(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 9

Wat fijn dat er van die speciale tandartsen zijn. En goed gedaan van Eva zeg

wat fijn om ook eens een goeie ervaring te hebben!!

Wat super trouwens dat die arts zo meedacht!

Heb je contact gehad met het ziekenhuis om te kijken of 't echt niet kan? Soms huren ze nl wel eens specialisten in voor operaties, die komen dan over uit een ander ziekenhuis. Zou fijn zijn als 't toch kon.
En super dat 't zo goed ging vandaag

Gewledig zeg ! Ik ken de tandartsen wel omdat ik in de buurt van alkmaar woon en in mijn klassen diverse leerlingen zitten die daar heen gaan. Hoe groter de mond, hoe banger het kind lijkt wel.

Succes in elk geval en fijn dat ze zo meedenken !

Even een vraagje. Ik meende vandeweek iets gelezen te hebben, dat er gisteren iets op tv kwam over en voor kinderen met autisme. Helaas kan ik nergens meer dit terug vinden. heeft iemand dit ook mee gekregen?

Dat weet ik niet, Tries.
Wel weet ik dat er woensdag aanstaande, om 17.05 op Ned 3 een programma komt, De vreemde Eend.
Dat gaat deze keer over Asperger.

Tweede kindje van mijn neef lijkt autistisch te zijn. ...LIJKT vooralsnog.
Hij heeft een taalachterstand van een Jaar (Kind is 2.5 nu) en mijn schoonzus (Psycholoog) heeft op verzoek van de ouders een test gedaan welk bij 1 punt aanduide dat er sprake zou zijnn van autisme.

Nu is mijn schoonzus een lief mens maar kan ook een enorme bitch zijn.
Haar persoonlijke uitspraak (niet tegen de ouders) is dat ze liever een down kindje dan een autistisch kind zou hebben.

Ik vind dat walgelijk.

Ik heb kleine Jimmy een paar keer over de vloer gehad en hoewel verlegen komt ie lekker los en de tweede keer dat ik de kleine ooit zag en vroeg of ie met mij mee kwam ontwortelde hiij zich van pa en klom in mijn armen.

Op mij komt dat toch niet typisch autistiesch over... OK toegeven ik weet niet hoe hij taalvaardig ontwuikkeld zou moeten zijn.... maar misschien is ie gewoon een beetje langzaam.

Ouders zien het in ieder geval van de zwaarste zijde in .... zal de kleine ooit zelfstandig kunnen zijn etc..... Ik heb zelf het gevoel dat als we het niet over de zwaardere vormen hebben .... het allemaal wel mee zal vallen.

Niet iedereen is hetzelfde en "vroeger" heette ADHD gewoon een actief etterballetje en Autisme waren "einzelgangers welk vaak ergens in uitmuntte"

Ik wil niets af doen aan de stoornis maar die psychologen moeten zichzelf ook aan het werk houden.
En met een beetje aandacht op de juiste plaats heeft idd nog noit iemand verkeerd gedaan.

In wiens ogen lijkt hij dan autistisch te zijn?

Een taalachterstand van een jaar lijkt mij namelijk wel erg weinig om gelijk met zo'n vermoeden aan te komen zetten. En als die test van die psycholoog-schoonzus ook maar op 1 punt autisme aanwees denk ik dat jullie het in een andere hoek moeten zoeken. Bijna iedereen scoort wel wat op dat soort tests.

Mss eens logopedie overwegen?

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:34 schreef Brighteyes het volgende:
In wiens ogen lijkt hij dan autistisch te zijn?

Een taalachterstand van een jaar lijkt mij namelijk wel erg weinig om gelijk met zo'n vermoeden aan te komen zetten. En als die test van die psycholoog-schoonzus ook maar op 1 punt autisme aanwees denk ik dat jullie het in een andere hoek moeten zoeken. Bijna iedereen scoort wel wat op dat soort tests.

Mss eens logopedie overwegen?

Schoonzus is Consultant Kinder Psychologe
Nicht in de familie is logopediste.

De vader van die kleine maaklte zich wat zorgen omdat Jimmy achter liep met zijn taal in vergelijk met zijn twee zussen en broertje.

