Depressief door de hormonen, deel 7

Sugar, fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad. Je zegt:"als ik op de fiets zit en even stilsta bij mezelf en alles, moet ik alleen maar zo verdrietig zuchten.", dat raakt me wel, het is goed dat je dat zo kan bespreken in ieder geval

Hier is het heel, ja, weet ik eigenlijk niet. Ik voel me op zich goed, maar ik ben bang voor straks. Het voelt voor mij alsof ik dit keer moet en zal genieten, ik ben er heel erg mee bezig. Enerzijds wil ik graag dingen laten gaan zoals ze gaan, maar ik wil ook gewoon controle hebben. Lastig. Sara is onwijs lief en leuk, ik geniet er enorm van, maar voel me schuldig over dat er iemand bij komt. Ze is net over naar een nieuwe groep op het kdv, dat vind ik moeilijk, omdat het meer loslaten is, ze wordt groot en ik vind dat moeilijk. Ik heb zo het gevoel dat ik haar moet beschermen voor van alles en nog wat, en dat is eigenlijk helemaal niet zo...
Laatst was ze jarig, ze had last van buikkrampjes en kreeg een diarree luier, het bezoek moest daarom wat lachen, maar Sara trok het zich heel erg aan. Dus ik ging naar boven met haar om haar te verschonen en toen zei ze: mama, ze lachen me uit... en dan kan ik echt wel janken omdat ik haar dan niet beschermen kan.

Het klinkt misschien heel overtrokken, maar ik vind dat soort dingen heel erg, en kan me er vreselijk druk om maken. Op dat vlak zit het niet lekker, maar het heeft tijd nodig denk ik...

Vanavond gezien bij Netwerk, een item over depressie bij jonge moeders endan met name over mamakits van de geestgronden in Haarlem. Dat is dus waar ik erg fijn geholpen ben.
Blijkt dat maar 1 op 5 vrouwen hulp zoekt en dat de meesten het niet (snel) (h)erkennen.

Ik voel mij ook ongeveer zo, zo af en toe denk ik 'waar zijn we aan begonnen?" Ikwil heel alert zijn op de signalen maar ik wil ook heel erg gaan genieten van dit nieuwe frummeltje. Het liefst heb ik minimaal een maand kraam/thuiszorg, om op te starten zeg maar. Maar ik wil het ook gewoon zelf kunnen.

Jelief, is er bij jullie in de buurt ook een organisatie als Home Start? Bestaat uit vrijwilligers die een jong gezin een tijdlang kunnen ondersteunen. Misschien als je nu vast contact legt, je dit wat kunt intensiveren op het moment dat jij het nodig denkt te hebben.

Ja en ik had al een dame van homestart over de vloer. Ik wilde stoppen in mei maar toch maar besloten dat ze nog wel langs kon komen. Maar ik heb nog steeds niet gebeld, stom he. En nou durf ik niet meer

Jelief, je bent de eerste niet die zich bedenkt. In mijn tweede gezin was ik de tweede vrijwilliger omdat er een pauze tussen had gezeten. En voor de vrijwilligers denk ik dat jij een leuk 'gezin' bent om terecht te komen.

Ik zal later reageren op de rest, ook over mezelf. Ik weet het niet zo en ben veel aan het nadenken.

Jelief, lastig kan dat zijn! Maar als je denkt dat het nodig is, gewoon doen!

YPPY, succes met denken!

Heb je nog gebeld Jelief?

Sugar, wat fijn ergens om van de depressie af te zijn, maar ook moeilijk om te realiseren dat je het zelf bent. En dat het niet weg gaat. Maar goed dat je wel kunt leren ermee om te gaan.

Wat confronterend, zo'n dag als vandaag. Dat je beseft dat je geluk hebt dat dit maar tijdelijk is en niet voor altijd. Dat het geen eindeloze strijd is met jezelf, maar dat je weet dat het over gaat. Of dat de scherpe randjes eraf gaan. Dat je moet vechten om vol te houden. En je tegelijk realiseren dat het met anderen nog slechter kan gaan. Gek, maar het maakt me wel een beetje sterker.

Goed dat je dingen in elk geval zo kan voelen, YPPY.

Hier even rot. Onzeker over mijn werk, of ik wel postieve feedback zal krijgen op wat ik telkens maak en bang voor afwijzing. De sombere kleur is weer veel voelbaarder dan de afgelopen weken, het ging best goed juist. Met afvallen sta ik even stil ook en dat frustreert meteen. Ik huil om elke scheet en heb een ontzettend kort lontje. Oftewel: kut gewoon. Echt, dat is even het enige woord.
En ja, ook ik denk aan al het andere van anderen. Maar het relativeert niet. Dat lukt nu net niet. En ook dáárover kan ik me direct gaan schamen.

Komt dat ook *echt* ergens vandaan Suug? Je werk ging toch juist haske goed dacht ik?

Ja, is ook zo. Maar elke kleine opmerking pak ik op als zware kritiek. Dat doe ik echt heel stom, dan hoor ik helemaal het andere niet meer en voel me alleen maar tekortschieten.
Ach, dit hoort hier misschien ook niet. Sowieso niet. Het is gewoon ik en niet 'depressief door de hormonen'.

Och Suug toch.
Ga je niet ook nog eens schamen hoor. Dat moet je écht relativeren hoor. _{ja, makkelijk gezegd...}

Wat is het toch jammer dat je niet volop kunt (mag...?) genieten van de fijne dingen in het leven.

quote:

Op donderdag 25 september 2008 09:38 schreef Sugar het volgende:
Ja, is ook zo. Maar elke kleine opmerking pak ik op als zware kritiek. Dat doe ik echt heel stom, dan hoor ik helemaal het andere niet meer en voel me alleen maar tekortschieten.
Ach, dit hoort hier misschien ook niet. Sowieso niet. Het is gewoon ik en niet 'depressief door de hormonen'.

Kan je niet proberen het als iets opbouwends te zien? Volgens mij ben je hartstikke goed in je werk namelijk, alleen bij iedereen is ruimte voor verbetering, al is het maar omdat je bij elke plek waar je werk weer met andere visies te maken hebt, die willen het net een pietsie meer zus of zo, dat heeft niks te maken met dat jij niet goed bent in wat je doet, alleen maar met het feit dat je niet helderziend bent .

Even een schopje, voor eventuele nieuwe mama's.

Gisteren was ik weer bij de psycholoog. Inmiddels gaat het over verschillende onderwerpen waarmee ik worstel, maar het komt steeds weer terug bij het moederschap. Het echte pnd is wel weg denk ik, maar volgens de psycholoog is dat wel de oorzaak van waarom ik doe hoe ik doe. Dat betekent echter niet dat het goed is. Ik ben veel bezig met 'wat is goed voor Anna'. Ik onderneem bepaalde acties omdat het goed is voor haar, die ik uit mezelf niet zou ondernemen. Volgens de psychologe ben ik daar te veel mee bezig, met het 'een goede moeder' willen zijn. Dat is feitelijk ook wel zo denk ik, maar ja, waar vind ik dan weer het evenwicht? Vanuit de pnd vind ik mezelf een slechte moeder. En dat wil ik compenseren, zeker als ik in een dal zit. Die dalen worden steeds iets korter gelukkig, maar het blijft wel. Laat nooit iemand zeggen dat het moederschap makkelijk is.

Als dit niet in OUD past, mogen jullie het verwijderen modjes.

yppy, ik heb daar zonder depressie al last van, dat ik altijd vind dat ik het beter moet doen, vaak bezig ben met wat goed is voor de kinderen of ook bijvoorbeeld met wat anderen van mij denken als moeder.
Ik heb er ook nog geen oplossing voor hoe dat anders moet, want ik doe dat ook te veel.
wil maar zeggen dat het niet alleen is als je een depressie hebt.
op zich gaat het beter dus met je, dat is fijn!

en Fuente, hoe gaat het met jou? en Jelief?

Dat is ook zo Belana, heel veel is normaal, dat heeft elke moeder. Ik vind het alleen zo moeilijk om te weten wat normaal is en wat niet. Ik ben wel (te volgens de psycholoog) veel bezig met 'zorgen voor anderen'. En te weinig voor mezelf. En dat doe ik (wat ik zelf denk) omdat ik in mijn mindere periodes mezelf geen goede moeder/echtgenoot/vriendin vind. Als ik me beter voel (en die periodes duren steeds langer), heb ik daar minder last van. Nu ben ik dus aan het leren om die gedachtes te ordenen. Wat denk ik en waarom denk ik dat en klopt het feitelijk wat ik denk. Alleen dat al maakt het makkelijker.

Goed gezegd Belana. De vraag van doe ik het wel goed en wat denken anderen, speelt bij veel moeders. Dat je aan het ordenen bent is goed Yppy. Welk gevoel is normaal en welk is 'overdreven', dat uitzoeken is inderdaad niet makkelijk. En het zal met ups en downs gaan. Ik duim voor je dat die ups het steeds langer gaan volhouden.

klinkt als een goeie therapie trouwens yppy, heb ooit ook zo'n soort therapie gehad, echt gedragstherapie. gedachten van gevoelens leren scheiden, en toetsen of je gedachten wel kloppen. Heeft ij toen ook erg goed geholpen

Yppy, ik herken het deels wel, maar dan meer als in dat ik dingen doe omdat ik vind/weet dat ze moeten, en niet vanuit gevoel. Ik moet zeggen dat de gedragdtherapie me daar echt goed bij geholpen heeft. En daardoor merk ik naar Sara toe dat ik dingen wat losser kan laten, meer op gevoel kan doen, maar dan moet ik wel goed in m;n vel zitten.
Je klinkt als heel erg op de goede weg zitten in ieder geval! Zeker omdat je aangeeft dat de goede perioden steeds langer duren!

Hier gaat het op en af. Eigenlijk gaat het met mij nu heel goed, maar de angst voor herhaling is heel sterk aanwezig. Daardoor voel ik me vaker rot. Ik zie ook wel een beetje op tegen de kraamtijd. Maar ik laat het gewoon gebeuren, we zien wel hoe het straks gaat. Als het fout gaat, moet ik gewoon meteen aan de bel trekken. Maar het houdt me momenteel wel heel erg bezig ja.

heb je al back-up geregeld voor de kraamtijd fuente? om je extra bij te staan?

quote:

Op woensdag 12 november 2008 15:04 schreef Belana het volgende:
heb je al back-up geregeld voor de kraamtijd fuente? om je extra bij te staan?

We krijgen extra kraamzorg(10 uur), manlief is 2 weken vrij, schoonouders staan stand-by. Mocht er meer kraamzorg nodig zijn, wordt dat tegen die tijd ook geregeld. Dus dat is op zich een fijn gevoel!

Lijkt me een geruststellend gevoel Fuente.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 16:50 schreef Fuente het volgende:

[..]


We krijgen extra kraamzorg(10 uur), manlief is 2 weken vrij, schoonouders staan stand-by. Mocht er meer kraamzorg nodig zijn, wordt dat tegen die tijd ook geregeld. Dus dat is op zich een fijn gevoel!

dat moet wel een beetje geruststellend zijn ja
je lekker laten verwennen in die tijd! Ik hoop enorm dat je een fantastische ervaring gaat krijgen!

Thnx jullie

quote:

Op woensdag 12 november 2008 16:50 schreef Fuente het volgende:

[..]


We krijgen extra kraamzorg(10 uur), manlief is 2 weken vrij, schoonouders staan stand-by. Mocht er meer kraamzorg nodig zijn, wordt dat tegen die tijd ook geregeld. Dus dat is op zich een fijn gevoel!

Goed geregeld Fuente!

En Ypsel ook een . heb verder niets nuttigs te zeggen.

Fuente, wat goed dat alles zo geregeld is!

YPPY, ook een oorzaak in je die dus niet echt heel tijdelijk is. Aan de ene kant fijn dat de pnd over is, maar nu een 'nieuwe' uitdaging. Succes daarmee!