nog debieler
Echt jammer, ik vind helemaal niet veel van Robben Ford op YouTube etc.quote:Op zondag 23 november 2008 22:57 schreef GoodGawd het volgende:
Robben Ford - Real man
Staat niet op youtube in verband met rechten enzo.
"De kabel aan je gitaar is als de band onder je auto: Klein stukje rubber en wat metaal maar o zo belangrijk..."
Stond vandaag stukje in de Spits over Axl en het album, en nog een klein 'inlegje' over mogelijke reunie en wat de laatste statements van de originele Gn'R leden daarover is, ik ben weer zo lief geweest t ff online te gooien 
Bedankt!quote:Op maandag 24 november 2008 09:55 schreef Loveless85 het volgende:
Stond vandaag stukje in de Spits over Axl en het album, en nog een klein 'inlegje' over mogelijke reunie en wat de laatste statements van de originele Gn'R leden daarover is, ik ben weer zo lief geweest t ff online te gooien
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Chinese Democracy
Jammer dat hier zo kortzichtig wordt gedacht. Buckethead mag er dan als een freak bij lopen, maar dat wil niet zeggen dat hij per definitie slecht is. Hij heeft sinds 1992, 24 albums uitgebracht waar mijns inziens zeer veel goede muziek tussen zit. Ik denk dat er hier niet één persoon de moeite heeft genomen om ook maar naar 1 van deze albums te luisteren...Om dan meteen een standpunt te argumenteren met een youtube filmpje, waarin hij één van zijn vele stijlen ten gehore brengt (die kennelijk niet wordt gewaardeerd), vind ik wat te ver gaan.quote:Op zondag 23 november 2008 22:25 schreef GoodGawd het volgende:
[..]
Skill kan me geen worst schelen, het moet gewoon lekker klinken. Buckethead vind ik trouwens maar niks met z' n emmer op zijn hoofd, voor mij is het niks meer dan een zielloze robot.
Luister bijvoorbeeld eens naar dit nummer:
Dit is voor mij wel 1 van de nummers waar hij wel degelijk laat horen met gevoel te kunnen spelen en niet allemaal maar een ''shredder'' is, zoals in het andere youtube filmpje is te zien.
Chinese Democracy
Drie recensies:
Guns n' Roses - Chinese Democracy
Hardrock
Daar is 'em, daar is 'em! Na vijftien jaar wachten op nieuw werk van Guns n' Roses is hij er eindelijk: 'Chinese Democracy'. En, hij is goed! De fans mogen stoppen met lezen en zich meteen naar de platenzaak reppen, de slechte karakters die hoopten op een flutplaat vol egotripperij moeten we teleurstellen: veertien songs, vierenzeventig minuten, échte G n' R.
We hadden nochtans onze scherpste pen bovengehaald en een nieuw vat pejoratieve adjectieven aangeslagen. Masochistisch als we zijn wachtten we grijnzend de eerste noten af. Maar na de eerste paar maten van het titelnummer sloegen wij al een mea culpa. De plaat opent met een klassieke maar tijdloze song, die net zo goed van Metallica had kunnen zijn. De riffmarathon op de discobeat die Shackler's Revenge heet, werd al eerder op de wereld losgelaten. Niet het sterkste nummer van de plaat, maar toch nog een ruime voldoende.
Is Better beter? Jawel! En in de beste klassieke metalstijl wordt de song erg knap opgebouwd. De shreddergitaarsolo's voeren ons terug in tijd en ruimte, naar de hoogdagen van de hairmetal. Street of Dreams valt dan weer onder de noemer "powerballad". Ronkende gitaren, melodische solo en mooie tekst, maar niet catchy genoeg om een hit te worden à la November Rain. Dan maar weer rocken. Het Spaanse gitaarriedeltje waarop If The World steunt, lijkt in eerste instantie misschien wat vergezocht, maar het levert toch weer een straffe song op.
