quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:43 schreef aloa het volgende:
Ik ken iemand met schizofrenie. Die is echt zwaar ziek.
Ze hoort en ziet allerlei dingen, die er niet zijn.
Ze zit al jaren in een inrichting, maar af en toe zie je haar weer op straat lopen.
Alsof ze in een compleet andere wereld leeft.
eigenlijk zou ik me dan eerder druk maken over die ritalin dan over cannabis. het een krijg je als kind, het ander is (als het goed is iig) een keuze die je maakt als volwassenequote:Op donderdag 19 februari 2009 19:24 schreef het-ero het volgende:
[..]
Dit stukje kwam ik ergens anders net tegen hier op Fok!:
Middelen zoals: Ritalin, Concerta, Strattera, XTC, Cocaïne, Cannabis, Prozac en alle nieuwe antidepressiva, verwoesten dosis na dosis het zenuwstelsel op eenzelfde scheikundige en fysiologische manier. Vandaar dat na langdurig gebruik van deze middelen het gedrag steeds met antipsychotica gecorrigeerd moet worden.
quote:Op woensdag 11 maart 2009 02:02 schreef upinsmoke het volgende:
I used to be schizofrenic....
but were ok now....
Recente studies hebben uitgewezen dat het misschien komt door de groei van de hersenen op die leeftijd. De hersenen groeien namelijk veel langer door dan men vroeger dacht. Afwijkingen die tot schizofrenie lijden zouden dan waarschijnlijk het meest aan het eind van de puberteit of tot een jaar of 25 ontwikkeld worden. Vaak is het ook een stadium waarin veel mensen met drugs experimenteren, dit zorgt er ook voor dat die leeftijdscategorie het gevoeligst is ervoor. Zal eens opzoeken waar ik dat vandaan heb, las het in een artikel uit een of ander vaktijdschrift.quote:Op donderdag 10 mei 2007 22:10 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
De meesten krijgen het wel rond de 20-24, en er is ook een groep die het rond de 30 krijgt.. Maar schizofrenie op oudere leeftijd kan ook >40. Dan komt zelden voor.
quote:Het gelijk van mijn tante
Vrijdag 4 april, 13.20 uur, Nederland 2
In de spraakmakende documentaire Het gelijk van mijn tante volgt filmmaker Saskia Gubbels haar tante Els die tegen haar wil met een rechterlijke machtiging een jaar in een psychiatrische instelling heeft gezeten en nu de weg naar huis moet zien terug te vinden. Deze documentaire is in alle opzichten een tegenpool van de documentaire Uitbehandeld, maar niet opgegeven en laat zien hoe Els na de behandeling er niets mee is opgeschoten.
Na het plotselinge overlijden van haar zwaar geestelijk gehandicapte dochter wordt Els verscheurd door verdriet. In de volle overtuiging dat haar kind in het ziekenhuis door de doktoren is vermoord en dat er giftige stoffen in haar huis vrijkomen, slaapt ze maandenlang in haar auto. Als ze aangeeft 112 te willen bellen en zich dood te rijden wordt ze gedwongen opgenomen. De behandeling in het psychiatrisch ziekenhuis is een nachtmerrie voor Els. Geen van de hulpverleners is in staat tot haar door te dringen. Els leeft anderhalf jaar alleen met heftige gevoelens van bedreiging en rouw. Na anderhalf jaar mag zij tot haar eigen verbazing in de weekenden op proefverlof naar huis. Maar thuis wachten de ‘vluchtige stoffen’, die haar leven vanuit kraan en toiletpot bedreigen.
Het gelijk van mijn tante maakt op aangrijpende wijze de eenzaamheid van een psychiatrische patiënt en haar streven naar autonomie zichtbaar, alsook de onmacht van de reguliere hulpverlening om een medemens in nood werkelijk bij te staan.
Het gelijk van mijn tante werd eerder uitgezonden op 26 maart 2007.
Regie Saskia Gubbels. Producent Lemming Film.
Hij was eerst nog terug te kijken op uitzendinggemist.nl.quote:Op vrijdag 13 maart 2009 14:32 schreef conleche het volgende:
[..]
Nee, maar dat ga ik zeker kijken. Dank je wel!