Kortom je vraagt een familielid om een assesment te doen. (Ik weet het domdomdomdomdom)
Daarnaa heft nichtje dus de taalachterstand gezet op een jaar of anderhalf.

Ben gewoon ook even aan het afreageren hier op de schoonzus hoor.
neef in kewsstie is een aardige gozer, maar hij kan overbezorgd raken, en ik voel met hem mee.
De down opmerking vond ik daarbij zo dom (die is alleen gemaakt tregen mj n vrouw niet tegen de vader van het Jimmy)
En daarbij is het een TVP om eens te kijken hoe anderen dat doien, vinden, en om mijn aangetrouwde neef dus een beetje hart onder de riem te kunnen steken

Maat van mij van de TH was ligt autistisch en nog een college met een part-time baan gehad die echt wel wat zwaarder was.
Ik heb gewoon het idee dat autisme, alhoewel niet makkelijk voor de ouders, toch echt niet het einde van de wereld is. Iedereen stelt zich meteen het ergste voor bij het horen van zoiets.

Een kind met een bochel is ook niet meteen de klokkeluider van de Notre Dam

Ah ok, dan snap ik het beter.

Wat ik er zo van lees is het in dit geval iets wat zomaar uit de lucht gegrepen is. Ik zou eens langs de huisarts gaan vanwege de spraak-achterstand en dan eens kijken wat men van daaruit zegt.

Over je stukje van dat 'einde van de wereld'... natuurlijk is het dat niet, maar vergeet niet dat het echt geen kattepis hoeft te zijn ook. Het heeft vele gradaties.

Ik sprak toevallig dit weekend een moeder van een 19-jarige jongen die (zwaar) autistisch en daarnaast ook verstandelijk gehandicapt is en zij gaf zelf aan te denken dat down syndroom in sommige gevallen wel eens 'makkelijker' zou kunnen zijn dan de mate van handicap die haar zoon heeft, dus zo gek is de gedachte van je schoonzus niet.
Maar ik denk dat ze dan een andere autist dan iemand met een lichte vorm van autisme in gedachten heeft...

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 14:48 schreef desiredbard het volgende:


Ik heb gewoon het idee dat autisme, alhoewel niet makkelijk voor de ouders, toch echt niet het einde van de wereld is. Iedereen stelt zich meteen het ergste voor bij het horen van zoiets.

Nou mijn wereld stortte wel even in, toen ik het hoorde. Ook een kind met taalproblemen/achterstand, en zelfs de logopediste heeft nooit aan autisme gedacht! Een kind met taalachterstand hoeft dus niet per definitie autist te zijn. Hadden we het maar geweten, dan had dat veel ellende, onderzoeken etc kunnen besparen.
Tuurlijk is het niet het einde van de wereld... maar iedereen wil toch het liefst dat zijn of haar kind "normaal' is?
Wij ook, maar nu we het weten, verklaart het voor ons wel een heleboel, waardoor we de dingen anders aan kunnen pakken, en dat geeft weer een behoorlijke portie hoop voor de toekomst!

ik heb het televisieprogramma gevonden:

Uitzending 'Vreemde e.e.n.d.' over syndroom van Asperger
Vreemde e.e.n.d., eigenlijk erg normaal dus!
Vreemde e.e.n.d is een programma van VPRO's Villa Achterwerk en gaat over het leven van kinderen die 'zo uniek zijn dat ze vreemd lijken'. Eind oktober worden vier nieuwe afleveringen uitgezonden op Nederland 3.

De tweede aflevering van Vreemde e.e.n.d gaat over Jesse, een jongen met het syndroom van Asperger. Deze aflevering wordt uitgezonden op woensdag 31 oktober, rond 17.05 uur op Nederland 3.

Jesse is geboren met het syndroom van Asperger, een autistische stoornis. Alles gaat voor Jesse net iets anders: “Dat is een beetje dat de telefoonkabels in je hoofd verkeerd verbonden zijn.”

Wat is er dan anders aan Jesse? Heeft het iets te maken met asperges? Jesse keert zichzelf helemaal binnenstebuiten en legt alles uit!


Datum 31-10-2007
Locatie TV, Nederland 3
Tijdstip rond 17.05 uur

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 14:59 schreef Brighteyes het volgende:
Ah ok, dan snap ik het beter.

Wat ik er zo van lees is het in dit geval iets wat zomaar uit de lucht gegrepen is. Ik zou eens langs de huisarts gaan vanwege de spraak-achterstand en dan eens kijken wat men van daaruit zegt.

miz juist ware het niet dat de schoonzus gequalificeerd kinderpsycholoog is en nicht logopediste.

quote:

Over je stukje van dat 'einde van de wereld'... natuurlijk is het dat niet, maar vergeet niet dat het echt geen kattepis hoeft te zijn ook. Het heeft vele gradaties.

Vandaar ook de opmerking liever een down kindje van schooonzus tegen mijn vrouw die dat zo stoort.
dat mag haar persoonlijke mening zijn, maar volgens mij is ze knettergek.
Temeer kleine Jimmy bij slechts 1 punt de test haalde/ervoor zakte,

quote:

Ik sprak toevallig dit weekend een moeder van een 19-jarige jongen die (zwaar) autistisch en daarnaast ook verstandelijk gehandicapt is en zij gaf zelf aan te denken dat down syndroom in sommige gevallen wel eens 'makkelijker' zou kunnen zijn dan de mate van handicap die haar zoon heeft, dus zo gek is de gedachte van je schoonzus niet.

Zoals je zegt alles in gradaties, en hebben het in dat geval over gradaties en een dubbelle "aandoening" (bij gebrek aan een beter woord)

Vraagje:
In hoeverre komtt een "andere" verstandelijk handicap samen met autisme voor en vanaf wanneer wordt zoiets vastgesteld. Ik kan me voorstellen dat dat niet makkelijk is op een tweejarige en sommige dingen pas later aan het daglicht komen.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 16:32 schreef desiredbard het volgende:

Vraagje:
In hoeverre komtt een "andere" verstandelijk handicap samen met autisme voor en vanaf wanneer wordt zoiets vastgesteld. Ik kan me voorstellen dat dat niet makkelijk is op een tweejarige en sommige dingen pas later aan het daglicht komen.

Autisme is geen verstandelijke handicap

Maar om antwoord op je vraag te geven, ongeveer 80% van de autisten is verstandelijk beperkt en zo'n 10% van de verstandelijk gehandicapten is autistisch.
Autisme diagnostiseren ze meestal vanaf de kleuter leeftijd. Daarvoor is meestal wel duidelijk dat er ontwikkelingsproblemen zijn, maar wordt meestal nog niet de diagnose autisme gesteld.

Ja hoi. Ik heb zelf wel eens geroepen dat ik liever spastisch zou zijn dan autistisch, want dan kon je het tenminste aan me zien. Daar werd toen ook zo op gereageerd, maar toch is het zo.
Die downopmerking is dus niet dom, maar best logisch. Ik denk dat het ook voor de ouders in veel gevallen een stuk makkelijker zal zijn als je aan het kind kan zien wat het mankeert (iets wat bij Down duidelijk te zijn is )

Overigens heb ik vandaag een gesprek gehad met een specialist en we zijn duidelijk een flink aantal stappen verder. Ik ben terecht ingedeeld in het autistisch spectrum met een performaal IQ van 151
Een groot voordeel is daardoor dat ik mijn "slimheid" dus in kan zetten om dingen te verdoezelen, maar dat werkt ook weer in mijn nadeel omdat het dan minder opvalt zeg maar. Nogal bijzonder verhaal was dat. In ieder geval gaat deze vrouw me begeleiden in de zwangerschap en ook na de bevalling en ze staat ook open om straks de kleine te begeleiden. Dit gaat al meteen vanaf de geboorte gebeuren met video's en dergelijke om dus inderdaad te kijken of er symptonen zijn en of zo kunnen we specifiek dingen filmen die niet goed gaat en waarbij we hulp nodig hebben (dus niet dat we gewoon een dag lang alles filmen, maar we mogen zelf de keuze maken wat we filmen).

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 16:43 schreef p_iglet het volgende:

[..]

Autisme is geen verstandelijke handicap

Dat zeg ik ook niet... Ik zei in hoevere komt autisme voor met een andere handicap.
Dan nog iets dat je beperkt is miz een handicap, en autisme is mental niet fysiek.

quote:

Maar om antwoord op je vraag te geven, ongeveer 80% van de autisten is verstandelijk beperkt en zo'n 10% van de verstandelijk gehandicapten is autistisch.

te onduidelijk, sorry.
Is inzake die 80% de beperking gevolg van het autisme, of hebben we hethier over een tweede "aandoening/afwijking"
Zoiets van ik loop moeilijk want ik heb platvoeten/ingegroeide teennagels/beide

quote:

Autisme diagnostiseren ze meestal vanaf de kleuter leeftijd. Daarvoor is meestal wel duidelijk dat er ontwikkelingsproblemen zijn, maar wordt meestal nog niet de diagnose autisme gesteld.

Dat klinkt logisch....
Ik had al zo'n gevoel dat het een beetje vroeg was.
Ik bedoel niet iedere kleuter die na twee flesje cola en een marsreep ronstuitert heeft ADHD

Ik moet wel toegeven dat je als zoiets dichtbij komt je je meteen zorgen maakt over je eigen.... maakt ie wel genoeg oogcontact...reageert ie op impulsen.
mAar vader van de kleinende kennende is dat er een die meteen het ergste van iedere situatie gaat vermoeden (ons kent ons) en toegeven relativeren betreffende een ander is makkelijker.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 17:20 schreef Pruk het volgende:
Ja hoi. Ik heb zelf wel eens geroepen dat ik liever spastisch zou zijn dan autistisch, want dan kon je het tenminste aan me zien. Daar werd toen ook zo op gereageerd, maar toch is het zo.
Die downopmerking is dus niet dom, maar best logisch. Ik denk dat het ook voor de ouders in veel gevallen een stuk makkelijker zal zijn als je aan het kind kan zien wat het mankeert (iets wat bij Down duidelijk te zijn is )

Sorry voor mijn onduidelijkheid dan...maar zo werd het niet bedoeld.
Meer in de trant van een leven is echt niet mogenlijk met autisme.
Zelf het gevoel dat autisme toch wel redelijk geaccepteerd is in de maatschappij en tenminste niet misbruikt wordt zoals ADHD voor gedrag dat gewoon een schop obder het zitvlak verdient

Je redenatie is echter zo gek nog niet (dat ik dat zelf al niet gedaan heb op die manier ) maar als Ouder geredeneerd zou ik liever iets hebben dat uiterlijkheidshalve niet direct opvalt.
Ik lees dat je zelf autistisch bent? Mag ik vregaen hoe oud je bent wat je nu doet en hoe zwaar het je tegen/mee zit. Had jij, heb jij achterstand op bepaalde gebieden, waren Er fases waarop jij enorm voorlopt/voorliep?

(volledige post lezen volledige post lezen)
151... is heet dat niet asperge(r)s en is een subvariant van autisme.
Gefeliciteerd met de zwangerschap.

Ik kijk uit naar je antwoord (mag ook per PM, maar als mijn initiele gevoel op je post correct is kan ik iemand een hard onder de riem steken, die nu al wakker ligt van tehuizen en een kind dat nooit opnafhankelijk zal kunnen zijn.

[ Bericht 19% gewijzigd door desiredbard op 30-10-2007 17:38:02 ]

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 17:25 schreef desiredbard het volgende:

[..]

Dat zeg ik ook niet... Ik zei in hoevere komt autisme voor met een andere handicap.
Dan nog iets dat je beperkt is miz een handicap, en autisme is mental niet fysiek.

jawel, je zet namelijk andere tussen aanhalingstekens Je bedoelt het wellicht niet zo, maar zo komt het dus wel over (en zo kwam het op mij dus ook over).
Als autist heb je beperkingen, maar in de lichtere gevallen is er redelijk goed tot zeer goed mee te leven (mijn ervaring dan, ik denk dat elke autist dit anders ervaart).

quote:

te onduidelijk, sorry.
Is inzake die 80% de beperking gevolg van het autisme, of hebben we hethier over een tweede "aandoening/afwijking"
Zoiets van ik loop moeilijk want ik heb platvoeten/ingegroeide teennagels/beide

Die beperking kan het gevolg zijn van autisme, maar dat is lang niet altijd zo. Ik weet de precieze getallen niet uit mijn hoofd, maar het is zeker niet zo dat de platvoeten door de teennagels komen zeg maar

quote:

Ik had al zo'n gevoel dat het een beetje vroeg was.

In sommige gevallen is het al verstandig om op vroege leeftijd te letten op bepaalde punten, dat gaat straks dus ook bij mijn baby gebeuren, maar dat is puur omdat het kind het van de ouders meekrijgt en je dan gewoon een veel grotere kans hebt dat het kind ook een autistische stoornis heeft.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 17:25 schreef desiredbard het volgende:

Sorry voor mijn onduidelijkheid dan...maar zo werd het niet bedoeld.

Dat begreep ik inmiddels al

quote:

Meer in de trant van een leven is echt niet mogenlijk met autisme.
Zelf het gevoel dat autisme toch wel redelijk geaccepteerd is in de maatschappij en tenminste niet misbruikt wordt zoals ADHD voor gedrag dat gewoon een schop obder het zitvlak verdient

Nee, autisme is in mijn ogen niet echt geaccepteerd. Ik weet dat ik bepaalde dingen gewoon slechter kan en als ik aangeef waarom dan heeft iedereen zoiets van, je lult, dat heb jij helemaal niet, jij bent heel sociaal. Men kan soms niet inschatten hoe verschillend autisme kan zijn waardoor het moeilijk is ermee om te gaan. Tja, wat misbruik betreft, ook dat is denk ik niet anders, ook al hoor je het minder vaak. Op het moment dat ik echt last van mijn PDD heb, dan is dat overal in terug te zien en dan kan ik behoorlijk aanvallend zijn, als iemand mij dan aanvalt, dan zijn de rapen gaar en dan gaat het flink mis. Als ik dan achteraf afgekoeld ben, dan kan ik wel duidelijk aangeven dat het door de PDD komt, alleen is dat achteraf makkelijk praten

quote:

Je redenatie is echter zo gek nog niet (dat ik dat zelf al niet gedaan heb op die manier ) maar als Ouder geredeneerd zou ik liever iets hebben dat uiterlijkheidshalve niet direct opvalt.
[quote]
Juist bij iets wat opvalt krijg je veel meer begrip! Als jouw kind een been mist, dan is het duidelijk waarom het mank loopt en hoef je dat niet uit te leggen

[quote]
Ik lees dat je zelf autistisch bent? Mag ik vregaen hoe oud je bent wat je nu doet en hoe zwaar het je tegen/mee zit.

Vragen mag altijd Ik zal je ook het antwoord geven Ik ben 25 jaar. Op zich vind ik dat ik in de categorie "er valt redelijk goed tot goed mee te leven" val. Dit komt ook omdat je omgeving zich aan je aanpast en ik op dit moment echt goede hulp krijg. Zonder die hulp zou ik er veel meer moeite mee hebben, zeker nu tijdens zo'n onzeker iets als zwangerschap en dergelijke.

Maar, voor de rest ga ik er hier niet op in, want dat is niet de bedoeling van dit topic. Als je mijn ervaring wilt horen (of die van Oxymoron, die een andere vorm van autisme heeft), kun je het beste PM-en. Dit topic is echt bedoeld voor de ouders en voor vragen, maar niet voor ellenlange antwoorden over hoe een "oudere" autist zijn leven ervaart.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 17:43 schreef Pruk het volgende:

[..]

Dat begreep ik inmiddels al
[..]

Nee, autisme is in mijn ogen niet echt geaccepteerd. Ik weet dat ik bepaalde dingen gewoon slechter kan en als ik aangeef waarom dan heeft iedereen zoiets van, je lult, dat heb jij helemaal niet, jij bent heel sociaal. Men kan soms niet inschatten hoe verschillend autisme kan zijn waardoor het moeilijk is ermee om te gaan. Tja, wat misbruik betreft, ook dat is denk ik niet anders, ook al hoor je het minder vaak. Op het moment dat ik echt last van mijn PDD heb, dan is dat overal in terug te zien en dan kan ik behoorlijk aanvallend zijn, als iemand mij dan aanvalt, dan zijn de rapen gaar en dan gaat het flink mis. Als ik dan achteraf afgekoeld ben, dan kan ik wel duidelijk aangeven dat het door de PDD komt, alleen is dat achteraf makkelijk praten

Dat ken ik dus
Vriend van mij van de TH heeft dus een prima baan maar is , he hoe omschrijf je het, anders, idd moeilijker met oogcontact maken gaf het een beetje weg destijds en vragen helpt.
Die collega van me is "Sociaal gestoord" zou ik het moeten omschrijven, paniekaanval en om hele kleine dingen echt overstuur raken.

quote:

Vragen mag altijd Ik zal je ook het antwoord geven Ik ben 25 jaar. Op zich vind ik dat ik in de categorie "er valt redelijk goed tot goed mee te leven" val. Dit komt ook omdat je omgeving zich aan je aanpast en ik op dit moment echt goede hulp krijg. Zonder die hulp zou ik er veel meer moeite mee hebben, zeker nu tijdens zo'n onzeker iets als zwangerschap en dergelijke.

Kan ik me voorstellen, das zowiezo een zenuwen tijd.

quote:

Maar, voor de rest ga ik er hier niet op in, want dat is niet de bedoeling van dit topic. Als je mijn ervaring wilt horen (of die van Oxymoron, die een andere vorm van autisme heeft), kun je het beste PM-en. Dit topic is echt bedoeld voor de ouders en voor vragen, maar niet voor ellenlange antwoorden over hoe een "oudere" autist zijn leven ervaart.

Was de bedoeling ook niet en ik had je gepm-ed. Heeft weinig zin een Ier naar dit onderwerp te schoppen, tenminste als hij geen Nederlands kan lezen.
Maar ergens lijkt me dat toch de grote zorg ban een ouder..... hoe gaat mijn kind opgroeien.
Afgezien van de afwijking op fok te posten is het met jou en blijkbaar oxymoron wel goed gegaan.

Ik heb wel eens een gedragswetenschapper horen zeggen dat een van de verschillen voor ouders zit in de wederkerigheid.
Een kindje met Down is hier makkelijker toe in staat dan een kindje met autisme. (heel zwart-wit geschetst dan even).

Verder wil ik nog even opmerken dat ik het mooi vind hier te lezen hoe jullie omgaan met jullie bijzondere kindjes, zo geduldig, begripvol en vasthoudend (tov instanties ed.)

Heel erg waar PM-girl.
Hoewel Eva best leuk kan knuffelen, op haar tijd en op haar manier, is dat wel iets wat ik het meeste mis. Er gaan soms dagen voorbij zonder echt lief contact, dat is echt moeilijk.

Eva is in haar volgende fase qua ontwikkeling gekomen, ook zonder psych. tests had ik dit al kunnen weten. Eva zit in de fase "ik ben (sociaal-emotioneel) 2 en ik zeg nee'
Kom je eten Eva? Nee!
Zullen we aankleden Eva? Nee!
Gaan we spelen? Nee!
Bedtijd! Neeheeee!
Alles, maar dan ook alles is nee.
Gelukkig kunnen we haar soms nog afleiden met grapjes, of ik zeg iets als "maar dat doet D. (Eva's "vriendje" op school) ook hoor, die doet ook schone sokken aan 's morgens" en dat wil nog wel eens helpen.
Ik was alleen vergeten hoe vermoeiend het was bij Iris, en ik ben in 1 keer weer terug in de tijd.....

We blijven ons vasthouden aan het feit dat dit gezonde ontwikkelingen zijn maar soms...heel soms..... wordt je gek van frustratie

Ik kan het me voorstellen Lois, maar aan de andere kant denk ik dat het voor jullie wel heerlijk is om juist die gezonde ontwikkelingen ook te zien bij Eva. Of sla ik nu de plank volledig mis

Dat was idd ook wat die moeder tegen mij zei PM.