In There Was A Time mogen de zweverigste keyboardregisters opengetrokken worden, maar niet voor lang. Ook daar moeten de gitaren immers weer ronken. Het harde werk dat men in de gitaarproductie stak, loont. De pompende en toch gearticuleerde klank doet tegelijk vintage en modern aan, herkenbaar en toch fris. Catcher in the Rye is très Guns n' Roses: meezingbaar en niet te hard. We mogen het niet te hard roepen, maar dit neigt eerder naar Aerosmith. Gelukkig is het daarna weer hard rocken en riffen geblazen op Scraped en - na een lange elektronica-intro - op Riad n' The Bedouins. Instant liveklassiekers om je het verschot op te headbangen, als we zo vrij mogen zijn.
Een song die Sorry heet, dat kan alleen maar een ballad zijn. Een mooie ballad zelfs, een regelrechte plakker voor de eerste helft en daarna voer voor luchtgitaristen. Dit vraagt om een spaghettifuif. Daarna is het weer doorjakkeren op I.R.S., waar Rose nog eens extra in de verf zet wat een dijk van een stem hij heeft. Madagascar doet het wat rustiger aan, met een mooie mix tussen een moderne beat en jankende rockgitaren. This I Love lijkt op iets héél erg goeds van Savatage, en eigenlijk had Prostitue daarna voor ons niet meer gemoeten. Maar we nemen het er graag bij; dit is een superplaat.
Nee, wij herhalen niet het hele verhaal van de steeds maar veranderende releasedatum, de lange lijst producers en medewerkers, de gelekte demo's en persoonlijke vetes. Ondanks de lange tijd tussen de verschillende opnames en mixages klinkt de plaat erg coherent, en ondanks de indrukwekkende lijst muzikanten klinkt de plaat toch als een groepsgebeuren en niet als "artiest plus studiomuzikanten". De liefhebbers zullen duimen en vingers aflikken. 'Chinese Democracy' was het wachten waard.
http://www.damusic.be/recensie/1759
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
En dan nu Mick Wall, die we allemaal van ''Get In The Ring'' kennen:
23 November, 2008
Seeing as people keep asking: yeah, I think Chinese Democracy is not bad at all. It is what it is, you know, an over-reaching, self-pitying piece of inspired lunacy by someone who should really know better but is surrounded by weak-willied wankers too scared of and/or reliant on him for their paychecks to tell him the truth. 'Better' is good though. As is 'There Was A Time', 'IRS', 'Madagascar' and a couple of others. 'If The World' would have been a much better Bond movie theme than the awful shite Jack White and wassername came up with. 12 years and $13 million, though. Gimme a break. Sitting there listening to the 'finished' album in Universal last week the two things I kept thinking as it was playing were: a) Axl would shit if he knew his record company were actually playing me this, but then looking around at the kids working there most of them weren't born when Appetite For Destruction came out and probably think Slash is the singer. And b ) yaaawwwnnnn, is it finished yet?
Seriously, it was such an anti-climax. Partly because I already knew nine of the tracks well from the internet bootlegs that have been circulating for at least two years and which the 'finished' album sound exactly alike. Partly because, come on, 400 years and $50 trillion, I mean, who fucking cares anymore? And where's Slash when you need him? Ultimately, what I'd like to ask Axl Rose at this point is this: like, what's for dessert, dude?
http://mickwall.com/blog/blog.php
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Boston Herald "Chinese Democracy" succeeds because Slash is missing.
Sunday, 23 November 2008
"Slash fans need to face facts: the guitarist was never right for Rose..."
What are the dudes who said Guns N’ Roses doesn’t work without Slash going to do now?
First things first. “Chinese Democracy” is great - you can hear it right now as a free stream on MySpace [website] and buy it Sunday at BestBuy. It’s not “Appetite for Destruction,” but it’s way more consistent than the bloated “Use Your Illusions.”
Forget that we’ve chased the carrot of new G N’ R tunes Axl Rose has cruelly dangled before us for 17 years. Forget that this is likely the most expensive album ever made at a reported $13 million. Forget that the cast from “Appetite” is long gone. Just listen and you’ll hear the awesome opus Rose intended “Illusion” to be. Because Slash, Izzy Stradlin and the rest ruined Rose’s vision of “Illusion,” “Chinese Democracy” is defined by their absence.
