Post hier over je "mislukte" emigratie!

Interessant topic. Zeker omdat je vaak hoort dat veel mensen na een aantal jaar weer terugkomen ofzo.

Ik heb in totaal 4 jaar in Milaan gewoond, maar miste uiteindelijk toch teveel dingen aan Nederland (vooral vrienden) dat ik toch maar weer ben teruggekomen.

Maar SeLang, zit jij nog steeds in Taiwan? Hoelang al? En bevalt het nog steeds?

Ik zit al bijna 3 jaar in Denemarken en denk iedere dag aan het terug gaan naar Nederland. Hier is mijn bestaan niet zo ongelofelijk spannend maar de studie van mijn vriendin en mijn baan houden me hier. Echter als zij klaar is met studeren wil ik wel graag terug.

Het is leuk (geweest) hier... Soms moet je onderkennen dat iets niet zo uitpakt als je wilt. En een drukke baan, een vriendin op 300km, geen vrienden in de omgeving, weinig tijd, veel vrienden in NL of andere plekken maar niet dichtbij, resulteert in een dead-lock situatie. Ik heb geen resources meer om wat aan de grootste teleurstelling (geen vrienden dichtbij) te doen.

Mijn teruggaan (als dat komt) is ook absoluut geen verlies, of met de staart tussen de benen terug. Ik wilde het, ik kon het, en er zijn er maar verdomd weinig van 25 jaar die hetzelfde op hun CV hebben als ik...

Misschien dat het ook anders uitpakt... Als m'n vriendin en ik gaan samenwonen ergens hier in Kopenhagen of een andere plek in Denemarken dan kan ik hier wel blijven. Maar zoals de vlag er nu bij hangt...

Ik ken een verhaal van een user die teruggekomen is uit Nieuw Zeeland, dat topic stond toen in GC.

Eens kijken of ik het nog kan vinden.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 14:58 schreef SeLang het volgende:

[..]

Ja, al 4 jaar. Het bevalt nog steeds maar ik ga Taiwan verlaten per eind augustus (heb hierover in diverse topics gepost). Volgende bestemming onbekend, maar ik denk dat het voorlopig weer eventjes de UK wordt.

Maar wat versta je eigenlijk onder mislukt? Het doorverhuizen naar een ander land is in mijn ogen geen mislukking. Noch is dat het verkiezen van even teruggaan om daarna weer verder te gaan? Met de staart tussen de benen en compleet gedesillusioneerd is wel mislukt.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 14:58 schreef SeLang het volgende:
Ja, al 4 jaar. Het bevalt nog steeds maar ik ga Taiwan verlaten per eind augustus

Waarom ga je weg is dan natuurlijk de logische volgende vraag in dit topic

Ik ben gisteren terug gekomen in Nederland na een verblijf van bijna 2 jaar op de Filippijnen.. Geldt dat ook als mislukt? Zodra ik de kans heb ga ik weer terug namelijk

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:17 schreef SeLang het volgende:

[..]

Waarom ben je teruggegaan?

Verbroken relatie.. Moet hier wat geld verdienen en zaken regelen.

Wij zijn zes jaar geleden naar Kenia vertrokken, met het idee 'misschien wel voor altijd'. Uiteindelijk hebben we na een jaar besloten om weer terug te keren naar Nederland. Een aantal dingen waren toch niet zo gelopen als we gepland hadden, op dat moment waren we redelijk gedesillusioneerd (met name ik). Na een poosje in Nederland konden we één en ander steeds beer relativeren, en kwamen tot de conclusie: Niet het wonen in Kenia was tegen gevallen, maar een slechte voorbereiding heeft geresulteerd in teleurstellingen.
Na nog weer een poosje besloten we dat we toch eigenlijk graag nog wel eens terug zouden willen naar Oost-Afrika.
Er zijn al met al twee jaar van voorbereidingen op gevolgd, maar van die 'mislukte' ervaring van 5 jaar geleden hebben we wel precies geleerd wat we wél en niet wilden, en nu zitten we sinds een maand of twee weer in Kenia.
Het is heerlijk om terug te zijn, en veel dingen hebben we nu veel beter geregeld. En als het onverhoopt toch niet zou bevallen, dan weet ik nu dat ik ook zó weer terug kan! (Maar daar zie ik voorlopig geen enkele reden voor!)

SeLang: hoe oud was je toen je voor het eerst verhuisde? Had je achteraf gezien eerder weg moeten gaan, of vind je dat je juist "mooi op tijd" bent vertrokken (zo van: toen was ik er pas klaar voor)? En... zie je jezelf teruggaan naar Nederland?

Ik heb de afgelopen 2 jaar op verschillende plekken buiten Nederland gewoond en gewerkt, maar na "slechts" 2 jaar ben ik Nederland absoluut in een ander licht gaan bekijken; we hebben het zo slecht nog niet daar. Het staat voor mij vast dat ik in de nabije toekomst absoluut terug wil. In zoveel opzichten is een tijd in het buitenland wonen een verrijkende ervaring, dat een emigratie nooit kan mislukken.

Ik vraag me alleen oprecht af of ik nog met de eindeloze kortzichtigheid van de Nederlanders overweg kan... zijn er meer die daar over nadenken?

Knakker: welk land? Ik vind het met de kortzichtigheid van Nederlanders wel meevallen: die is er zeker wel, maar niet meer dan in andere landen.

Hoewel ik nog niet zo lang (7 maanden) in de VS woon denk ik dat uiteindelijk wel weer terug wil. Dat heeft voornamelijk met vrienden en familie te maken.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:48 schreef popolon het volgende:
Ik ken een verhaal van een user die teruggekomen is uit Nieuw Zeeland, dat topic stond toen in GC.

Eens kijken of ik het nog kan vinden.

Dit zijn de topics die jij en SeLang bedoelen volgens mij

Wij gaan weer terug verhuizen naar Nederland...
Wij gaan weer terug verhuizen naar Nederland #2

Jammerlijk verhaal trouwens, maar dat terzijde

Ik kan me het verhaal van poohy nog wel herinneren:

Wij gaan weer terug verhuizen naar Nederland...
Wij gaan weer terug verhuizen naar Nederland #2

Edit: Superweber was me voor, ik was al op zoek naar die topics

Yep dat zijn ze.

quote:

Knakker: welk land? Ik vind het met de kortzichtigheid van Nederlanders wel meevallen: die is er zeker wel, maar niet meer dan in andere landen.

Ik doelde er eigenlijk vooral op dat men in Nederland zo zeurt over dingen die de moeite van het opwinden echt niet waard zijn. Het hokjesgedrag is ook ernstig... Turken zijn per definitie crimineel, bijvoorbeeld. Of dat in álle moskeeën haat gepropageerd wordt. Ik snáp het wel een beetje, maar ik word er een beetje moe van... Ben trouwens een rasechte hollander, blauwe ogen en atheist enzo

Ik was Nederland wel een beetje zat eigenlijk toen ik afstudeerde. Ik reken mezelf niet als emigrant (hetgeen ik wel ben voor de statistieken) omdat ik gewoon op de bonnefooi vertrokken ben om te kijken wat "de wereld" kon bieden en niet mn hele hebben & houden naar één land verplaatst heb met het idee voorlopig niet meer terug te komen. Al met al gewoond en gewerkt in Zwitserland (Lausanne), Argentinië (6mnd in Buenos Aires en 2mnd in Patagonie) en Colombia (Cali), waar ik nu zit. Heb me in vele opzichten enórm ontwikkeld, heb geen seconde spijt van "vertrokken zijn" maar Nederland roept: van de gezelligheid (blijft toch een Nederlands woord! (-)) in onze oude stadscentra (Utrecht! Groningen! Breda! ) totaan met de trein langs de koeien rijden... ik ben het gaan missen.

Al is het zomaar mogelijk dat ik een paar jaar na te zijn teruggekomen weer zal vertrekken... Canada trekt me wel, moet ik zeggen

Ik ken in ieder geval 1 Nederlander (via internet) die na een verhuizing naar de VS weer naar Nederland is gegaan. De reden daar was een relatie die op de klippen liep, en tja.... als je dan net 2 jaar in de VS bent dan kun je inderdaad beter terug gaan naar Nederland.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 22:46 schreef maartena het volgende:
Ik ken in ieder geval 1 Nederlander (via internet) die na een verhuizing naar de VS weer naar Nederland is gegaan. De reden daar was een relatie die op de klippen liep, en tja.... als je dan net 2 jaar in de VS bent dan kun je inderdaad beter terug gaan naar Nederland.

Dat was/is bij mij dus ook het geval...

Gelukkig laat ik me niet leiden door een relatie, ook al had dat zeker wel gekund. Maar ik ben ook niet van plan om langer dan een paar jaar in Tsjechie te blijven. Ik wil namelijk in meer landen werken. Nederland zal ik zeker missen en dan vooral familie, vrienden en Ajax. Maar ik kan me niet voorstellen dat het mis zal gaan. En gewoon om de zoveel tijd even een weekje naar NL. Altijd lekker. Maar toch ben ik veel dingen in NL zat.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 16:57 schreef elvy het volgende:
Wij zijn zes jaar geleden naar Kenia vertrokken, met het idee 'misschien wel voor altijd'. Uiteindelijk hebben we na een jaar besloten om weer terug te keren naar Nederland. Een aantal dingen waren toch niet zo gelopen als we gepland hadden, op dat moment waren we redelijk gedesillusioneerd (met name ik). Na een poosje in Nederland konden we één en ander steeds beer relativeren, en kwamen tot de conclusie: Niet het wonen in Kenia was tegen gevallen, maar een slechte voorbereiding heeft geresulteerd in teleurstellingen.
Na nog weer een poosje besloten we dat we toch eigenlijk graag nog wel eens terug zouden willen naar Oost-Afrika.
Er zijn al met al twee jaar van voorbereidingen op gevolgd, maar van die 'mislukte' ervaring van 5 jaar geleden hebben we wel precies geleerd wat we wél en niet wilden, en nu zitten we sinds een maand of twee weer in Kenia.
Het is heerlijk om terug te zijn, en veel dingen hebben we nu veel beter geregeld. En als het onverhoopt toch niet zou bevallen, dan weet ik nu dat ik ook zó weer terug kan! (Maar daar zie ik voorlopig geen enkele reden voor!)

Je bent al een paar keer op en neer geweest dus. En tja, wat is een mislukking? Mensen die het proberen en niet alleen maar blijven dromen, tuurlijk kan het anders uitpakken .... maar dat kun je toch eigenlijk nauwelijks een mislukking noemen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:11 schreef SeLang het volgende:

[..]

Ik doelde met de OP ook niet op mezelf!

Dit is verre van mislukt. Ik heb een fantastische tijd gehad, interessante ervaringen opgedaan en veel geld verdiend. Ik ben uiteindelijk 2x zo lang gebleven als de bedoeling was. Maar ja, ik had het ook zo naar mijn zin en dan is de beslissing makkelijk. Maar nu is het is gewoon weer tijd voor wat nieuws, en de situatie op het werk maakt dat ik sowieso toch naar iets anders moet uitkijken... Ik ga weg toch wel met enige pijn in mijn hart. Ik sluit helemaal niet uit dat ik nog eens terugkeer naar Taiwan.

Ik doelde ook eigenlijk niet op jouw verhaal maar meer als alternatief voor de invulling van de term 'mislukte emigratie'. Echter de vraag blijft staan: wat is voor jou een mislukte emigratie?

Oh, maar zelf zie ik het ook zeker niet als een mislukking, eerder een verijking! Veel van geleerd, dus geen 'verloren tijd' ofzo. Alleen vond ik het toch wel aansluiten bij de vraag in de openingspost, dus vandaar dat ik mijn verhaal hier neergezet heb!