Het was een donkere donderdagavond en het avondeten stond klaar, ik weet het nog alsof het vorige week was. We aten spinazie, biefstuk en aardappelen, dus dat zou heerlijk genieten worden, dacht ik zo.
Plots hoest mijn zieke broer over mijn voedsel heen. Geschokt kijk ik naar mijn bordje om het te inspecteren op snotjes, gelukkig viel de schade mee.
Na mijn broer duidelijk te maken dat hij een dikke mongool is, begon ik op mijn bloedige biefstuk te kauwen onder het motto: "Zonde van het vlees, bovendien word ik toch nooit ziek".
Het zou zo op een grafsteen kunnen.
Zoals u al kunt raden, werd ik de volgende avond plotseling onwel. Hierbij verliet ik mijn goede kameraden vroegtijdig, aangezien mijn hoofd op ontploffen stond. Zaterdagochtend ging ik alsnog mee met moeders naar familie, omdat het zoveel betekend voor haar. Na een weekend paintballen en neefjes meppen op de maximale dosis paracetamol, kwam ik afgepeigerd thuis. Maandagochtend kon ik dan ook de volle ziekte voelen, nadat ik een paar flinke bebloede flemgems tegen de doucheruit liet knallen. Mijn keel liet weten dit niet fijn te vinden door een constante stroom van pijnprikkels te geven.
Maarja, school is wel belangrijk en bovendien heb ik slechts enkele colleges.
Ik ga weer aan de paracetamol en ga maandag en dinsdag ziekjes naar school.
Maar, en nu komt het belangrijkste gedeelte van dit oh zo saaie verhaal:
Woensdagochtend word ik wakker met kloppende koppijn en moet ik elke minuut zo hard hoesten dat ik er af en toe van moet kotsen. De paracetamol heeft slechts een beperkte werking en ik besluit om maar niet naar mn college te gaan.
Deze ochtend natuurlijk weer extreme pijnigingen, maar gelukkig heb ik geen colleges. Waar ik dan wel van baal, is dat de paracetamol nu zo goed als geen enkel effect meer heeft waardoor ik zwetend, hoestend en kermend mijn pijnlijke dood tegemoed ga.
Tabee, wrede wereld.
Klacht: Nu kan ik vanavond niet mee naar holland casino.
Now why wouldn't God just appear to Pharaoh, and say it himself? Because God works in mysterious, inefficient, and breathtakingly cruel ways.