“Chinese Democracy” succeeds because Slash is missing. Slash fans need to face facts: the guitarist was never right for Rose (too much Joe Perry, not enough Brian May); post-“Appetite,” he’s consistently failed to capture his early mad-hatter-run-amok fury.
The guitarists on “Chinese Democracy” - Buckethead, Bumblefoot, Richard Fortus, Robin Finck and Paul Tobias - use Slash’s dirty blues as a starting point but take it places G N’ R’s iconic axe-man could never, and would never, want to go. And the results are wicked cool.
“I.R.S.” tilts between a gentle lilt and a classic “Appetite” grind. Beneath the lilt are lyrical blues lines. Over the top of the grind are supernovas that reference Tom Morello, Yngwie Malmsteen, Vernon Reid and Slash, too. “Scraped,” “Better” and “If the World,” all vaguely electronic, use this same approach: bursts of straight, lyrical rock guitar, bursts of fast, twisted notes that sound like they’re coming from a malfunctioning cyborg.
The absence you notice most is Stradlin.. G N’ R’s second guitarist wrote the band’s straightest rock songs (“Patience,” “Mr. Brownstone,” “Think About You”). No Izzy means no good Stones’ cops. And because Rose doesn’t do simple well without Stradlin, the weakest tracks on “Chinese Democracy” are its most typical, specifically the title track and “Shackler’s Revenge.”
But no Izzy means Rose is free to write what he wants: sagas equal to his best “Illusion” experiments. Half of “Chinese Democracy” consists of big, bold, piano-driven operettas directed at his old band mates, himself and his haters.
“Sometimes I feel like the world is on top of me/breaking me down with an endless monotony,” Rose sings on “Scraped.” Then he adds, “like a daily affirmation, I am unconquerable.”
So what’s Rose retained from his past life? His Queen fascination is in full bloom. His wicked yowls, howls and growls remain intact, and his obsession with “Cool Hand Luke” has held - this time incongruously paired with Martin Luther King Jr’s “I Have a Dream” sound bites and Kashmir-like strings on “Madagascar.”
Oh, and there’s his ego. Now everybody knows Slash wasn’t the genius in the band.
Download the brooding, black, brilliantly un-“Appetite” tell-off, “Sorry.”
http://news.bostonherald.(...)_Democracy__released:_Guns_N__Roses_return_is_an_Axl_Rose_coup/srvc=home&position=also
Guns n' Roses - Chinese Democracy
Hardrock
Daar is 'em, daar is 'em! Na vijftien jaar wachten op nieuw werk van Guns n' Roses is hij er eindelijk: 'Chinese Democracy'. En, hij is goed! De fans mogen stoppen met lezen en zich meteen naar de platenzaak reppen, de slechte karakters die hoopten op een flutplaat vol egotripperij moeten we teleurstellen: veertien songs, vierenzeventig minuten, échte G n' R.
We hadden nochtans onze scherpste pen bovengehaald en een nieuw vat pejoratieve adjectieven aangeslagen. Masochistisch als we zijn wachtten we grijnzend de eerste noten af. Maar na de eerste paar maten van het titelnummer sloegen wij al een mea culpa. De plaat opent met een klassieke maar tijdloze song, die net zo goed van Metallica had kunnen zijn. De riffmarathon op de discobeat die Shackler's Revenge heet, werd al eerder op de wereld losgelaten. Niet het sterkste nummer van de plaat, maar toch nog een ruime voldoende.
Is Better beter? Jawel! En in de beste klassieke metalstijl wordt de song erg knap opgebouwd. De shreddergitaarsolo's voeren ons terug in tijd en ruimte, naar de hoogdagen van de hairmetal. Street of Dreams valt dan weer onder de noemer "powerballad". Ronkende gitaren, melodische solo en mooie tekst, maar niet catchy genoeg om een hit te worden à la November Rain. Dan maar weer rocken. Het Spaanse gitaarriedeltje waarop If The World steunt, lijkt in eerste instantie misschien wat vergezocht, maar het levert toch weer een straffe song op.
