Boards of Canada

gisteren in Elementaal draaide Job de Wit "Dandelion en Sunshine Recorder" en "The Devil is in the Details"... en ja geweldige muziek Volgende week is Geogaddi de Disque Pop de la Semaine bij Het Lek

quote:

---

Op zondag 17 februari 2002 13:29 schreef IHOAKSISnoet het volgende:
Ik weet niet of er hier veel liefhebbers zijn van dit genre maar ik vind toch dat het ff wereldkundig gemaakt moet worden

Gisteren nieuwe cd van ze gekocht, genaamd 'Geogaddi'. En ooooh wat is het een heerlijke cd geworden. Er zit duidelijk progressie in de muziek die ze maken. Echt muziek voor in je hoofd

Meer mensen hier de hem al hebben gehoord/gekocht?

---

juist,
vind em sterk..vind BoC zeker goed (warp heeft wel betere dat wel), maar zeker met een jointje erbij is BoC goed te doen

Als je van BoC houd, zou ik ook Bola checken

Met het album Fyuti

quote:

---

Op donderdag 12 december 2002 13:30 schreef roer-ei het volgende:
Als je van BoC houd, zou ik ook Bola checken

Met het album Fyuti

---

neeh joh, Soup is beter!

Bola ... moet ik toch nog maar weer eens opzetten dan ... ligt nu stof te vergaren tussen alle CD's ... maar een keer of twee gedraaid ... werd er destijds niet echt warm of koud van ... maar vind BoC wel ontzettend gaaf ...

Geogaddi ... da's zo ongeveer de meeste warme gevoelige electronische plaat die ik in jaren heb gehoord ... sinds de aankoop maanden terug komt ie nog steeds elke week wel een keer in de cd speler terecht ... en da's geen slechte prestatie gezien de grote hoeveelheid cd's die ik bezit ...

Wil ik nog ff de link hier noemen die de topicstarter ergens anders vernoemd heeft http://www.speakeasy.org/~adbrown/boc.html
In de BoC platen zitten veel geintjes verstopt en hier worden er een paar van onthuld ... of zien ze er meer in dan er werkelijk in zit ...

Geogaddi is zo'n beetje het beste album wat ik van dit jaar in de kast heb staan. Er staan amper echt 'liedjes' op, ís haats minimalistisch te noemen, maar toch is het album zo warm, sfeervol en goed tegelijk. Heel bijzonder stukje muziek, en wie nog beweert dat Electronica kil en sfeerloos is is niet goed snik, of kent Boards of Canada waarschijnlijk niet

quote:

---

Op donderdag 12 december 2002 15:12 schreef Vork het volgende:
Geogaddi is zo'n beetje het beste album wat ik van dit jaar in de kast heb staan. Er staan amper echt 'liedjes' op, ís haats minimalistisch te noemen, maar toch is het album zo warm, sfeervol en goed tegelijk. Heel bijzonder stukje muziek, en wie nog beweert dat Electronica kil en sfeerloos is is niet goed snik, of kent Boards of Canada waarschijnlijk niet

---

Ik heb dezelfde sensatie met de albums van Lobe (Hibernation en 'self titled'). Overigens veel 'synthetischere' muziek, maar wel heel warm en cozy.

ben zelf meer metal enzo , maar vind dit echt geweldige muziek voor bij een joint
1969 is zoo cool..

Er is weer een nieuwe release uit van BoC.
Nadat een aantal jaar geleden de originele release van Twoism al vrij snel wat uitverkocht, er waren maar 100 exemplaren van deze plaat, is ie nu dan opnieuw uitgebracht. Ook de cd-liefhebbers komen aan hun trekken, want dit mini album met welgeteld 9 tracks is op zowel 12'' als cd verschenen.
Hij is nu net een maand uit. Gereleased op het Warp label.
(Warp CD70 / Warp LP70)

Tracklist:

1 Sixtyniner >>> Preview!!!
2 Oirectine >>> Preview!!!
3 Iced Cooly >>> Preview!!!
4 Basefree
5 Twoism
6 Seeya Later
7 Melissa Juice
8 Smokes Quantity
9 1986 Summer Fire [this track is unlisted on artwork]

quote:

---

Op donderdag 12 december 2002 22:31 schreef Miro het volgende:
Twoism

---

Die heb ik ook maar gelijk even gedoweeuhmkocht en hij is zeker niet verkeerd.

quote:

---

Op vrijdag 13 december 2002 11:53 schreef Vork het volgende:

[..]

Die heb ik ook maar gelijk even gedoweeuhmkocht en hij is zeker niet verkeerd.

---

Dan moet je snel ook maar even Solid State van Funckarma dow...kopen!

The Beach at Redpoint is echt een schitterend nummer.
Als ik dat opzet waan ik mezelf op planeet Mars..

quote:

---

Op vrijdag 13 december 2002 14:41 schreef IHOAKSISnoet het volgende:
Wat ik ook aan kan bevelen is Metametics. Deze artiest heeft laatst een nieuwe cd uitgebracht, getiteld: FromDeathToPasswordsWhereYou'reAPaperAeroplane (wat een titel)
Zeker deze laatste cd zal ook BOC-fans zeer zeker aanspreken, vooral het nummer Byeway(Clan). Het oeuvre van deze artiest is ietwat hoekiger qua opzet dan bijv. BOC. Metametics staat ook op menigeen (de wat 'betere') electronica-verzamelaar, zoals de laatste verzamelaar van Funkstorung (geheten MAS: Confusion)

Meer weten over metametics?
http://www.hydrogendukebox.com
http://www.neoouija.co.uk/neo/home

---

ik ken hun oudere werk een beetje, daar zit ook een hoop interessante intelligent-breakbeat (of hoe je dat ook zou moeten noemen ) tussen. leuk!

quote:

---

Op vrijdag 13 december 2002 14:53 schreef IHOAKSISnoet het volgende:
Wat dat betreft hebben ze in Engeland niets te klagen.

---

Naar Engeland!
All Tomorrow's Parties

quote:

---

Op vrijdag 13 december 2002 15:30 schreef IHOAKSISnoet het volgende:

[..]

Alleen niet erg goedkoop

---

moet te doen zijn toch..
110 pondjes voor 3 dagen genieten...

Ik heb vandaag Geogaddi en Music Has The Right To Children geluisterd, allebei mooie albums, maar progressie? Geogaddi vond ik gewoon voortborduren op MHTRTC, hoor. Overigens vond ik MHTRTC mooier, beter, warmer en melancholieker dan Geogaddi, maar dat is mijn subjectieve visie erop. Hoe het ook moge zijn, Boards Of Canada is gewoon uitermate boeiend met die wiebelende en weifelende krakerige synthmelodieen, die uitvoerige collage van samples die sommige tracks laten horen. Hun rerelease van Twoism is ook zeer de moeite waard alhoewel wat meer spacey en verlaten dan MHTRTC.

En tja, niet het beste wat ze bij Warp hebben, ik vond zo'n uitspraak zo enorm zinloos. Die gasten van Warp hebben albums uitgebracht van Aphex Twin, Autechre, Red Snapper, Richard H. Kirk, Speedy J, Plaid, Squarepusher en nog vele, vele anderen. Er zit zo'n enorme diversiteit in die muziek en elke naam heeft toch ook weer zijn eigen ding. Boards Of Canada heeft toch wel een vrij karakteristiek geluid, en ik vind het sowieso knap dat zoiets nog kan, dat het nog mogelijk is, en dat er nog een platform voor is ook.

quote:

---

Op vrijdag 13 december 2002 17:09 schreef zodiakk het volgende: Overigens vond ik MHTRTC mooier, beter, warmer en melancholieker dan Geogaddi, maar dat is mijn subjectieve visie erop.

---

bij het doorlezen van deze topic wou ik al de vraag gaan posten of ik dan de enige was die Music has the right to children beter vind.
maar je was me net voor

quote:

---

Op vrijdag 13 december 2002 17:29 schreef flaphead het volgende:

[..]

bij het doorlezen van deze topic wou ik al de vraag gaan posten of ik dan de enige was die Music has the right to children beter vind.
maar je was me net voor

---

. Er kan niks op tegen de stemmencollage van Telephasic Workshop dat zich langzaam opbouwt rond het bombastieke ritme en de begeleidende melodie, of eerder stemmingmaker. Allemaal dingen die nog fris ruiken naar beginselen van begin, en toch ook een vergeefse vooruitblik op de onvermijdelijk melancholieke terugblik...of de diepe bassen van Sixtyten, die ingescratchte sample die zich in en uit het pompende ritme laat drukken, die onheilspellend melancholieke tonen...gevolgd door de kolossale aanzuigende werking van Turqoise Hexagon Sun; diepe trage dreunen, een eenzame toon, de liefde verloren gegaan in de elektriek... het nostalgisch gekke Roygbiv met het verdrinkende pianoriedeltje dat opgenomen lijkt uit een krakerige B-musical die in de jaren zeventig in een achteraftheatertje op de hoek van een achterafsteeg van een achterafwijk van New York, ver weg van Broadway, werd opgevoerd door uitgebluste hippies die hun verlepte creativiteit met een verbeten zucht uit zich dansten en zongen, een laatste puf van verwelkte idealen, nog vòòr Fame. De tellende vrouwenstem die de tel kwijtraakt op Aquarius, rustig achteroverhangend naar de ruimtelijke melodie, de zachte funk, de giebelende kleuter, de vragende Orange-stem, langzaam zich verheffend naar de vergane glorie van het heden. De verbeten pinnetjes en naaldjes, de geruststelling van een lange dag werken, de lo-fi brombeer, het freestylen met de tune-knop van de wereldontvanger van een obscure oom die de hele wereld had rondgereisd en na zijn dood zijn wereldontvanger naliet aan jou, de onbetekende luisteraar, gewikkeld in onaardse dromen. Langzaam glijdt men weer de tegenwoordigheid in, langs Smokes Quantity, oh zoete slaapwandel zonder einde, en, vlak voordat je de deur doorgaat, als laatst One Very Important Thought...