Ik heb hem de vorige keer wel via uitzendinggemist.nl gekeken. Dus ik verwacht dat hij nu er ook weer op komt.quote:Op zaterdag 14 maart 2009 09:15 schreef Llewella het volgende:
Die docu wil ik wel graag zien! Alleen 4 april valt toch op een zaterdag? Dan ben ik iig niet thuis; maar neem aan dat ik de uitzending dan nog terug kan zien op uitzendinggemist.
quote:Reactie op deze documentaire van psychiater Detlef Petry
'Het gelijk van mijn tante'
Een film van Saskia Gubbels
Deze documentaire gaat over de persoonlijke belevenis en ervaring van een oudere vrouw, die in de psychiatrie terecht is gekomen middels een Rechterlijke Machtiging. Saskia Gubbels, een nichtje van haar tante Els, neemt de tijd en heeft het geduld om haar tante over langere tijd te volgen in haar 'psychiatrische tijd' en luistert aandachtig naar haar persoonlijke verhaal, haar eigen woorden en respecteert zo haar persoonlijke autonomie.
In dit proces van langzaamheid komt het tot een waardige ontmoeting met haar en dringt Saskia Gubbels uiteindelijk door tot het werkelijke levensprobleem van haar tante Els, namelijk de dood van haar gehandicapte dochter ruim tien jaar geleden. Tot nu toe kon en wilde zij met niemand hierover praten, ook niet met de hulpverleners in de psychiatrie: "Zij willen mij toch ook alleen maar dood, de witte maffia". Haar levensverhaal komt in het middelpunt te staan en niet haar psychiatrische stoornis.
In deze relatie van vertrouwen en wederzijds respect opent tante Els ook een beetje haar levensboek. Zij laat een album zien met de foto’s van haar dochter toen zij nog in leven was. En zij gaat met haar nichtje naar het graf van haar dochter. Saskia begrijpt haar en dat geeft bij haar tante een gevoel van veiligheid. Dit gebeurt in een vertrouwensvolle relatie, waarin de menselijke waardigheid centraal staat. Door deze relatie kunnen zij samen proberen het levensprobleem te duiden en een plaats in haar leven geven. Hierdoor ontstaat een echt 'wij-gevoel' en dit is het uitgangspunt, om te proberen iets te gaan doen aan haar levensprobleem of het tenminste te verzachten. Een levensprobleem en een levensverhaal zijn namelijk niet alleen medisch-psychiatrisch te 'genezen'.
In de documentaire speelt ook de taal een belangrijke rol en dat maakt de verwarring in de communicatie tussen tante Els en de psychiatrie zeer duidelijk. Tante Els spreekt van "vluchtige stoffen, die uit haar kraan, uit de WC en de wasmachine komen, die haar vergiftigen" en de hulpverlener zegt hierop: "Dat is niet zo! U bent psychotisch".
Tante Els vraagt zich af of de hulpverleners überhaupt begrijpen, dat zij zich hierdoor zeer onveilig voelde en daardoor alleen nog in haar auto kon overnachten. Zij zelf voelt zich niet psychotisch: "Hoe kan ik dan zo goed functioneren of auto gaan rijden." Zij heeft geen enkel vertrouwen in de hulpverleners en ziet vooral het gevaar dat van hun uitgaat: "Zij begrijpen mij niet en zij willen mij net zo dood hebben als mijn dochter."
Hierdoor ontstaat een 'wartaal' tussen haar en de hulpverleners en is er geen enkele vertrouwensband.
Ik neem aan, dat voor deze documentaire een bewuste keuze is gemaakt om niet ook de hulpverleners aan het woord te laten komen. Dat vind ik persoonlijk op zich een moedige keuze en heb dit als toeschouwer te respecteren. Maar wij horen over de hulpverleners alleen iets via haar en deze uitspraken zijn ronduit negatief ('Witte maffia').
Voor de kijkers zouden misverstanden kunnen ontstaan: de kijkers weten meestal niet, dat men met een Rechterlijke Machtiging bij gevaar voor zichzelf en de omgeving iemand alleen kan opnemen tegen iemands wil. Een behandeling kan alleen met de toestemming van de betrokkene of in een noodsituatie ook onder dwang. Het begrip 'psychotisch' kon op deze manier niet door een hulpverlener uitgelegd worden. Er was namelijk in de documentaire wel degelijk sprake van suicidaliteit en maatschappelijke teloorgang. Dit wordt ook door de broer van tante Els in de documentaire beaamd en hij maakt zich volgens mij terecht zorgen, hoe het na het aflopen van de RM verder moet met haar.
Deze documentaire van Saskia Gubbels is een prachtig 'egodocument' van haar tante Els, die tegen haar wil opgenomen is in de psychiatrie. In principe wil en kan zij hier niets van begrijpen, omdat zij haar eigen belevenis en ervaring voor zichzelf als waar beleeft en dat dit haar zeer persoonlijke aangelegenheid is: "Dit is mijn leven".
Maastricht, 30-01-07
Detlef Petry
Psychiater
Op het moment dat ik daar last van heb dan neem ik altijd een aantal dagen vrijaf om te mediteren ofzo. Ik ben dan ook van mening dat schizofrenie ' naar boven komt' als je gestresst, vermoeid of overprikkeld bent en niet per definitie een ziekte is die altijd aanwezig isquote:Op maandag 16 maart 2009 13:22 schreef Gewas het volgende:
Ik wil een vriendin hebben die op dat meisje in me avatar lijkt. En zaterdag heb ik voor het eerst sinds een jaar al mijn vrienden weer gezien. Ik had geen idee dat het al zo lang geleden was dat ik iedereen zag, iedereen was blij me te zien. Zulke goede mensen. En er waren ook allemaal blonde meisjes. Btw vrijdag hoorde ik iemand keihard mijn naam roepen dus ik schreeuw zo JA WAT IS ER? Geen antwoord. Dus ik nog een keer vragen dus ik ga zo door het huis heenlopen en vraag aan iedereen: waarom riep je mij? Zeggen ze: niemand riep je. Dus ik dacht van huh. En tien minuten daarna hoorde ik de telefoon gaan dus ik ga zo naar beneden en vraag: wie belde er? Zeggen ze: niemand belde.
Dan moet je maar eens een maandje meelopen op een opnameafdeling van een GGZ-instelling Er zijn echt wel hordes chronisch zieke mensen die hoog of laag kunnen springen, medicteren, whatever, maar waarbij het de symptomen niet over gaan, hoogstens verminderen. Dat is een ding dat ik je kan verzekeren.quote:Op maandag 16 maart 2009 16:34 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Op het moment dat ik daar last van heb dan neem ik altijd een aantal dagen vrijaf om te mediteren ofzo. Ik ben dan ook van mening dat schizofrenie ' naar boven komt' als je gestresst, vermoeid of overprikkeld bent en niet per definitie een ziekte is die altijd aanwezig is
Het beste om ermee om te gaan is zeker niet meegaan in een duidelijke waan, noch er tegenin gaan (voor hem is het gewoon echt. De persoon zal zich waarschijnlijkniet begrepen voelen en misschien afkeer tegen je krijgen of je zelfs meenemen in zijn systeem). Wat je kunt doen wanneer iemand iets bijvoorbeeld zegt te zien, is aangeven dat jij dit niet zo ziet. Verder gewoon geen waardeoordeel over vellen. Zo laat je de persoon in zijn waarde, terwijl je toch duidelijk zegt dat hij iets anders waarneemt dat hij.quote:Op maandag 16 maart 2009 11:29 schreef peachess het volgende:
hallo,
ik doe mijn eindwerk rond schizofrenie omdat dit toch wel een onderwerp dat onwetend is bij de meeste mensen en bepaalde vooroordelen heeft.
nu had ik graag wat tips gehad hoe je met iemand kunt omgaan in de thuiszorg
zorgen dat medicatie stipt word genomen
wanen en hallicunaties een beetje in mee gaan ipv zegge dat het niet waar is ( kan agressie uitlokken )
hebben jullie zo nog meer tips die ik kan gebruiken? het zou mij en mijn medecursisten een zeer grote hulp zijn
dank u wel
Vaak dat tweede, maar van bijvoorbeeld speed is bekend dat bij fors gebruik er ook wanen kunnen ontstaan door hersenbeschadiging. Dit kan al na 2-3 jaar het geval zijn. Het duurt dan vaak ook een tijd om een goede diagnose te stellen.quote:Op vrijdag 13 maart 2009 13:23 schreef Wheelgunner het volgende:
Ik heb de indruk dat in de meeste gevallen drugsgebruik een factor is geweest, maar zijn ze dan ziek in hun hoofd geworden door de drugs, of werden drugs gebruikt omdat ze al ziek in hun hoofd waren?