In There Was A Time mogen de zweverigste keyboardregisters opengetrokken worden, maar niet voor lang. Ook daar moeten de gitaren immers weer ronken. Het harde werk dat men in de gitaarproductie stak, loont. De pompende en toch gearticuleerde klank doet tegelijk vintage en modern aan, herkenbaar en toch fris. Catcher in the Rye is très Guns n' Roses: meezingbaar en niet te hard. We mogen het niet te hard roepen, maar dit neigt eerder naar Aerosmith. Gelukkig is het daarna weer hard rocken en riffen geblazen op Scraped en - na een lange elektronica-intro - op Riad n' The Bedouins. Instant liveklassiekers om je het verschot op te headbangen, als we zo vrij mogen zijn.
Een song die Sorry heet, dat kan alleen maar een ballad zijn. Een mooie ballad zelfs, een regelrechte plakker voor de eerste helft en daarna voer voor luchtgitaristen. Dit vraagt om een spaghettifuif. Daarna is het weer doorjakkeren op I.R.S., waar Rose nog eens extra in de verf zet wat een dijk van een stem hij heeft. Madagascar doet het wat rustiger aan, met een mooie mix tussen een moderne beat en jankende rockgitaren. This I Love lijkt op iets héél erg goeds van Savatage, en eigenlijk had Prostitue daarna voor ons niet meer gemoeten. Maar we nemen het er graag bij; dit is een superplaat.
Nee, wij herhalen niet het hele verhaal van de steeds maar veranderende releasedatum, de lange lijst producers en medewerkers, de gelekte demo's en persoonlijke vetes. Ondanks de lange tijd tussen de verschillende opnames en mixages klinkt de plaat erg coherent, en ondanks de indrukwekkende lijst muzikanten klinkt de plaat toch als een groepsgebeuren en niet als "artiest plus studiomuzikanten". De liefhebbers zullen duimen en vingers aflikken. 'Chinese Democracy' was het wachten waard.
http://www.damusic.be/recensie/1759
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
En dan nu Mick Wall, die we allemaal van ''Get In The Ring'' kennen:
23 November, 2008
Seeing as people keep asking: yeah, I think Chinese Democracy is not bad at all. It is what it is, you know, an over-reaching, self-pitying piece of inspired lunacy by someone who should really know better but is surrounded by weak-willied wankers too scared of and/or reliant on him for their paychecks to tell him the truth. 'Better' is good though. As is 'There Was A Time', 'IRS', 'Madagascar' and a couple of others. 'If The World' would have been a much better Bond movie theme than the awful shite Jack White and wassername came up with. 12 years and $13 million, though. Gimme a break. Sitting there listening to the 'finished' album in Universal last week the two things I kept thinking as it was playing were: a) Axl would shit if he knew his record company were actually playing me this, but then looking around at the kids working there most of them weren't born when Appetite For Destruction came out and probably think Slash is the singer. And b ) yaaawwwnnnn, is it finished yet?
Seriously, it was such an anti-climax. Partly because I already knew nine of the tracks well from the internet bootlegs that have been circulating for at least two years and which the 'finished' album sound exactly alike. Partly because, come on, 400 years and $50 trillion, I mean, who fucking cares anymore? And where's Slash when you need him? Ultimately, what I'd like to ask Axl Rose at this point is this: like, what's for dessert, dude?
http://mickwall.com/blog/blog.php
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Boston Herald "Chinese Democracy" succeeds because Slash is missing.
Sunday, 23 November 2008
"Slash fans need to face facts: the guitarist was never right for Rose..."
What are the dudes who said Guns N’ Roses doesn’t work without Slash going to do now?
First things first. “Chinese Democracy” is great - you can hear it right now as a free stream on MySpace [website] and buy it Sunday at BestBuy. It’s not “Appetite for Destruction,” but it’s way more consistent than the bloated “Use Your Illusions.”
Forget that we’ve chased the carrot of new G N’ R tunes Axl Rose has cruelly dangled before us for 17 years. Forget that this is likely the most expensive album ever made at a reported $13 million. Forget that the cast from “Appetite” is long gone. Just listen and you’ll hear the awesome opus Rose intended “Illusion” to be. Because Slash, Izzy Stradlin and the rest ruined Rose’s vision of “Illusion,” “Chinese Democracy” is defined by their absence.
