Het grote 'rammelaars' topic, deel 12

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 17:21 schreef innepin het volgende:

[..]

Oh Leuke baan trouwens, trajectbegeleider! Lijkt mij ook erg gaaf om te doen.... *denkt* Hoe ben je daarin verzeild geraakt?

Wel, ik heb een regentaatsdiploma (lesgeven in het secundair onderwijs) en mijn man geeft al drie jaar les aan de hogeschool.
Er kwam een vacature in hetzelfde departement en ik heb gesolliciteerd onder het principe wie niet waagt, niet wint...
We waren met 6 kandidaten en ik ben er blijkbaar als beste uitgekomen
Is eigenlijk een superjob: ideale combinatie tussen mijn job in het notariaat (administratief) en het lesgeven (contact met leerlingen) en uiteraard, niet te versmaden, rond de 55 dagen verlof per jaar

quote:

[..]

Dankjewel Ik ben in juni 06 afgestudeerd voor m'n bachelor, en ik heb zoveel willekeurige vakken gedaan (oeps) dat ik wel moet doorstuderen, omdat ik anders never nooit een baan kan krijgen die enigszins met mijn studie te maken heeft. En ik krijg nog 1 jaar studiefinanciering, joehoe!

Ik hoop kunstbeleid en -management of erfgoedstudies te doen. Twee aanmeldingen lopen dus... ene gesprek a.s. maandag, de ander waarschijnlijk de week erop. Erg spannend allemaal, omdat mijn vooropleiding niet geheel aansluit bij de master... uh oh.

Alle masterstudies zijn hier selectief, je moet een hele procedure doorlopen met motivatie, gesprek, aanbevelingen van academici, goede cijfers, etcetera. Hoop gedoe.

Dit gaat allemaal off topic. Maar het is dus wel de reden waarom ik nog wel eventjes in de rammelfase blijf en niet meer dan dat

Wat raar dat jullie niet zomaar kunnen inschrijven in een masteropleiding. Hier in België gaat dat toch allemaal wat makkelijker. Je moet een academische bachelor hebben en dan heb je toegang of je volgt even een schakel- of voorbereidingsprogramma en je kan beginnen.
Ik ga alleszins duimen voor jou dat de twee aanmeldingen goed lopen en je straks niet kunt kiezen

Even een 'blinde' TVP.
Smoes, anders denk ik er niet aan je vraag te beantwoorden. Nu staat hij in MyAt, en zal ik je zeer binnenkort ons relaas beschrijven.
_{En even bijlezen hoe ver het er voor staat bij jullie.}

Wat is het hier rustig, ben ik momenteel de enige die onrustig en met vlagen zelfs onredelijk is

nee, je bent niet de enige Bla_Bla_Bla

ik ben ook onrustig, ik dacht nu net even rust te hebben qua zwangerschappen in de omgeving, duikt de volgende alweer op... En ik ben echt heel blij voor haar, maar ik heb het dan weer zo moeilijk met mijn eigen twijfels over of het wel verstandig is enzo, en dat kan ik gelukkig wel kwijt, maarja, ik weet mezelf dan nog niet te overtuigen.

En ik vind het gewoon erg moeilijk dat het bij ons nog zeker anderhalf jaar duurt, terwijl andere rammelaars hier ws. veel eerder weg zijn..
Kortom moeilijkmoeilijkmoeilijk, en ik ben nu dan ook aan het wegvluchten in redelijk wat sporten om zo mijn gedachten een beetje af te leiden, aangezien ik nu toch echt heel hard bezig moet met afstuderen, en dat anders ook niet lukt..

Ik rammel ook nog vrolijk verder hoor.
Een tijd geleden had ik een lijstje met redenen om nu nog geen tweede te willen. De angst voor de zwangerschap en bevalling begint nu echt weg te ebben en over een paar maanden gaan we al verhuizen.
De enige twee redenen die nog overblijven is dat ik net in een nieuwe functie zit en dat we eigenlijk hebben afgesproken om ten minste 3 jaar leeftijdsverschil te hebben. Dat betekent nog 2 jaar wachten. _{Maar als mijn man nu zou zeggen: "laten we er voor gaan" dan gaan de condooms direct achter in de kast!}

Dus teigan, ik blijf hier waarschijnlijk nog wel 2 jaar meerammelen hoor!

quote:

Op dinsdag 29 mei 2007 20:13 schreef Smoezie het volgende:
Alles gelezen Moonah, dank je nogmaals!
(Alleen springt het ineens naar 'mijn lief is inmiddels helemaal om'. Dat is helemaal super, maar hoe is dat nou precies gegaan dan, dat hij ineens om was? Zou je me dat een keertje willen PM-en anders?)

PS... wat is het heftig om te lezen allemaal... maar ook zo mooi. Als ik zie wat BE en jij daar onder andere schreven Moonah, en als je NU naar jullie kijkt, wat geweldig

Zo, bijgelezen.

Smoes, als ik het zo lees dan wil die man van jou écht wel een kindje met je hoor! Het klinkt míj in de oren als koudwatervrees... En blijkbaar hebben meerdere mannen daar last van (die van Sombie en Bla_bla_bla ook geloof ik...). En die van mij had dat dus ook.

Maar om antwoord te geven op je vraag. J wist dus al heel lang van mijn kinderwens. Veel over gepraat, nog meer over nagedacht, naja, je kent het wel.
Ik heb in februari 2005 tegen hem gezegd dat ik echt niet meer in twijfel wilde leven, ik werd er gek van. En toen heb ik hem dus verteld dat ik wilde weten waar ik aan toe zou zijn. Of met hem een kindje proberen te maken of zonder hem een kindje proberen te maken. We spraken af dat we er 'in de zomer' op terug zouden komen. Volgens mij heb ik het er in de tussentijd niet zo veel over gehad, dat weet ik niet meer.
Goed. 21 juni .... Whahaha! Ik was blóedzenuwachtig. Maar ik realiseerde me ook dat ik me niet zo op die datum moest fixeren. Dus we zouden het er 'in de zomervakantie' over hebben.
Oké, eerste dag zomervakantie. Ik hád het niet meer! Ik heb hem huilend opgebeld (we woonden toen nog niet samen) en gezegd dat ik er niet meer tegen kon. "We moeten nu echt praaaaa-haaaa-ten.... "
J wist in eerste instantie niet eens waarover maar goed, hij kwam er dan toch maar stante pede aan.
Eenmaal op de bank zei hij eigenlijk meteen iets van "Ik wil wel een kind met je, maar niet nu." En het enige dat ik hoorde was MAAR NIET NU. Mijn hemel, wat ben ik geflipt!!!! Ik was kwáád! Zo enorm pislink. Ik was al zo lang aan het wachten, had hem (imo) zo veel tijd en geduld gegund, en nu wilde hij het nóg langer uitstellen... Ruzie dus.
Hoe het daarna is gegaan weet ik niet meer precies. Wél weet ik dat hij de sex een tijdje heeft ontweken. Maar na de zomervakantie zijn we wel écht gaan proberen. Ik had mijn cyclus al een poos bijgehouden, dus mijn vruchtbare periode was mij bekend. En na 4x was het raak. *zwijmel....
En hij vindt het geweldig! Om nog maar een keer mijn favowoord te gebruiken, fantasThies!

Joh, jouw man zwijmelt en fantaseert soms zelfs met je mee! Dat deed die van mij niet hoor. Dus ik schat zo in dat je je wat dit betreft écht geen zorgen hoeft te maken.

Ow gelukkig, voelde me even eenzaam

@Teigan, ik kan me goed voorstellen dat het erg moeilijk is te weten dat je nog minimaal 1,5 jr moet wachten. En hoe blij je ook voor die ander bent dat ze zwanger is...toch is er dan toch dat beetje jaloezie en weer het onderwerp wat je gedachten weer op gang brengt.
Ik hoop dat sporten je genoeg afleiding bezorgt om je op je studie te kunnen focussen

@cattie, Jou man twijfelt nog? Of delen jullie een lijstje met twijfels?

Hahaha ik zou ook helemaal flippen als hij na zijn bedenk tijd dan alsnog zou zeggen wel kinderen, maar niet nu, want ook ik zou alleen het laatste gedeelte horen

Ach in principe ben ik al blij dat mijn vriend er eigenlijk gewoon positief tegenover staat en ook niet nog heeel erg lang wilt wachten...maar soms lijkt t evengoed lang als je afhankelijk bent van iemand anders zijn gevoel ....je weet tenslotte nooit wanneer iemand er nou wel klaar voor is.
Maargoed.....we wachten "rustig" af

Bla_Bla_Bla, mijn man wil zeker wel een tweede kindje, alleen nu nog niet, om de redenen die ik hierboven al noemde.

Mijn man wilde altijd al kinderen, maar wist nooit wanneer. Tijdens het begin van onze relatie heb ik het er regelmatig met hem over gehad. Hij werd er op een gegeven moment zelfs een beetje gek van. Toen hij met 3 jaar geleden ten huwelijk vroeg, heb ik volmondig (en nee, niet zoals prinses Laurentien met volle mond ) ja gezegd, om een paar dagen later er bij te voegen: maar alleen als je me belooft dat je kinderen wilt. Hoeft niet direct, maar wel ooit. En 3 maanden na ons huwelijk, nu 2 jaar geleden, besloot hij opeens dat het er tijd voor was. Ik had hem trouwens gek gezeurd en pas nadat ik het een tijdje met rust had gelaten, besloot hij ervoor te gaan.

Ik weet dus erg goed hoe het is als je zelf heel graag al wilt, maar je partner nog niet. Sterkte ermee! Het is niet makkelijk.
Gezien hoe het de vorige keer ging, weet ik ook wel zeker dat de tweede er komt. Als mijn man er klaar voor is. En dat schat ik over een jaar of twee in. En tot die tijd ga ik lekker van Ive genieten en mijn man niet gek zeuren, want dan duurt het bij hem alleen maar langer! _{Maar het is zo moelijk om het er niet over te hebben, over mijn toekomst dromen als we met zijn vieren zijn enzo. Al is het nu wel makkelijker dan voor de komst van Ive, want toen sloeg ik soms een beetje door in mijn kinderwens.}

Ik blijf hier ook nog wel ff meerammelen hoor...

En binnenkort ga ik nog meer rammelen. Vriendinnetje is bijna uitgerekend en ik mag een hele dag bij d'r komen "kramen"

Hier rammel ik lekker niet ik geniet juist lekker van mijn leventje....

Ik denk dat ik weer ga stoppen met mijn studie. Ik krijg steeds meer twijfels, ook steeds meer geldtekort en ik wil niet nog jaren moeten wachten tot ik kan beginnen met het krijgen van kids. Ook al zegt mijn man dat het niet zo hoeft te zijn dat ik per se klaar ben met mijn studie als we beginnen, zal het daar echt wel op neer komen, en ik wil er niet meer op wachten... Dan maar ongelukkig zijn in mijn werkgebied, dat compenseer ik wel met familieaangelegenheden...

Maar vindt je dat dan niet onwijs jammer? Je bent toch nog niet zo lang bezig?
Is er niet een evt. deeltijdoptie?
Ik kan het me wel voorstellen hoor als je zo hard rammelt, maar toch...

Het is juist omdat ik nog niet zo lang bezig ben dat ik erover denk. Als ik wat verderop in de studie zat, zou ik er natuurlijk voor kiezen het af te maken. En deeltijd is helaas niet mogelijk bij deze studie, anders was ik dat sowieso gaan doen. Maar ik heb ook niet echt zin om over drie jaar een schuld van 30.000 euro bij mijn eigen man te hebben...
Dat is ook ietst wat zwaar meetelt. Ik had niet verwacht dat ik zo veel kwijt zou zijn...

Ja, dat is idd ook wel zo, nu 'verlies' je nog niet veel als je stopt.
Lastig besluit hoor.

ik rammel ook nog ff lekker door hihi
Gister weer ee'n klein babietje vastgehouden..

GWS, ben je niet bang dat je achteraf alsnog spijt krijgt?
Ga je zowiezo veel minder uren werken als je een babytje krijgt of heb je daar nog niet over nagedacht?

waar is Smoezie eigenlijk

quote:

Op dinsdag 5 juni 2007 10:20 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
GWS, ben je niet bang dat je achteraf alsnog spijt krijgt?
Ga je zowiezo veel minder uren werken als je een babytje krijgt of heb je daar nog niet over nagedacht?

waar is Smoezie eigenlijk

Nou ja, ik heb nu spijt dat ik gestopt ben met werken, dus het is op het moment om het even...

Maar ik ga sowieso eerst even naar de dokter, om mijn B12 te laten testen. Het kan zijn dat een tekort depressieve gevoelens oplevert, dus dat zou het ook nog kunnen zijn. Ik heb immers al eerder een tekort gehad, dus het is nog niet eens zo'n heel rare gedachte, denk ik...

Ik ga sowieso minder uren werken als ik een kindje krijg, ik zat te denken aan 3 of 4 dagen werken. Dat doet mijn man dan ook(4 dagen werken) en dan hebben we nog 2 of 3 dagen waar we een oplossing voor moeten vinden. Dat kunnen ouders zijn, maar ook kinderopvang of weer iets anders.

dat is om t even dan

ah dat is wel slim om dat even te gaan testen voor je overhaastte beslissingen neemt

maar verder kan ik me je gevoel wel helemaal voorstellen hoor....ik heb nu al geen zin meer om te wachten...laat staan dat ik eerst iets af zou moeten ronden voor ik echt aan kindjes zou kunnen beginnen.

Moonah, dank je voor je uitgebreide reactie! Ik weet dat het bij mij uiteraard niet hetzelfde zal lopen / hoeft te lopen als bij jou, maar het is altijd fijn om andermans ervaringen op dit vlak te lezen en een beetje te vergelijken enzo Het is gewoon gek om jouw oude topics te lezen en inmiddels Thies al gezien te hebben, echt geweldig!!!

Ik denk ook dat hij er eigenlijk wel uit is dat hij het wil, maar de knoop niet door durft te hakken door hardop ja te zeggen. Een poos geleden werd hij nog een beetje kriegel zodra het over babietjes ging, nu babbelt hij er eigenlijk gewoon over mee. Wijst me in het bos op een leuk kindje enzo en lacht er om.
Ik zag op de rommelmarkt twee boekjes van Daphne Deckers (De geboorte van een moeder en De geboorte van een gezin) en die kocht ik voor mijn schoonzusje (jaaaaaaaaaa ja Smoes, voor je schoonzusje... ). Heb ze diezelfde dag nog in 1 ruk uitgelezen. En zelfs dat stoorde hem niet, als ik zat te grinniken om iets leuks uit het boekje vroeg hij 'wat staat er?' en moest ik het voorlezen.
Dus beetje bij beetje gaat het beter. Heb niet meer zo gevoel dat ik op mijn tenen moet lopen en alles wat ook maar een béétje met babies of zwanger zijn te maken heeft te ontwijken, om hem niet kriegel te maken. Dat is al een grote opluchting.

Ik wil dus ook tot de zomer wachten Omdat hij dan oom wordt, omdat we dan op vakantie gaan, enz. Even rust geven nog en het op deze manier laten kabbelen.
Wel heb ik nog een dilemmaatje, want ik wilde na deze strip stoppen met de pil om alles eens te bekijken qua cyclus enzo en STEL dat hij bv eind van het jaar zegt dat hij er voor wil gaan, dan is de pil alvast een tijdje de deur uit. Maar dan word ik misschien heel onregelmatig ongesteld en zal je zien dat ik straks die ene week met vakantie ben de hele week ongesteld ben Maar ja, wachten tot daarna, dan ben ik weer twee maanden verder.... Of is dat een stomme reden? Wat zouden jullie doen?

Bla_Bla_Bla, jij vroeg nog hoe lang geleden ik heb aangegeven dat ik er wel aan toe ben. Nou, dat zal driekwart jaar geleden zijn ongeveer denk ik. Maar toen twijfelde ik zelf ook nog hoor, of ik wel geschikt zou zijn als moeder enzo, je kent het wel Het lijkt alleen echt wel een ontzettend oergevoel, want toen ik er voor mezelf aan toegaf dat ik het wel wilde, werd het ook haast met de week sterker, het gevoel, soms wel met de dag voor mijn gevoel.

Sombie: in het begin van onze relatie hebben we een beetje struisvogelpolitiek gehanteerd ben ik bang. We wisten het allebei niet, of we dat ooit wel wilden. Dus het is (gelukkig) niet zo dat hij eerst altijd heeft geroepen het wel te willen en het nu ineens niet meer weet.

Innepin Jij vroeg het al binnen een week? Nou ja, just to be sure... toch?

Leonieke: veel sterkte met de verhuis/bouwplannen stress

Ik vond het einde van Grey's Anatomy nogal confronterend gisteren, daar kreeg ik het dus weer van op mijn heupen Hadden jullie dat ook? (Een van de vrouwelijke hoofdpersonen heeft het kindjes krijgen altijd als toekomstplan gehad, maar er kwam altijd weer wat tussen qua werk enzo en nu is ze 'te laat' en kan het waarschijnlijk niet meer). Ik zei het hardop tegen Meneer Smoezie, dat ik het confronterend vond. Hij zat alleen niet echt te kijken, dus hij kreeg niet mee, maar ik vond het al goed dat ik het hardop zei

ja dat twijfelen ken ik wel
alleen heb ik pas mijn mond open gedaan toen ik zeker wist dat ik een kindje wou, mischien had ik hem wel eerder erin moeten betrekken en was ie er nu beter op voorbereid geweest
Maar idd zoals je zegt zodra je het voor jezelf echt toe hebt gegeven lijkt er ook geen houden meer aan en soms ben ik ook nergens anders meer mee bezig in mijn hoofd als met dat

maar ziet jou vriend het niet als een soort van pushen als je nu met de pil stopt om je cyclus weer op orde te brengen?
ik zou nl ook wel graag willen stoppen om te kijken hoe t allemaal verloopt...maar ben bag dat als ik dat zeg ik hem mischien een opgejaagd gevoel geef, en dat wil ik natuurlijk ook niet.

in elk geval wel fijn om te merken dat je vriend er toch steeds meer in mee gaat he

quote:

Op dinsdag 5 juni 2007 15:05 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
maar ziet jou vriend het niet als een soort van pushen als je nu met de pil stopt om je cyclus weer op orde te brengen?
ik zou nl ook wel graag willen stoppen om te kijken hoe t allemaal verloopt...maar ben bag dat als ik dat zeg ik hem mischien een opgejaagd gevoel geef, en dat wil ik natuurlijk ook niet.

Gelukkig heb ik dit bij hem al twee keer eerder ter sprake gebracht en ziet hij het (inmiddels...) echt zoals ik het zie: om te kunnen zien of na weetikveelhoeveeljaar (17 jaar ongeveer!) pilgebruik mijn cyclus nog wel gaat zoals het hoort te gaan. Voor zover je dat kunt nagaan, natuurlijk...
Hij zegt dus in elk geval dat hij zich daar niet door gepushdtdtdt (?) voelt, en mocht het dan nog wel een klein beetje zo zijn stiekem, dan zie ik dat maar als weer een klein zetje in de goede richting
Want dat deze man kleine zetjes nodig heeft, dat is wel duidelijk inmiddels
(Ik heb hem inmiddels ook al 31 zetjes gegeven om zijn VT voor de belasting eens in te vullen namelijk, maar dat is weer een ander verhaal)

ah okee, als hij zelfs zegt dat hij zich niet gepushedtdedt (? ) voelt zal t wel goed zitten en uiteraard zijn kleine zetjes in de juiste richting ook niet helemaal verkeerd in zo'n situatie

nouja ik denk dat ik de vakantie maar eens afwacht en dan eens ga kijken hoe we ervoor staan

en dan maar hopen dat we alletwee niet meer zo lang hoeven wachten

Bla (ik mag het wel even afkorten he ), ik hoop inderdaad dat we beiden niet lang meer hoeven wachten Ik zag net pas dat je hierboven je afvroeg waar ik was (lief!), maar ik schrijf hier het liefste mijn mekker-ende-rammel-berichten als Smoezie-Man niet thuis is Dat schrijft het rustigst, hoef ik niet bang te zijn dat hij ineens achter me staat. Want het is geen geheim uiteraard, maar ik vind het juist zo fijn dat ik dit hier allemaal kan delen met jullie en het is niet de bedoeling dat hij hier alles mee gaat zitten lezen Vandaar dat ik niet altijd even makkelijk uitgebreid kan gaan ziten typen hier, dan weet je dat in elk geval

Zou jouw vriend het wel zien als pushen denk je, als je zou stoppen met de pil? Ook als je er duidelijk bij zegt dat het niet is om meteen maar zwanger te raken, maar om vast te ontpillen, of om te kijken of je cyclus nog in orde is? Dan heb jij ook weer een stapje gezet en dan kunnen jullie aan de condooms ofzo Ik twijfel dus alleen nog omdat ik dan misschien in mijn ene weekie vakantie ongesteld ben, dus of ik daarna pas zal stoppen of nu al.... twijfel... twijfel...

afkorten is oke

Dat kan ik me wel voorstellen, ik typ ook meestal als hij niet in de buurt is, of als ik op mijn werk ben
Idd niet omdat het een geheim is, maar omdat het gewoon anders is om er met mensen over te kunnen praten die in t zelfde schuitje zitten

Ik denk niet dat hij het direct als pushen ziet, maar aan de andere kant is hij denk ik bang dat het er dan toch mischien al eerder zwanger ben als hij graag had gezien...vooral ook omdat hij een pesthekel aan condooms heeft

Wanneer heb je vakantie dan? En dat ligt er natuurlijk ook aan of je normaal veel last hebt van je ongesteldheid