Nou, als het eenmaal zo ver is gekomen dat iemand ontspoort, wil je als hulpverlener gewoon voorkomen dat het nog eens gebeurt. Soms is een onderhoudsdosering (vaak een minimumdosering) dan genoeg, en daar heb je meestal niet eens last van. Het is een kwestie van proberen wat voor een bepaalde persoon werkt. Voor zwaardere gevallen geldt inderdaad: medicatie afstellen (er zijn veel soorten, die per persoon allemaal anders werken. Het is voorlopig niet anders. Er moet worden gezocht naar welk soort het beste werkt met de minste bijwerkingen), en eventueel de extrapiramidale verschijnselen wegwerken met nog meer medicatie. Zo lang tot het leefbaar is. Het is een wrange wereld voor sommigen.quote:Op vrijdag 20 maart 2009 09:15 schreef Maanvis het volgende:
Is medicatie alleen nodig als je anders geen normaal leven kunt lijden, want de bijwerkingen zijn nogal ingrijpend heb ik begrepen?
Ze hebben iets tegen mij. Ik ben ALTIJD aardig en dan stel ik een normale vraag en dan krijg ik er vervelend antwoord op en dat gebeurd dan een paar keer achter elkaar totdat ik boos word. En dan zeg ik 1 keer hoe ik echt over ze denk en dan beginnen ze helemaal te flippen.quote:Op vrijdag 27 maart 2009 12:08 schreef Re het volgende:
nee het is niet normaal de hele dag ruzie te hebben, wat is de basis van die ruzie als ik het vragen mag?
Niet alleen mijn ouders maar met de rest van mijn familie ook. Alleen ik ga elke week langs mijn oom en daar heb ik nog NOOIT ruzie mee gehad.quote:Op vrijdag 27 maart 2009 12:11 schreef Maanvis het volgende:
Normaal had ik gezegd 'stel je niet aan, kutpauper' maar aangezien je schizofreen bent zal ik het wat voorzichtiger aanpakken.
Het is niet normaal om de hele dag ruzie met je ouders te hebben. Volgens mij maak je het er ook een beetje naar, met je nazimuziek. Misschien is uit huis gaan een optie?
Dat boek is onwijs goed. Ben blij dat ik hem gekocht heb. Btw ik heb een nieuw boek gekocht vorige week (over de Germanen natuurlijk). En vanavond komt er een meisje langs en dan gaan we muziek luisteren. En ik heb Jupiler gehaald.quote:Op vrijdag 13 maart 2009 13:09 schreef Gewas het volgende:
Ik heb een nieuw boek.
[ afbeelding ]
Dit boek is goed voor mijn gemoedstoestand. Verder ben ik vreselijk zenuwachtig. Gister heb ik ook weer enorm veel sigaretten gerookt (en vandaag weer).
Andere mensen zeggen de laatste tijd ook dat het goed gaat. Ik doe wel rustig aan ja, ik kan er vaak ook niet tegen als ik op straat ben met al die mensen en in het spitsuur in de tram gaan zitten moet ik echt niet doen (bij voorbeeld). Maar wat het meest heeft geholpen is denk ik dat ik niet meer zo'n haat voel tegen alles. Ik ben de laatste maanden wel veranderd, ik probeer me meer bezig te houden met positieve dingen. Dingen die ik jaren niet begreep begrijp ik nu. Klinkt misschien vaag maar beter kan ik het niet uitleggen.quote:Op maandag 14 september 2009 20:06 schreef wallofdolls het volgende:
Goed dat het goed gaat .
Helpt het ook dat je rustigere dingen doet?
Bedankt. Iedereen is zo aardig de laatste tijd lijkt wel. Ja muziek kan echt geweldig zijn. Dit is een van mijn lievelingsmuziek:quote:Op maandag 14 september 2009 20:32 schreef Blackmagicwoman het volgende:
Zo Gewas, supergoed dat je al een maand zonder alcohol kan!
En...Fijne uitwerking kan muziek ook hebben he.
Drugs gebruik ik sowieso niet. Maar caffeine ook? Ik krijg bij de psychiater altijd gewoon koffie dus lijkt me niet toch?quote:Op maandag 14 september 2009 20:39 schreef zoalshetis het volgende:
tirggers zijn drank en drugs. ook caffeïne.
anyhow. fijn dat het goed gaat en blijf positief. ga sporten. aikido oid.
zolang je geen 25-30 bakken koffie drinkt zal het wel meevallen denk ikquote:Op dinsdag 15 september 2009 12:56 schreef Gewas het volgende:
[..]
Drugs gebruik ik sowieso niet. Maar caffeine ook? Ik krijg bij de psychiater altijd gewoon koffie dus lijkt me niet toch?