“Chinese Democracy” succeeds because Slash is missing. Slash fans need to face facts: the guitarist was never right for Rose (too much Joe Perry, not enough Brian May); post-“Appetite,” he’s consistently failed to capture his early mad-hatter-run-amok fury.
The guitarists on “Chinese Democracy” - Buckethead, Bumblefoot, Richard Fortus, Robin Finck and Paul Tobias - use Slash’s dirty blues as a starting point but take it places G N’ R’s iconic axe-man could never, and would never, want to go. And the results are wicked cool.
“I.R.S.” tilts between a gentle lilt and a classic “Appetite” grind. Beneath the lilt are lyrical blues lines. Over the top of the grind are supernovas that reference Tom Morello, Yngwie Malmsteen, Vernon Reid and Slash, too. “Scraped,” “Better” and “If the World,” all vaguely electronic, use this same approach: bursts of straight, lyrical rock guitar, bursts of fast, twisted notes that sound like they’re coming from a malfunctioning cyborg.
The absence you notice most is Stradlin.. G N’ R’s second guitarist wrote the band’s straightest rock songs (“Patience,” “Mr. Brownstone,” “Think About You”). No Izzy means no good Stones’ cops. And because Rose doesn’t do simple well without Stradlin, the weakest tracks on “Chinese Democracy” are its most typical, specifically the title track and “Shackler’s Revenge.”
But no Izzy means Rose is free to write what he wants: sagas equal to his best “Illusion” experiments. Half of “Chinese Democracy” consists of big, bold, piano-driven operettas directed at his old band mates, himself and his haters.
“Sometimes I feel like the world is on top of me/breaking me down with an endless monotony,” Rose sings on “Scraped.” Then he adds, “like a daily affirmation, I am unconquerable.”
So what’s Rose retained from his past life? His Queen fascination is in full bloom. His wicked yowls, howls and growls remain intact, and his obsession with “Cool Hand Luke” has held - this time incongruously paired with Martin Luther King Jr’s “I Have a Dream” sound bites and Kashmir-like strings on “Madagascar.”
Oh, and there’s his ego. Now everybody knows Slash wasn’t the genius in the band.
Download the brooding, black, brilliantly un-“Appetite” tell-off, “Sorry.”
http://news.bostonherald.(...)_Democracy__released:_Guns_N__Roses_return_is_an_Axl_Rose_coup/srvc=home&position=also
Chinese Democracy
ik vind het gewoon erg grappig om axl weer te horen
zo erg dat ik mn zus er voor heb opgebeld en we dubbel lagen!
zo erg dat ik mn zus er voor heb opgebeld en we dubbel lagen!
Industrial en Limp Bizkit in 1 post, het is dat doodverwensingen verboden zijnquote:Op zaterdag 22 november 2008 02:57 schreef Eg_Wel het volgende:
[..]
"Industrial" schijnt dat te heten ja. Beetje ala limp bizkit en consorten. Ik mis de "bluesy" gitaarpartijen van Slash teveel om het echt een "Guns 'n Roses" album te noemen vrees ik.
Op zondag 10 december 2006 01:47 schreef -Angelus- het volgende:
Uitgezonderd van deelname aan dit topic zijn de volgende personen: Lord_Vetinari, Zyggie, Sack_Blabbath, arneaux en Mwanatabu.
Uitgezonderd van deelname aan dit topic zijn de volgende personen: Lord_Vetinari, Zyggie, Sack_Blabbath, arneaux en Mwanatabu.
Iemand moet een keer in een goeie bui zijn publciteitsemmer van z'n kop trekken. Dan kan ie ook een keer een fatsoenlijke interview geven, in plaats van dat spastische gekreun. 
Blues ain't nothing but a good man feeling bad...
Zoiets?quote:Op maandag 24 november 2008 18:12 schreef GoodGawd het volgende:
Iemand moet een keer in een goeie bui zijn publciteitsemmer van z'n kop trekken. Dan kan ie ook een keer een fatsoenlijke interview geven, in plaats van dat spastische gekreun.
Chinese Democracy
W00t! Dat laatste stukje (Reunie?) bewijst maar eens wat voor wanker Axl is...quote:Op maandag 24 november 2008 09:55 schreef Loveless85 het volgende:
Stond vandaag stukje in de Spits over Axl en het album, en nog een klein 'inlegje' over mogelijke reunie en wat de laatste statements van de originele Gn'R leden daarover is, ik ben weer zo lief geweest t ff online te gooien
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Hij hoeft maar met z'n vingers te knippen en de beste rock band van de wereld is weer bij elkaar
't Spijt me hoor... Dan mag ie misschien (volgens vele) een goede gitarist zijn, maar ik zie gewoon 12 jarige autistquote:
Hmm,, om de nieuwe CD nou rommel te noemen enzeauquote:Op zondag 23 november 2008 21:39 schreef laforest het volgende:
[..]
Ik ben fan van het oude werk, maar al het einde met Sympathy for the Devil and MyWorld zag je deze rommel al aankomen.
Metallica is wel op die switch van sound teruggekomen en geprobeert de oudere sound weer op te pakken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."De kabel aan je gitaar is als de band onder je auto: Klein stukje rubber en wat metaal maar o zo belangrijk..."
quote:
ill! kijk ik daar nou verkeerd tegen die pink aan? net een uitgerekte sperzieboon
In dat eerste plaatje dus, uit die krant.
"De kabel aan je gitaar is als de band onder je auto: Klein stukje rubber en wat metaal maar o zo belangrijk..."
Die vent heeft allemaal eigenaardige eigenschappen, het zal wel weer een publiciteits bottleneck zijn ofzo.
Blues ain't nothing but a good man feeling bad...
kutmuziek en Limp Bizkit in 1 post is dan wel weer terecht, wat mij betreft.quote:Op maandag 24 november 2008 18:01 schreef Sack_Blabbath het volgende:
[..]
Industrial en Limp Bizkit in 1 post, het is dat doodverwensingen verboden zijn
Is een beetje dubbelop he?quote:Op dinsdag 25 november 2008 10:00 schreef Hankster het volgende:
[..]
kutmuziek en Limp Bizkit in 1 post is dan wel weer terecht, wat mij betreft.
"De kabel aan je gitaar is als de band onder je auto: Klein stukje rubber en wat metaal maar o zo belangrijk..."
Strijkers en power ballads, het is allemaal wel een beetje 90's. Maar daarom niet minder verkeerd. Ik kan er goed naar luisteren!
Toen ik in de brugklas zat, bestond Limp Bizkit niet.quote:Op dinsdag 25 november 2008 15:46 schreef DrDentz het volgende:
hielden jullie niet van Break Stuff in de brugklas dan?
Ik vind het een erg goede plaat. Een natuurlijke evolutie voor Gn'R
Buckethead heeft toch ook alle soorten muziek al zon beetje gemaakt. Bij mij heeft ie t al bewezen door Machine Gun op een goede manier te coveren.quote:Op maandag 24 november 2008 10:35 schreef JosD. het volgende:
[..]
Jammer dat hier zo kortzichtig wordt gedacht. Buckethead mag er dan als een freak bij lopen, maar dat wil niet zeggen dat hij per definitie slecht is. Hij heeft sinds 1992, 24 albums uitgebracht waar mijns inziens zeer veel goede muziek tussen zit. Ik denk dat er hier niet één persoon de moeite heeft genomen om ook maar naar 1 van deze albums te luisteren...Om dan meteen een standpunt te argumenteren met een youtube filmpje, waarin hij één van zijn vele stijlen ten gehore brengt (die kennelijk niet wordt gewaardeerd), vind ik wat te ver gaan.
Luister bijvoorbeeld eens naar dit nummer:
Dit is voor mij wel 1 van de nummers waar hij wel degelijk laat horen met gevoel te kunnen spelen en niet allemaal maar een ''shredder'' is, zoals in het andere youtube filmpje is te zien.
[ Bericht 9% gewijzigd door wallofdolls op 28-11-2008 12:51:42 (ander linkje) ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |