Depressief door de hormonen, deel 6

Bix, mijn moeder komt straks (als ik weer op maandag werk) een halve dag oppassen. We hebben dat nu nog niet in laten gaan, omdat ik nog niet werkte. Maar zodra ik met de maandag start, komt zij dus hier om op te passen.
Ik ga het misschien maar zo aangeven ja. Dankjulliewel.

Ik sluit mij aan bij de anderen... het toch proberen te zeggen. Daar hebben zowel jij als je baas meer aan denk ik.
Pas goed op jezelf!

Ben je al bij de dokter geweest Sugar?

Ik ben ook erg benieuwd wat de HA zei en of er iets besloten is.

Weet je Sugar, ik moest er opeens aan denken dat jullie over een paar maanden (al!) gaan verhuizen. Eerst keek ik daar een beetje tegenaan als een mogelijk positief afleidingsobject voor je, iets om al je creativiteit en zo op los te gaan laten. Maar aan de andere kant is het natuurlijk best een belasting erbij, al dat geregel, veel ge"moet" en zo.
Dus wat dat betreft zou het wel fijn zijn als je je wat sterker zou voelen. Wanneer je beter in je vel zit kun je niet alleen meer aan, maar kun je ook meer genieten van de fijne aspecten van de verhuizing, en da's toch weer mooi meegenomen.

Ik hoop dus heel erg op goed nieuws. Voor alle dames hier natuurlijk.

Wij zijn bewust niet meer naar huizen aan het kijken. Eerst moet ik maar beter worden. We hebben wel een nieuwe bank, tvmeubel en bureau gekocht en dat vind ik al lastig. Ik wil het allemaal onder controle hebben en precies weten wat er wanneer gaat gebeuren. Dat gaat natuurlijk niet, maar ik heb nu wel de neiging mezelf voorbij te gaan lopen. Zo sta ik in deze hitte een kast te demonteren die pas maandag naar het grofvuil gaat.

Ach YPPY toch, ik moet er stiekem wel een beetje om lachen! Voel je je nu dan goed, als je toegeeft aan zoiets? Of komt er weer iets nieuws voor in de plaats?

Vanochtend bij de ha geweest en meteen aangegeven dat ik vind dat ik nu die stap naar AD moet maken. Ze vond het ook een goed idee en heeft ze voorgeschreven. Expres Zoloft, omdat ik aangaf bang te zijn voor gewichtstoename en dat schijnt bij deze erg mee te vallen (en is sowieso minder geworden in de loop der jaren, gaf ook zij aan). Ik heb er vandaag meteen één ingenomen. Voel me opgelucht door deze stap en hoop echt dat het me gaat helpen met stabieler worden.

Het is trouwens ook zo (schijnt) dat heel veel vrouwen met een PPD willen verhuizen of willen scheiden. De drang tot veranderen, controleren, de neiging weg te willen uit de situatie die zo rot is... Gelukkig is dit huis voor ons meer dan die vlucht, we zijn er echt alleen maar heel blij mee. Ik zie inderdaad wel op tegen de stress van het pakken en verhuizen straks, maar heb al aangegeven dat S het in het ergste geval echt veel met vrienden en familie moet doen. Zodat ik desnoods een paar dagen weg ga, ofzo.

Ik heb mijn werk gemaild met mijn veranderde voorstel, maar heb daar nog niks op gehoord. Maandag ben ik er sowieso, dus ik hoor de reactie anders dan wel. Voel me gelukkig daarin wel safe, want ik ben nog niets verplicht, werk nog op arbeidstherapeutische basis.

Yppy, pas goed op jezelf. Je moet jezelf juist aan de hand nemen, niet er voorbij hollen. Dat is helemaal niet vriendelijk.

Sugar! Ik vind het heel knap van je dat je de stap nu gezet hebt!
Hopelijk doen ze voor je wat ze moeten doen!

quote:

Op vrijdag 8 juni 2007 18:07 schreef Sugar het volgende:.
Voel me opgelucht door deze stap en hoop echt dat het me gaat helpen met stabieler worden.

Gelukkig!

Ik hoop dat het erg goed gaat uitpakken voor jullie allemaal!

Sugar, goed om dit bericht te lezen. Ik hoop voor je dat je vlug resultaat zult merken! Succes!

Ik vind het slim dat je het op je werk wilt veranderen Sugar. Je baas heeft er ook niks aan als je straks terug bij af bent en helemaal opnieuw moet beginnen. Zoloft heb ik ook, krijg jij dat voorgeschreven van je huisarts? Ik moet ervoor bij de psychiater zijn.

Verhuizen staat al jaren op de plannen, alleen door mijn ontslag en daarna mijn zwangerschap was het uitgesteld, dus niet dat het een opwelling is. We willen hier ook echt nog wel weg, maar we hebben nog ruim 2 jaar (voor Anna naar school gaat willen we verhuizen).

De wasmachine was hier een tijd terug ook kapot Moonah. Echt erg! Ik heb tig vergelijkingssites gehad en recensies gelezen en weet ik veel allemaal. En uiteindelijk was ik het helemaal eens met alles wat J. zei, zodat ik maar niet hoefde te kiezen. Als ik kleren uitzoek, trek ik gerust 4 combinaties aan en laat ik J. kiezen wat het beste staat. Dit moet echt een keer over gaan.

Ik weet dat het niet goed is, maar toch doe ik het. J. heeft ook de hele week gewerkt en zondag ga ik de hele dag weg, dan moet hij voor Anna zorgen. Ik wil hem er ook niet mee laten zitten. Hij moet al de computerhoek leegruimen, het bureau in elkaar zetten en alles weer aansluiten. En het geeft me wel een goed gevoel. Ik ben de laatste tijd toch al zo bezig met opruimen en weggooien. Net of ik het verleden achter me wil gaan laten. De berging wordt steeds leger en in de kasten gaan we misschien zelfs ruimte overhouden. Het zorgt ervoor dat mijn hoofd ook leger wordt.

Sugar en Yppy kan er meer gewoon niet van maken vandaag

Sugar, fijn dat het je ook wel een opgelucht gevoel geeft. Ik hoop dat je er snel effect van gaat merken!

Yppy, pas je goed op jezelf...

Sugar, goed van je hoor dat je de stap eindelijk hebt durven zetten en ook dat je je werk hebt gemaild! Op het gevaar af zeikerig of betweterig te klinken: hou je er rekening mee dat je klachten de eerste twee weken nog iets erger kunnen worden? Dat is nu eenmaal een bijwerking van het instellen van die medicatie, maar als je erop voorbereid bent schrik je er wat minder van en kun je er ook beter doorheen komen (maar helaas vergeten veel artsen het te vermelden als ze het voorschrijven). Komende twee weken dus sowieso heel lief voor jezelf zijn en jezelf niets kwalijk nemen of dingen "moeten". Dat moet dan maar even wacht tot daarna, tot het begint aan te slaan.

Dankjulliewel allemaal.

Phileine, dat wist ik eigenlijk wel, maar was ik weer vergeten, inderdaad! Goed dat je het nog een keer zegt, hoor.
Probleem is wel dat S over een week op vakantie gaat. De tweede week met Zoloft is dus een week waarin ik absoluut wel dingen 'moet'. Maar we zullen zien.

zoals Moonah zegt, vooral niet te hoge eisen aan jezelf stellen, dat bedoel ik met "moeten". Niet alles perfect hoeven doen. Niet kwaad worden op jezelf als het toch even niet gaat zoals je het allemaal zou willen, maar het over je heen laten komen en denken "daar ga ik dan straks wel weer aan werken"

Ja, dat is een goed advies. Dank, dames.

Yppy, mijn huisarts schreef het inderdaad gewoon voor. Slik jij nu 100 mg. of meer?
Ik heb wel last van de bijwerkingen, maar het is niet heel erg rot. Ik voel me dizzy, beetje suf en alsof ik een klein beetje onder invloed ben. Soms misselijk, soms ineens doodmoe. Maar allemaal niet het schrikbeeld dat ik vooraf had gelukkig.

Sugar, fijn dat de bijwerkingen niet heel rot zijn!
Ik sluit me aan bij Moonah en phileine, stel niet te hoge eisen aan jezelf.

Goed gedaan lieve Suiker. Hopelijk valt het mee en wordt het alleen maar beter allemaal.

Goede stap Sugar! Knap van je! De bijwerkingen die je beschrijft had ik in het begin ook. Gingen best snel weer over. (Overigens heb ik een andere. )

Sugar, ik heb maar 75 mg, ben begonnen op 50. Ik denk dat ik het nu zelf niet hoger wil, omdat ik best veel last heb van slaperigheid en nog erger wordt gevaarlijk in de auto. De spv'er vertelde wel dat de meesten op 100 mg zitten. Heb jij dat nu?

Ik slik nu ook 50, de eerste 2 weken. Daarna verhogen we naar 100 mg. en dan bekijken we of dat genoeg doet. Ik heb ook last van slaperigheid (en ook slapeloosheid). Ik zou ook geen auto durven rijden nu, als ik dat normaal wel deed. Voel me een beetje stoned af en toe. Maar het is echt gelukkig een meevaller, die bijwerkingen. Tegelijk maakt dat me weer bang: was er niet een verband tussen veel bijwerkingen en veel positief effect?