Niet zo heel creemd, aangezien het juist gezond isquote:Op dinsdag 15 september 2009 13:18 schreef Gewas het volgende:
Hmmm ik drink toch aardig wat koffie. Ze hebben mij ook nooit verteld dat het slecht voor je is?
het is ook niet slechtquote:Op dinsdag 15 september 2009 13:18 schreef Gewas het volgende:
Hmmm ik drink toch aardig wat koffie. Ze hebben mij ook nooit verteld dat het slecht voor je is?
Ik denk dat het dan idd beter is als je geen contact meer probeert te leggen als diegene er zelf niet op zit te wachten. Je weet nooit wat er in zijn hoofd omgaat (en verder kan ik eigenlijk niks zinnigs erover zeggen).quote:Op donderdag 17 september 2009 13:31 schreef Godshand het volgende:
Toch eens melden.
15 jaar terug, had ik een hele goede vriend. We hadden een 2mansformatie hij gitaar, ik drums. Geweldige muziek
Ik was zn beste vriend.
Nadat ik hem 4 jaar kende, trok hij zich meer terug tijdens een vakantie met vrienden. Alleen mij vertrouwde hij nog.
Na de vakantie ging hij meer ruzie maken met zn ouders.
Half jaar later, zei hij tegen me: "Jongen, ik ben links, en mijn ouders zijn mijn ouders niet. Dat heb ik in een visioen vannacht gezien". Ik een vraagteken. Ondanks dat ik toen al over schizofrenie had geleerd op mn Geneeskunde studie kwam het niet echt bij me op dat hij het had.
Maar hij ging linkshandig leven. Gitaarspel donderde hard achteruit (hij was niet linkshandig, duh). Meer ruzie en eerste opname.
Het bleek dat hij stemmen hoorde, en dat hij hallucineerde. Hij had die linkshandigheidwaan nog steeds, en dat zn ouders niet de zijne waren. Verder had hij autistische trekken, maar was zijn vriendschap met mij wel uitzonderlijk.
Na de opname werd hij met pillen naar huis gestuurd, maar hij trok in bij een gemeenschappelijke vriend. Die vriend vond hem wel handig, liet hem bier halen, gaf hem meer pillen en sloeg hem als hij niet deed wat ie zei.
Totaal angstig werd hij weer opgenomen. Daar bleef ie eerst vele maanden. Hij kreeg nog een erotische waan, waarbij hij verliefd op mij was. Daarna was hij George Michael. 1x hem opgezocht, daarna wilde hij mij niet meer zien. Het contact zou niet goed zijn voor hem.
Ik zag hem ook minder; het was niet de persoon meer die hij was.
Soms kom ik hem nog wel tegen in zijn stad. Moeilijk contact mee te maken, hij is nog steeds erg verward.
De vriendschap is naar de maan. Soms voel ik mij wel daar schuldig over, aan de andere kant, je opdringen bij iemand die niet op je zit te wachten is ook zo onaardig.
Gelukkig kan hij nu begeleid wonen. Hij heeft een redelijk leven, maar de pillen slaan niet heel erg goed aan. Nog veel terugtrek en verlegen gedrag. Zijn ouders spreekt hij nog wel.
Het is een triest verhaal.
geen slecht idee natuurlijk maar zolang je jezelf effectief bezig kan houden met uitdagende dingen lijkt het me niet erg om zo af en toe eens lekker ongegeneerd over het net te surfen, zolang het maar niet in de weg gaat zitten met je plannenquote:Op dinsdag 29 september 2009 16:37 schreef Gewas het volgende:
Ik zat zo effe te denken.. ik denk dat het beter is als ik een tijdje van internet af ga en me meer met andere dingen ga bezighouden.
Was zomaar een idee gister. En die plannen zijn ook niet zo bijzonder verder. En ik wil nog steeds gaan stoppen met roken (zeg ik al maanden). Wat een rotverslaving zeg.quote:Op dinsdag 29 september 2009 17:00 schreef Re het volgende:
[..]
geen slecht idee natuurlijk maar zolang je jezelf effectief bezig kan houden met uitdagende dingen lijkt het me niet erg om zo af en toe eens lekker ongegeneerd over het net te surfen, zolang het maar niet in de weg gaat zitten met je plannen
Door medicatie kan je volgens mij idd wat raar gaan gedragen (praten). Ik denk dat het komt omdat er soort van slaapmiddel inzit.quote:Op zondag 4 oktober 2009 18:33 schreef EgoTrippin het volgende:
Mijn vriendin hoort stemmen en heeft als gevolg daarvan angst om bjiv. naar buiten te gaan of met het OV te reizen. Hoe ik ermee omga: Extra rekening met haar houden, en stap voor stap dingen proberen zodat ze het weer aandurft.
Verder gedraagt ze zich iets anders door haar medicijnen (Leponex/Clozapine), ze is daardoor rustiger en wat minder spraakzaam. Daardoor moet ik wat meer mijn best doen om goed te communiceren, maar echt een probleem is het niet.
Wat was er bij jou positief aan? (Ben ik benieuwd naar )quote:Op zondag 4 oktober 2009 18:38 schreef EgoTrippin het volgende:
Oh trouwens, ik heb zelf ook een psychose gehad, misschien ook wel aardig om te vermelden... Dit is nu alweer 2 jaar geleden en ik heb sindsdien geen (positieve) symptomen meer gehad. Misschien wel negatieve symptomen, dan met name depressie/lusteloosheid. Mijn psychose was voor mij een positieve ervaring, en ergens vind ik het jammer dat ik er toen 'uit ben gehaald' door de doktoren...
Ik ben sinds mijn 19e (nu 9 jaar terug) bezig met de essentiele vragen van het leven en spiritualiteit. Mijn psychose ervaarde ik als een soort spiritueel avontuur, waarin mijn intuitie op volle kracht werkte en ik 'wist' waarom ik hier was en wat ik moest doen. Dat weten was meer een gevoel dan een rationeel begrijpen.quote:Op zondag 4 oktober 2009 19:37 schreef Gewas het volgende:
[..]
Wat was er bij jou positief aan? (Ben ik benieuwd naar )
Hoe hebben ze jou uit de psychose gehaald? Medicatie?quote:Op zondag 4 oktober 2009 21:16 schreef EgoTrippin het volgende:
[..]
Ik ben sinds mijn 19e (nu 9 jaar terug) bezig met de essentiele vragen van het leven en spiritualiteit. Mijn psychose ervaarde ik als een soort spiritueel avontuur, waarin mijn intuitie op volle kracht werkte en ik 'wist' waarom ik hier was en wat ik moest doen. Dat weten was meer een gevoel dan een rationeel begrijpen.
Nu al mijn psychotische verschijnselen voorbij zijn, ben ik voor mijn gevoel weer terug bij af, alsof ik mijn connectie met het 'spirituele' en/of de geestenwereld weer ben kwijtgeraakt.
quote:Op zondag 4 oktober 2009 19:37 schreef Gewas het volgende:
Wat was er bij jou positief aan? (Ben ik benieuwd naar )
quote:Schizofrene personen lijden onder negatieve en positieve symptomen. Positieve symptomen duiden op de aanwezigheid van ongebruikelijke percepties, gedachten en gedragingen zoals wanen en hallucinaties. De negatieve symptomen duiden op de afwezigheid of een gebrek in bepaalde gedragsdomeinen zoals energieverlies, geen plezier meer in dingen kunnen hebben (anhedonie) en lusteloosheid.
quote:
Ik heb vaak het idee dat mensen met psychoses gewoon geen rem kunnen zetten op hun gedachtenwereld. Het is niet voor niks dat het normaliter tevoorschijn komt in de periode dat je meer verantwoordelijkhijd krijgt.quote:Op zondag 4 oktober 2009 21:16 schreef EgoTrippin het volgende:
[..]
Ik ben sinds mijn 19e (nu 9 jaar terug) bezig met de essentiele vragen van het leven en spiritualiteit. Mijn psychose ervaarde ik als een soort spiritueel avontuur, waarin mijn intuitie op volle kracht werkte en ik 'wist' waarom ik hier was en wat ik moest doen. Dat weten was meer een gevoel dan een rationeel begrijpen.
Nu al mijn psychotische verschijnselen voorbij zijn, ben ik voor mijn gevoel weer terug bij af, alsof ik mijn connectie met het 'spirituele' en/of de geestenwereld weer ben kwijtgeraakt.
Internetten is killing voor je geest. Computeren sowieso. Het is niet voor niks dat er een norm geldt van 10 minuten pauze per uur computeren.quote:Op dinsdag 29 september 2009 17:00 schreef Re het volgende:
[..]
geen slecht idee natuurlijk maar zolang je jezelf effectief bezig kan houden met uitdagende dingen lijkt het me niet erg om zo af en toe eens lekker ongegeneerd over het net te surfen, zolang het maar niet in de weg gaat zitten met je plannen
quote:Op maandag 5 oktober 2009 09:21 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Internetten is killing voor je geest. Computeren sowieso. Het is niet voor niks dat er een norm geldt van 10 minuten pauze per uur computeren.
Uiteraard denken heel veel mensen: oooh bij mij is dt niet zo, ik kan 8 uur computeren op een dag. Wellicht, maar gezond is het niet. Totaal niet
Hij heeft ergens wel een punt, denk ik. Via internet krijg je enorme hoeveelheden informatie binnen en je bent vaak heel erg bezig om van hot naar her te springen. Voor bepaalde mensen is het erg moeilijk om een filter voor die informatie te zetten. Ik las een tijdje terug een onderzoek waaruit bleek dat mensen die veel op internet zitten zich steeds minder goed kunnen concentreren hierdoor.quote:
Jij bent dus éen van die treurige mensen die ik bedoelde.' ik internet toch de hele dag, dus het is niet slecht'quote:
Vent, wie is er nou psychotisch en loopt bij de psychiater, jij of ik ?quote:Op maandag 5 oktober 2009 09:55 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Jij bent dus éen van die treurige mensen die ik bedoelde.' ik internet toch de hele dag, dus het is niet slecht'
Die normen zijn er echt niet voor jan lul
Ik ben niet psychotisch... nooit geweest ook...had je kunnen lezenquote:Op maandag 5 oktober 2009 10:57 schreef _Led_ het volgende:
[..]
Vent, wie is er nou psychotisch en loopt bij de psychiater, jij of ik ?
Ga je nog argumenten aandragen voor je "computeren is killing voor je geest" geblaat of blijft het bij losse oneliners ?
Dat "Elk uur computeren 10 minuten iets anders doen" is voornamelijk om je lichaam te strekken en je ogen de kans te geven zich weer op wat dingen te focussen die verder weg zijn.
quote:Wanneer men de knop van de PC of terminal aanzet, heeft niemand het gevoel dat men met iets gevaarlijks bezig is. Veiligheidsriemen, een speciale bril, beschermende handschoenen, dat soort dingen is helemaal niet nodig. Af en toe wordt er wel eens gewezen op mogelijke straling, op rugklachten door een onjuiste houding, maar dat is vaak eenvoudig te verhelpen of nauwelijks meetbaar. Met wat ergonomie denkt men ervan af te zijn. Over wat de gebruiker op een minder bewust niveau wordt aangedaan willen we liever niets weten. Vrijwel niemand die in een VR-experiment binnenstapt, ziet dat als een hersenspoeling. Over computerverslaving wordt wel hier en daar gesproken, maar het is vaak niet meer dan een smalend praten over computerweduwen en `freaks', die al hun tijd achter de buis zitten. Toch zit er wel degelijk ook echte verslaving achter, het computeren wordt soms een obsessie, men is er voortdurend mee bezig. Niet iedereen is er gevoelig voor, maar de meeste gebruikers herinneren zich toch wel de euforie van de computerbeginner, het gevoel dat ze nu meester ¦waren op een nieuw terrein met ongekende mogelijkheden, dat de wereld nu open lag. Dat soort gevoelens zijn vergelijkbaar met wat sommige drugs veroorzaken, en horen psychologisch gezien inderdaad bij een `dependency-cycle'.
O sorry, ik begreep zoiets uit deze opmerking :quote:Op maandag 5 oktober 2009 12:09 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Ik ben niet psychotisch... nooit geweest ook...had je kunnen lezen
Men zou daaruit toch kunnen concluderen dat je bij een psycholoog loopt / liep en psychotische periodes hebt gehad lijkt mij.quote:Op maandag 5 oktober 2009 09:17 schreef wallofdolls het volgende:
Ik weet in ieder geval van mezelf dat als ik in wat mn psycholoog een psychotische periode noemde (wat ik fucking bullshit vind;ik ben warrig, maar nooit in die mate) ik dat kon oplossen door niet meer vast te houden aan gedachten, maar te mediteren en alles los te laten.
Inderdaad.quote:Wat betreft onderbouwing mis ik de concrete bronnen
Meh, da's een stukje text zonder bronvermelding.quote:maar ik wil je gerust doorverwijzen naar medici die hierover hun mening hebben. Ik heb wel een aardig stukje tekst gevonden van éen of andere vrstrooide professor
Ik ben een korte tijd opgenomen geweest, en heb daar medicatie gekregen (Zyprexa). Die medicatie heb ik na een paar keer al geweigerd, wat gelukkig mocht. Op een gegeven moment mocht ik een half uur naar buiten zonder begeleiding, en ben ik weggelopen uit de inrichting. Ik ben toen bij mijn ouders gaan wonen, terwijl ik nog gedeeltelijk psychotisch was. De symptomen zijn daarna geleidelijk afgenomen, zonder medicatie.quote:Op maandag 5 oktober 2009 09:06 schreef Gewas het volgende:
[..]
Hoe hebben ze jou uit de psychose gehaald? Medicatie?
Ze hadden het niet bij het rechte eind. Aangezien ik het zelf ook totaal niet herkende. Maar goed, dat zou niks moeten uitmaken in de waarde van mijn mening. Mijn mening is -zoals jij wel impliceerde - niet minder waard omdat ik psychotisch zou zijn toch?quote:Op maandag 5 oktober 2009 12:19 schreef _Led_ het volgende:
[..]
O sorry, ik begreep zoiets uit deze opmerking :
[..]
Men zou daaruit toch kunnen concluderen dat je bij een psycholoog loopt / liep en psychotische periodes hebt gehad lijkt mij.
Het gaat mij er niet om dat er bewijzen zijn. Wat is een bewijs? Elke zoveel tijd komt er weer een zogenaamd bewijs (wat uiteindelijk niets meer is dan een aanwijzing) over de oorzaak van bepaalde symptomen. Ik wil in ieder geval aantonen dat er meerdere kijkwijzen zijn dan de kijkwijzen die gangbaar zijn.quote:Meh, da's een stukje text zonder bronvermelding.
Kom maar met die lijst medici en publicaties.
Hey man, het is dat je het over 15 jaar terug hebt, anders zou ik me persoonlijk aangesproken voelen door je. Want ik heb ook schizofrenie, en ik herken me erg in die vriend die je omschrijft. Ik heb zelf ook meerdere relaties gewoon niet meer vol kunnen houden. Dit heb ik altijd heel jammer gevonden. Ik weet niet hoe goed het ziekte-besef van je vriend was, maar ik kan je zeggen, dat ik ondanks dat men mij soms niet herkend, wel degelijk nog goede herinneringen aan die vriendschappen heb. Ik herken me zelf soms niet, en als het erg fout gaat, dan leef ik in die psychose en besef achteraf pas dat ik mezelf niet helemaal was. Mijn zus herkent mij nog wel, maar mijn moeder zegt ook een andere mij te kennen, als wie ik soms ben. Dit kan per dag nog weleens verschillen.quote:Op donderdag 17 september 2009 13:31 schreef Godshand het volgende:
15 jaar terug, had ik een hele goede vriend. We hadden een 2mansformatie hij gitaar, ik drums. Geweldige muziek
Ik was zn beste vriend.
...
Dan ga je tegen jezelf vechten en dat werkt idd niet.quote:...en dat ik op een gegeven moment besloot te proberen iemand anders te zijn, zodat ik mezelf beter kon accepteren, maar dit werkt niet
Mijn psychose was een beetje als een droom, een van de fundamentele ideeen was dat mijn werkelijkheid gemanifesteerd werd door mijn gedachten. Dit idee was zo sterk dat bijna alles wat ik dacht meteen waar was, ik ervaarde dat als een grote persoonlijke kracht waardoor mijn gedachten zich snel manifesteerden in de buitenwereld. Ook hoorde ik stemmen (terwijl ik alleen was), van mensen die ik kende. Ik ervaarde dit als een vorm van telepathie. Bij mij waren de stemmen niet gemeen of negatief.quote:Op maandag 12 oktober 2009 18:26 schreef MarkMG het volgende:
Zou iemand zijn of haar 'bizarre' gedachten is met ons willen delen? Hoe anders is de perceptie tijdens een psychose dan voor of na een psychose? Zijn de gedachten na een psychose te relativeren?
Interessant om te lezen!quote:Op maandag 12 oktober 2009 20:26 schreef EgoTrippin het volgende:
Dat noem ik eerder een trip. Je zou kunnen zeggen dat je een psychose hebt, als de trip langere tijd aanhoudt terwijl je niet meer onder invloed bent.
Mijn 'psychotische periode' duurde langer dan een maand, en gedurende die tijd heb ik me eigenlijk geen moment echt 'normaal' gevoeld. Ik had in die periode een aantal korte heftige episodes met daartussen rust, maar wel de hele tijd met psychotische gedachten/beleving.quote:Op maandag 12 oktober 2009 21:15 schreef MarkMG het volgende:
[..]
Is het dan zo dat een psychose, zoals iemand met schizofrenie die ervaart, een maand kan duren? En de tijd tussen de psychosen door voelt iemand zich weer helemaal 'normaal'?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |