Schizofrenie, hoe ga je ermee om

quote:

Op dinsdag 22 mei 2007 21:52 schreef Panzer het volgende:

[..]

Herkenbaar, ik weet dat ik er ook vatbaar voor ben, maar ik laat het me zeer zeker niet bang maken. Mijn zusje daarentegen heeft een periode gehad waar ze ook goed bang was.

Je bent ook uit 1983. Ik denk dat het nu wel al naar voren had moeten komen.

Ik ben ook uit '83. Heb me even zorgen gemaakt toen ik hoorde dat de kans wat groter is als een van je ouders het heeft, maar veel langer dan een paar dagen heeft dat niet geduurd. M'n omgeving weet ook wat er zou kunnen gebeuren, dus mocht ik schizofrenie blijken te hebben dan weten ze wat ze te doen staat.

quote:

Op zondag 20 mei 2007 12:05 schreef Biefstuk het volgende:
Mijn moeder heeft het en ze is ook nog is manisch depressief. Ze gelooft in god, niet dat het slecht is maar overal en altijd moest het woordje god gezegd worden.
Staan we in de winkel heeft de eigenaar het over faillissement zegt ze; "Dan had u maar naar god moeten luisteren, dit is uw straf".
Ik denk dan echt bij mijzelf, man wat heb ik voor een moeder.

Ook ziet ze de duivel in mijn vader, dat is echt niet normaal, schreeuwend en gooiend tegen mijn vader moest de politie regelmatig langskomen. Ze wilt geen pillen innemen van de doktor want dat is chemisch zooi volgens haar dus ze verandert voor geen meter.
Nu is ze 'weggelopen' en slaapt ze ergens tegen de grens van duitsland aan, het is nu rustig in huis.

Ik heb nog nooit een schoolvriendje mee naar huis durven te nemen omdat ik niet wist of mijn moeder een rare bui had ofniet.

Het GGZ heeft voor kinderen die ouders/familieleden hebben met psychische problemen een project genaamd de KOP groep. Daar praat je met andere kinderen over je problemen en doe je leuke dingen.
Ikzelf heb er niks aan gehad maar misschien dat iemand er wel wat aanheeft

Dit is akelig herkenbaar weglopen, medicijnen niet nemen, geen vrienden mee naar huis nemen, etc.

Mijn moeder is opgenomen. Ik vraag me dan af waarom dat bij jouw moeder niet gebeurt. Al moet er wel heel wat mis zijn voor ze zoiets doen

ik zelf heb een schizotypische stoornis... met wanen en last van randpsychotische ervaringen...
maar onder medicatie is het uithoudbaar...
helaas ben ik een loner die er niet tegen kan alleen te zijn...
haha... heerlijk irritant...

Mja, ik ben gediagnostiseerd Schizofreen Paranoïde type, maar ook ADD en PDD-NOS behoren tot mijn pakket. Ik kan zelf heel slecht omgaan met de paranoïde wanen die ik af en toe heb en ik heb het gevoel dat ik afglijd. Steeds meer medicatie, terwijl ik hier juist helemaal niet zo'n voorstander van ben. Slik ondertussen 8 MG Orap, Lexapro (weet niet de hoeveelheid) en 4 maal Alprazolam 0.5 mg per dag. Mocht het echt niet gaan slik ik Nozinan (levomepromazine). Maar dit is nogal een paardenmiddel. Als ik een tablet van 25 miligram neem kan ik zo'n 24-36 uur slapen. Ik durf in mijn eigen woonomgeving niet over straat uit angst bekenden van vroeger tegen te komen die me dan al dan niet iets aan zouden willen doen (wat deels waar kan zijn). Mja, ik kom een beetje msn-end en forumend de dag door. Af en toe bij vrienden langs, en elke dag eten bij mijn ouders. I'll survive, maar een pretje is het niet.

quote:

Op zondag 13 mei 2007 03:16 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ik ben ook al wat ouder ... Toen ik jonger was was het wel anders natuurlijk. En het was niet zozeer een last, maar het was wel heel moeilijk om met haar samen te leven. Dat is uiteindelijk ook behoorlijk mis gegaan, waarna ze is opgenomen. Toen ze nog thuis woonde had ik geen idee wat er aan de hand was en hoe ik er mee om moest gaan. Dat kwam allemaal wat later.

En dan nog, je bent pas 23? Ik ken mensen die onderhand veertig zijn en nog hun ouders als een blok aan hun been zien. Ik ben 22 en eigenlijk zijn mijn vader en ik pas normaal tegen elkaar gaan doen toen ik het huis uit ging. Oeh, wat kon hij bloed onder mijn nagels vandaan halen met zijn gebrek aan emoties. Nu kan ik tenminste thuis stoom af blazen.

Mijn moeder heeft meerdere psychoses gehad, maar volgens haar psych (van spatie ) heeft ze geen schizofrenie. Toen ze eind 40 was kreeg ze het pas voor het eerst. Ze heeft vroeger wel een paar keer epileptische aanvallen gehad, maar het is onduidelijk of dit verband heeft met elkaar.
Ik ben trouwens heel bang dat ik het ook krijg, maar ik probeer het mijn leven niet te laten bepalen.

-edit: kssht.

[ Bericht 95% gewijzigd door Nosh op 01-06-2007 19:12:02 ]

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 12:14 schreef Gewas het volgende:
Net de uitslag gekregen van de bloedtest en het was allemaal goed. Het was allemaal een waanidee.

je had nog niet gezegd waarvoor je een bloedtest had?

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 12:14 schreef Gewas het volgende:
Net de uitslag gekregen van de bloedtest en het was allemaal goed. Het was allemaal een waanidee.

Gelukkig

tvp, en ff over de cannabis:

(stelselmatig en veel) blowen op jonge leeftijd ( < 18 ofzo, die grens weet ik niet precies) verhoogt idd de kans dat iemand die *al aanleg heeft* tot schizo, dat deze persoon de schizo ook daadwerkelijk ontwikkelt.

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 15:46 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik dacht dat ik een paar ernstige ziektes had dus daarom heb ik die bloedtest laten doen.

Waarom had je dat idee? Het kwam gewoon in je op?

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 17:43 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ja eigenlijk wel... van de een op andere dag was ik ervan overtuigd dat ik een ziekte had. De huisarts kon het ook niet uit me hoofd praten dus toen besloten we om maar een bloedtest te laten doen.

dat heb ik ook 'n keer gehad . iedereen gaat ervan uit dat je ziek bent als je pijn of afwijking hebt.
wat als het onzichtbaar is? vandaar.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 17:41 schreef Gewas het volgende:
Hoi, omdat er ook een depressie topic is dacht ik ik maak dit topic. Dus als je schizofrenie hebt of als je mensen kent die het hebben, hoe ga je ermee om.

In groepstherapie gaan.

Of was die al gemaakt?

nog in GROEPStherapie ook...
lekker handig als je last kan hebben van dat je niemand vertrouwd....

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 17:43 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ja eigenlijk wel... van de een op andere dag was ik ervan overtuigd dat ik een ziekte had. De huisarts kon het ook niet uit me hoofd praten dus toen besloten we om maar een bloedtest te laten doen. Dit is al de zoveelste keer dat ik een bloedtest heb laten doen.

maar... als je 't al zovaak hebt gehad... en het was elke keer niks... kun je dan niet beredeneren op zo'n moment dat 't dus dan ook niks is?

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 19:09 schreef EdwinHeijmen het volgende:
nog in GROEPStherapie ook...
lekker handig als je last kan hebben van dat je niemand vertrouwd....

Je moet ook weer leren om mensen te kunnen vertrouwen..
En dat gaat zo prima.

nou bij mij werkte het niet... ik dacht dat ze daar zaten om mij te irriteren...

is later trouwens redelijk ok geworden toen ik er echt voor koos om voor mezelf te kiezen...

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 19:18 schreef EdwinHeijmen het volgende:
nou bij mij werkte het niet... ik dacht dat ze daar zaten om mij te irriteren...

Ik neem aan dat je wel eerst in behandeling bent geweest bij 1 vast persoon? voor gesprekken? niet dat ze je meteen in een groepsgesprek hebben gegooit, dat werkt denk ik inderdaad niet echt..

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 19:20 schreef Sebasser het volgende:

[..]

Ik neem aan dat je wel eerst in behandeling bent geweest bij 1 vast persoon? voor gesprekken? niet dat ze je meteen in een groepsgesprek hebben gegooit, dat werkt denk ik inderdaad niet echt..

ik ben onder nog niet werkende medicatie in die groepsgesprekken geplaatst...
ik heb echt het idee dat het uiteindelijk veel meer mijn eigen gevecht was dan dat ik steun kreeg..
werd gek van die jankende zielig doenende mensen om me heen....

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 19:24 schreef EdwinHeijmen het volgende:

[..]

ik ben onder nog niet werkende medicatie in die groepsgesprekken geplaatst...
ik heb echt het idee dat het uiteindelijk veel meer mijn eigen gevecht was dan dat ik steun kreeg..
werd gek van die jankende zielig doenende mensen om me heen....

Hm, apart.. hadden ze dat niet door of zo?
Ik ken ook mensen die opgenomen waren in een gesloten inrichting (ik neem aan dat jij daar ook zat? vanwege je stukje over al die mensen om je heen?) en die hadden dat eerst ook, maar hun zeiden dat je gewoon de goeie arts moet treffen, er zitten een heleboel bij die er niks van kunnen.. qua omgang met mensen en dat soort dingen dan, je neerslaan en in een dwangbuis stoppen, dat kunnen ze allemaal..

laten we het er maar op houden dat het nu met periodes veel beter gaat....
ik heb voor mezelf gekozen en wil niet terug dat wereldje in....
binnenkort moet ik waarschijnlijk weer gaan werken...(sociale werkplaats of vrijwilliger)
en ik kijk er naar uit...
wantrouwen is er nog steeds en downe perioden ook, maar ik red mezelf en ben van plan door te zetten...

gewoon de goede arts treffen is trouwens niet makkelijk... jijzelf hebt nauwelijks inspraak over wie je behandeld... jij bent immers niet goed bij je hoofd ofzo....

Ik heb een paar maanden ernstige schizofrenie gehad. Het is nu gelukkig over, maar het was een hel, en ik hoop dat het nooit terugkomt.

Het is nu weg, ik denk niet dat het in mijn aard lag (die schizofrenie), maar het was veroorzaakt door LSD.

God, als het terugkomt maak ik mezelf echt van kant

quote:

Op vrijdag 8 juni 2007 20:31 schreef Koewam het volgende:
Ik heb een paar maanden ernstige schizofrenie gehad. Het is nu gelukkig over, maar het was een hel, en ik hoop dat het nooit terugkomt.

Het is nu weg, ik denk niet dat het in mijn aard lag (die schizofrenie), maar het was veroorzaakt door LSD.

God, als het terugkomt maak ik mezelf echt van kant

Dat was een psychose door LSD. Dit was geen schizofrenie per definitie.

Nee nee, er ging een hele periode van 6 maanden achter, dat alle symptonen van schizofrenie had. De drug is allang uit m'n lichaam.

Als je twee maanden later zonder iets gebruikt te hebben weer een psychose krijgt zonder gebruikt te hebben... weet ik niet of je kan stellen dat het door de lsd komt...

Ik zie ook overal het woordje 'schizofrenie' in het psychriatisch rapport staan

LSD triggert latente schizofrenie. Drugs zoals amphetamine of cocaine zorgen voor een psychose, die puur veroorzaakt is door de drug zelf.

quote:

Amphetamine psychosis is a form of psychosis which can result from amphetamine or methamphetamine use. Typically it appears after large doses or chronic use, although in rare cases some people may become psychotic after relatively small doses. Other chemicals or drugs which similarly increase dopamine function (such as cocaine and L-DOPA) can produce similar psychotic states. Because of this, the term stimulant psychosis is sometimes preferred.

http://en.wikipedia.org/wiki/Amphetamine_psychosis

quote:

Several studies have tried to estimate the prevalence of LSD-induced prolonged psychosis arriving at numbers of around 4 in 1,000 individuals (0.8 in 1,000 volunteers and 1.8 in 1,000 psychotherapy patients in Cohen 1960;[42] 9 per 1,000 psychotherapy patients in Melleson 1971[43]). Although, this is the same percentage of people in general society who suffer from psychosis This had led scientists to believe that LSD does not cause psychoses, only triggers it in cases of people with a predisposition to schizophrenia or other mental illnesses.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lsd

M'n dingetje zei trouwens hij dacht dat het tijdelijk was. Ikzelf denk dat persoonlijk ook, maar dat het een harde waarschuwing was dat ik in het vervolg niet zo veel gekke dingen moet doen. Ik weet bijna zeker dat de acid niet veel effect meer zal hebben op mijn geesteswelzijn. Nouja... het is wel een van de triggers geweest dat ik volgend jaar psychologie ga studeren

Overigens zei hij ook dat er iets niet goed zit. Ik heb vaak een verwarde spraak, 't is geen stotteren, maar dat ik in een zin opeens naar een ander onderwerp stuur. Dit gaat trouwens erg bewust (omdat ik opeens aan iets denk dat belangrijker is), en dit is ook een 'symptoon' van schizofrenie. Hebben mensen hier ervaringen mee?

_{en mn hoerentosti is aangebrand}

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 14:23 schreef HAL9000S het volgende:


http://en.wikipedia.org/wiki/Lsd

' This had led scientists to believe that LSD does not cause psychoses, only triggers it in cases of people with a predisposition to schizophrenia or other mental illnesses.'

Da's net zo'n bullshitmening als het idee dat tennisellebogen en voetbalknieen alleen sporters overkomt 'die toch al zwakke knieen en ellebogen hadden'.

Incoherente spraak bedoel je? Mischien ben je gewoon een warhoofd Ik denk trouwens niet dat je schizofreen bent, maar dat er sprake is van een Schizofreniforme stoornis? Dat is wel tijdelijk namelijk.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 14:26 schreef Koewam het volgende:
M'n dingetje zei trouwens hij dacht dat het tijdelijk was.

Je dingetje?

quote:

Overigens zei hij ook dat er iets niet goed zit. Ik heb vaak een verwarde spraak, 't is geen stotteren, maar dat ik in een zin opeens naar een ander onderwerp stuur. Dit gaat trouwens erg bewust (omdat ik opeens aan iets denk dat belangrijker is), en dit is ook een 'symptoon' van schizofrenie. Hebben mensen hier ervaringen mee?

_{en mn hoerentosti is aangebrand}

http://logojosje.mysites.nl/mypages/logojosje/199598.html

Ik begreep die zin ook niet helemaal inderdaad.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 14:28 schreef gronk het volgende:

[..]

Da's net zo'n bullshitmening als het idee dat tennisellebogen en voetbalknieen alleen sporters overkomt 'die toch al zwakke knieen en ellebogen hadden'.

Yeah I know. Wil alleen maar even aangeven dat er verschil zit tussen verschillende vormen van schizofrenie, die door drugs veroorzaakt zouden zijn of waarbij de drugs slechts een trigger zijn... want dat is er wel namelijk. Geen zin om m'n studieboeken door te pluizen.

Laat ik het zo zeggen.... bij overmatig amphetamine gebruik (zeer hoge dosis of chronisch gebruik) zal 95% van de gebruikers een tijdelijke amphetamine-psychose oplopen, ongeacht of je gevoelig bent voor de ziekte/aanleg hebt.

Als je aanleg hebt voor schizofrenie dan zal de kans dat je dat oploopt tijdens een LDS trip enorm stijgen, de kans dat je schizofrenie oploopt als je er geen aanleg voor hebt, is te verwaarlozen.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 14:32 schreef HAL9000S het volgende:
Yeah I know. Wil alleen maar even aangeven dat er verschil zit tussen verschillende vormen van schizofrenie, die door drugs veroorzaakt zouden zijn of waarbij de drugs slechts een trigger zijn... want dat is er wel namelijk. Geen zin om m'n studieboeken door te pluizen.

Waar zitten de verschillen 'm in?

De duur bijvoorbeeld, denk ik.

_{Ik ga mezelf hier geen diagnoses aanpraten/toekennen}

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 15:06 schreef gronk het volgende:

[..]

Waar zitten de verschillen 'm in?

Als je stopt met amfetamines nemen, dan stoppen de psychotische episodes die mede veroorzaakt worden door ernstig slaaptekort (inherent aan chronisch amfetaminegebruik). Je krijgt dus niet de ziekte schizofrenie, die wel 'vaak' getriggered wordt door een substantie als LSD. Als de LSD uitgewerkt is dan stoppen de psychotische episodes niet omdat LSD niet de directe veroorzaker is.

Wat interessante weetjes;

De kans om een kind met schizofrenie te krijgen is:
2.4x groter als je in de stad woont;
In een buurt woont met veel 1-persoonshuishoudens en achterstandswijken
Immigreert
Je kind geboren wordt in de winter of vroege lente
Er sprake is van hypoxie tijdens de geboorte of een te klein kind
7x hoger als je griep tijdens je zwangerschap krijgt in het eerste trimester
20% als je tijdens de zwangerschap rubella krijgt.
Hoog als je een foliumzuur tekort hebt
3x hoger als je als moeder een BMI>30 hebt.
Hoog als je als moeder hoge bloeddruk hebt.
6x hoger als je als puber Cannabis gebruikt.
Hoog als je vader bij verwekking van jou ouder was dan 35-40.
(bron kaplan & saddock)

quote:

Op zondag 10 juni 2007 18:43 schreef KonnieKipke het volgende:
Wat interessante weetjes;

De kans om een kind met schizofrenie te krijgen is:
2.4x groter als je in de stad woont;
In een buurt woont met veel 1-persoonshuishoudens en achterstandswijken
Immigreert
Je kind geboren wordt in de winter of vroege lente
Er sprake is van hypoxie tijdens de geboorte of een te klein kind
7x hoger als je griep tijdens je zwangerschap krijgt in het eerste trimester
20% als je tijdens de zwangerschap rubella krijgt.
Hoog als je een foliumzuur tekort hebt
3x hoger als je als moeder een BMI>30 hebt.
Hoog als je als moeder hoge bloeddruk hebt.
6x hoger als je als puber Cannabis gebruikt.
Hoog als je vader bij verwekking van jou ouder was dan 35-40.
(bron kaplan & saddock)

Zijn al die dingen ook cumulatief?

waarbij de prevelentie van schizofrenie ongeveer 1.1% is voor mensen vanaf 18 jaar.

Da's nog best veel.

crosspost uit ander topic:

quote:

Wetenschappers vinden gen voor schizofrenie
Uitgegeven: 24 juli 2007 15:05
Laatst gewijzigd: 24 juli 2007 15:09

NIJMEGEN - Onderzoekers van onder meer het Nijmeegse Universitair Medisch Centrum St Radboud hebben een gen gevonden dat verband houdt met schizofrenie. Het ziekenhuis heeft dat dinsdag bekendgemaakt.

Het ziekenhuis hoopt dat de vondst bijdraagt tot betere behandeling van de ziekte.

Schizofrenie is een psychische aandoening waarvoor geen genezing is. Medicijnen kunnen helpen het leven van de patiënt draaglijk te maken. Patiënten lijden vaak aan wanen en hallucinaties.

Het onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met wetenschappers uit New York, Utrecht en Groningen.

Er zijn al meerdere genen gevonden die verband houden op schizofrenie. Helaas is er nooit een sluitend verband tussen 1 gen mutatie en schizofrenie gevonden. Het blijft een multifactoriele ziekte, waarbij omgevingsvariabelen in tweelingonderzoek ook doorslaggevend kunnen zijn.

quote:

Op dinsdag 24 juli 2007 20:20 schreef Gewas het volgende:
Ik heb een vraagje. Mogen werknemers vragen naar je psychiatrische verleden? Iemand zei dat.

Normaal gesproken mogen er voor zover ik weet geen gezondheidsvragen worden gesteld. Voor sommige functies kan echter wel een keuring deel uitmaken van de selectieprocedure.

feit is wel dat je medisch dossier vertrouwelijk is.

quote:

Op woensdag 23 mei 2007 00:08 schreef Soempie het volgende:

Dit is akelig herkenbaar weglopen, medicijnen niet nemen, geen vrienden mee naar huis nemen, etc.

Mijn moeder is opgenomen. Ik vraag me dan af waarom dat bij jouw moeder niet gebeurt. Al moet er wel heel wat mis zijn voor ze zoiets doen

Ze wil niet opgenomen worden en als ze opgenomen wordt gedraagt ze zich perfect (ze weet dat je sneller ontslagen wordt als je je keurig gedraagt) en is ze zo weer uit het psychiatrisch ziekenhuis, een maand of 2 gaat het goed en daarna begint het weer.

En de keren dat ze is opgenomen is via een rechterlijke machtiging gegaan.

Een vraag aan mensen die stemmen in hun hoofd hebben. Praten jullie wel eens met die stemmen en vragen jullie wel eens of die stemmen stil willen zijn?

Ken een vage bekende waar ik niet echt eens goed mee gesproken heb erover en die heeft de hele dag stemmen in zijn hoofd, die zit dan voor zich uit te staren alsof hij alleen maar aan het luisteren is naar die stemmen omdat hij moet luisteren erna, helemaal stil en steeds maar voor zich uitstarend, vertel je dan wat tegen hem dan krijg je een super kort antwoord en dan gaat hij verder met luisteren. Alsof hij de stemmen tot zich laten komen zomaar zonder er wat aan te doen ook. Niet om te zeggen dat er altijd wat aan te doen valt want dat weet ik niet, kan zijn dat het onmogelijk is om er wat aan te doen.

Vraag me af hoe die stemmen ontstaan die men hoort, gesprekken met anderen die gevoerd zijn hardop en die in het hoofd blijven hangen en een eigen leven gaan leiden doordat de hersens er wat van gaat maken uit eigen kracht?

Zal het hele topic eens gaan lezen helemaal, wie weet is deze vraag al voorbij gekomen en niet nodig. Af en toe kijk ik alleen naar de OP.

Vraag me alsnog af of je niet zelf iets eraan kan doen of dat je echt slachoffer bent. Ooit in een vakblad gelezen dat er een schizofreen was die zowat genezen was en zelf psychiater was geworden.

[ Bericht 6% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 19-08-2007 13:54:19 ]

Waar komen dromen vandaan?

Dromen worden door je hersens en onderbewustzijn aangemaakt, denk eerder dat het gaat om het onderbewustzijn, zaken die diep onder zee liggen komen naar voren. Wie weet dat die stemmen dan ook vanuit het onderbewuste naar voren komen. Je vangt je hele leven gesprekken op. Dat die gesprekken vanuit je onderbewuste ineens in je bewuste naar voren komen net zoals je bij dromen ook vaak iets voorgeschoteld krijgt waar je niet op aan het wachten bent. Komt over alsof ik de complete psychiatrie omver gooi, zal me eerst verder moeten verdiepen erin.

Een keer gelezen op de frontpage dat er een vrouw was die stemmen hoorde die met elkaar aan het praten waren en ze werd er wijzer van omdat die stemmen gewoon een diepere waarheid naar voren haalde.

Schizofrenie zorgt voor onherstelbare schade beweren ze ook vaker, maar zo beweren ze wel meer. Ben geen dokter maar ik zou niet snel gaan beweren dat het onherstelbare schade oplevert, zeker niet in algemeenheid. Vaak wordt er in algemeenheid gesproken over ziektes, alsof er nooit een uitzondering op de regel is.

Notitie, zeker niet bedoeld om medicatie af te raden. Onderwerp is voor mij onduidelijk vaker als het gaat om psychiatrische ziektes. Af en toe geloof ik er niet in. Ik bedoel dat je als mens je hele leven ziek blijft omdat je toevallig een etiket krijgt opgeplakt. Dat er uitzonderingen zijn nogmaals. Net zoals die psychiater die eerst ook schizofreen was. Maar dan klopt dat verhaal niet wat ik gelezen heb, een schizofreen is genezen en gaat vervolgens anderen middelen geven, ben je genezen dan heb je geen middelen nodig.

Af en toe weet je totaal niet meer wat je ervan moet denken. Je krijgt medicijnen en alsnog wordt je druk als je niet oppast. Alsnog kun je compleet doorschieten zelfs met de hoogste dosering en dan is het medicatie die als enige manier kan worden toegediend. Zelf invloed uitoefenen lijkt het enige dat te doen is. Enige overeenkomst tussen schizofrenie en manisch depressiviteit zijn psychoses, maar bij de manisch depressiviteit is het dan een psychose die tot uitdrukking komt door een drukke periode waar je jezelf verliest in je hele doen en laten door je hoge stemming.

Kritisch zijn richting de psychiatrie vind ik een gezonde manier. Als je iets krijgt van medicijn en je merkt geen verschil, dan ga je praten en vervolgens wordt er wat nieuws geprobeerd en dat werkt niet. Je gaat dan twijfelen of er uberhaupt een middel is dat wel werkt.

Rustgevende middelen heb je dan, ook die verliezen uitwerking naar verloop van tijd en rustig worden is iets dat je doet door rustig te blijven. Rust bewaren dus ook, kan makkelijker klinken dan het is maar rust bewaren doe je door rust te nemen en rust nemen doe je door de stilte op te zoeken.

Heb overigens een goed boek gelezen die het ook zo brengt. Over de geneeskunde dus en dat het ook wel eens zo kan zijn dat het niet juist hoeft uit te pakken.

Niet bedoeld om medicatie af te raden, puur door twijfel over de aanpak

[ Bericht 16% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 19-08-2007 13:57:05 ]

quote:

Op zondag 19 augustus 2007 13:27 schreef Dromenvanger het volgende:

Schizofrenie zorgt voor onherstelbare schade beweren ze ook vaker, maar zo beweren ze wel meer. Ben geen dokter maar ik zou niet snel gaan beweren dat het onherstelbare schade oplevert, zeker niet in algemeenheid. Vaak wordt er in algemeenheid gesproken over ziektes, alsof er nooit een uitzondering op de regel is.

Notitie, zeker niet bedoeld om medicatie af te raden. Onderwerp is voor mij onduidelijk vaker als het gaat om psychiatrische ziektes. Af en toe geloof ik er niet in. Ik bedoel dat je als mens je hele leven ziek blijft omdat je toevallig een etiket krijgt opgeplakt. Dat er uitzonderingen zijn nogmaals. Net zoals die psychiater die eerst ook schizofreen was, en dan is het van de ene kant logisch dat een schizofreen psychiater gaat worden omdat zo iemand weet waar hij over praat als het gaat om het tot uitdrukking komen ervan.

Niet zo zeer de schizofrenie, maar de psychose levert vaak onherstelbare schade op. Vaak zie je dat er schade optreedt bij cognitieve functies. Ik heb zelf een aantal jaren met jong volwassenen gewerkt met psychotische stoornissen. Bij hen zag je dat ze wanneer de psychose in remissie was, heel veel moeite hadden met bijvoorbeeld een boek lezen of een film kijken. Dit omdat ze zich niet meer kunnen concentreren, wat overigens wel weer kan verbeteren.

Daarbij is schizofrenie een chronische ziekte, een psychose gaat over, schizofrenie niet. Mensen met schizofrenie kunnen ook gewoon studeren etc, het enige nadeel is alleen dat ze wel kwetsbaar zijn en zelf goede leefregels in acht moeten nemen.

quote:

Op zondag 19 augustus 2007 14:02 schreef miraculeus het volgende:

[..]

Niet zo zeer de schizofrenie, maar de psychose levert vaak onherstelbare schade op. Vaak zie je dat er schade optreedt bij cognitieve functies. Ik heb zelf een aantal jaren met jong volwassenen gewerkt met psychotische stoornissen. Bij hen zag je dat ze wanneer de psychose in remissie was, heel veel moeite hadden met bijvoorbeeld een boek lezen of een film kijken. Dit omdat ze zich niet meer kunnen concentreren, wat overigens wel weer kan verbeteren.

Daarbij is schizofrenie een chronische ziekte, een psychose gaat over, schizofrenie niet. Mensen met schizofrenie kunnen ook gewoon studeren etc, het enige nadeel is alleen dat ze wel kwetsbaar zijn en zelf goede leefregels in acht moeten nemen.

Waarom beweren ze dat een psychose bij manisch depressiviteit geen onherstelbare schade oplevert en bij schizofrenie wel? Een psychose is toch een psychose of niet? Over psychose kan ik zeggen dat het bij de eerste keer zo is dat het je overkomt. De 2e keer is het zo dat je weet wat het is. Gebeurt het een 3e keer dan kun je nog beter inschatten wat het is. En een 4e keer zal vervolgens niet meer gebeuren. ( je hebt nog rand-psychose maar dat is dan net op het randje, ook rand-psychose lijkt me dat het op een gegeven moment gaat afzwakken)

Leefregels in acht nemen moet ieder mens dan ook in zekere mate. Slapen bijvoorbeeld. Ik zeg altijd dat zowat ieder mens kwetsbaar is voor psychose mocht iemand 7 nachten overslaan. Bij mij is die eerste psychose dus ook gekomen doordat ik niet meer kon slapen.

Weet niet hoe een psychose tot uitdrukking komt bij schizofrenie. Schieten schizofrenen spontaan in een psychose of gaat daar ook een heel proces aan vooraf? Bij mij was het een proces dat al maanden gangbaar was. Beetje bij beetje werd het anders. Zelf zaken invullen en anders interpreteren dus ook. Ook een compleet andere wereld dat naar voren komt. Alsof je plaats neemt in een boek van Stephen King.

Maar nogmaals, een manische psychose. Ook van de ene kant plezier kunnen beleven eraan omdat het spannend was, maar achteraf is het nooit okey natuurlijk.

Het heeft hier ook te maken met beleving van de wereld maar dat kan ik even niet uitleggen, intens beleven van alles, een actieve belevingswereld. Wie weet is dat ook een overeenkomst met schizofrenie. En dan zie ik die actieve belevingswereld eerder als positief dan als negatief.

Ik heb ook slecht geslapen

En nu ga ik buiten rust nemen en gaat de pc uit

Tis ook wat, je maakt wat mee en vervolgens ben je ziek alleen omdat je wat meemaakt. Waarom ziek als het meemaken is? Omdat het van de norm afwijkt? Zelfs al moet je letten op je slaap en op je dagelijkse ritme meer dan een ander, is het dan ziek zijn? Waarom altijd het woord ziek? Het woord ziekte daar wordt je uiteindelijk ziek van. En dan ben je zo ziek als je jezelf voelt, is het gevoel van ziek zijn minder dan kunnen ze je wel ziek noemen maar als je het zelf niet zo ervaart dan ben je toch wel redelijk gezond.

Lichamelijke ziektes en geestelijke ziektes dus ook. Lichamelijke ziektes zijn in mijn ogen erger omdat je lichaam ziek is, en dan kun je weer zeggen dat je hersens ziek zijn bij geestelijke problemen maar dan ga ik weer verder en verder en ga ik ervan uit dat hersens niet de doorslaggevende factor hoeft te zijn. Dat je gedrag en denken ook bepalend is.

Chemie dan maar, het is chemie. Maar is chemie sterker dan eigen wil? Kan eigen wil niet sterker zijn dan de chemie in je lichaam? Je hersens willen je kloten en jij staat daarboven. Genen heb je nog, genen-onderzoeken waar ze nog totaal niet over uit zijn hoe het in elkaar zit. Beweren ze dat het in de genen zit en ze weten totaal niet hoe het zit.

Over als ziek worden aangesproken, dat gebeurt niet zo heel vaak. Het is eerder zo dat je jezelf zieker maakt door de ziekte als zwaar in te zien. Dat bedoel ik dus meer. Je kijkt teveel naar de ziekte zelfs al voel je je goed en vervolgens ben je geen mens meer maar een ziekte. Zelfs al kun je je de rest van je leven gezond voelen waarbij je ook nog eens een leuke baan kan vasthouden.

Ervaring vanuit de bipolaire stoornis maar ik dacht dat het hier ook wel betrekking op heeft in zekere zin.

Je bent minder schizofreen als je jezelf minder als schizofreen ziet. Hou je alleen rekening met wat gezond voor je is dan is wat ik ookdoe bij Bipolair zijn en dan kun je het woord schizofreen of bipolair wegstrepen uit je leven. Afstand nemen ervan dus ook. Geldt ook voor ADHD, asperger, autisme, borderline en de rest in mijn ogen. Etiketten op jezelf plakken

Laatste wat ik te zeggen had, nu echt naar buiten want ik zit al te lang hier. Ik probeer vaker mezelf beter te praten en te denken en vaak kan dat helpen.

Nu weg uit R&P want het kan ziekmakend zijn met een overdosis gedaan

[ Bericht 19% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 19-08-2007 14:52:23 ]

Ik heb 7 jaar samengewoond met een schizofreen. Resultaat: mezelf helemaal verwaarloosd door dat ik altijd aan het zorgen was. Zit nu met een depressie thuis. Mijn taktiek nu is: vermijden.

Samengewoond? Waarom?

Tja, dat vraag ik me nu ook af. Ik denk dat ik dacht hem te kunnen helpen. Eigenlijk was het ook meer een hulpverlener-client relatie, zeker in de laatste jaren.

Is er eigenlijk een verband tussen dissociatieve identiteitsstoornis en schizofrenie? Toen ik nog heel erg klein was, tussen de 8 en de 9 jaar oud, heeft er een jongen bij ons ingewoond, wat een psychopaat bleek te zijn, hij was voor mij altijd vet aardig en we deden altijd vet veel dingen samen, hij was soort van me grote broer, maar tegen me ouders werd hij op het laatst zo agressief dat hij eruit moest, hij bedreigde me jongste zus ook om niks, wat ook raar was, hij keek de hele nacht televisie, volgens me oudste zus was ie bang dat de politie hem zou komen halen als hij zou slapen of zoiets..
Toen ik ouder was hebben me ouders me verteld dat die jongen schizofreen bleek te zijn, maar aangezien hij ook een gespleten persoonlijkheid had, vraag ik me af of er dus een verband tussen dissociatieve identiteitsstoornis en schizofrenie kan optreden in sommige gevallen..

quote:

Op woensdag 22 augustus 2007 04:18 schreef stonecoldcrazy het volgende:
Is er eigenlijk een verband tussen dissociatieve identiteitsstoornis en schizofrenie? Toen ik nog heel erg klein was, tussen de 8 en de 9 jaar oud, heeft er een jongen bij ons ingewoond, wat een psychopaat bleek te zijn, hij was voor mij altijd vet aardig en we deden altijd vet veel dingen samen, hij was soort van me grote broer, maar tegen me ouders werd hij op het laatst zo agressief dat hij eruit moest, hij bedreigde me jongste zus ook om niks, wat ook raar was, hij keek de hele nacht televisie, volgens me oudste zus was ie bang dat de politie hem zou komen halen als hij zou slapen of zoiets..
Toen ik ouder was hebben me ouders me verteld dat die jongen schizofreen bleek te zijn, maar aangezien hij ook een gespleten persoonlijkheid had, vraag ik me af of er dus een verband tussen dissociatieve identiteitsstoornis en schizofrenie kan optreden in sommige gevallen..

Volgens mij is er geen verband.. Wel met borderline ps.

Hmmm, dat over die stemmen he.

Soms praat ik weleens gewoon hardop tegen 'stemmen'. Maar dan is het bijvoorbeeld een gesprek die ik die dag of een week eerder heb gehad met iemand, en dan loop ik te bedenken wat ik had kunnen zeggen of zo, of wat grappig geweest zou zijn. Er komen geen nieuwe zinnen van die anderen zeg maar. En ik praat hardop omdat dat lekkerder is

Is dat schizo?

quote:

Op woensdag 22 augustus 2007 12:01 schreef Koewam het volgende:
Hmmm, dat over die stemmen he.

Soms praat ik weleens gewoon hardop tegen 'stemmen'. Maar dan is het bijvoorbeeld een gesprek die ik die dag of een week eerder heb gehad met iemand, en dan loop ik te bedenken wat ik had kunnen zeggen of zo, of wat grappig geweest zou zijn. Er komen geen nieuwe zinnen van die anderen zeg maar. En ik praat hardop omdat dat lekkerder is

Is dat schizo?

De meeste mensen horen wel eens stemmen. IK meen 50% of zo.
Als je je gedachten echt gaat horen, dus als van buitenaf zou er wel iets kunnen spelen.

quote:

Op woensdag 22 augustus 2007 11:57 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Volgens mij is er geen verband.. Wel met borderline ps.

maar kan je het dan wel allebei tegelijk hebben?

Een van de boertjes in m,n stamkroeg is schizo Valt me vaak lastig met z,n paranoide onzin Dronken is het wel grappig Nuchter kom ik hem liever niet tegen

quote:

Op zaterdag 12 mei 2007 17:04 schreef boekenworm het volgende:
@ChantalC: Ik zeg maar niet dat de meeste schritzo geen last hebben van meerdere persoonlijkheden...

Maak daar maar geen van.
Schizofrenie is geen dissociatieve identiteitsstoornis.

En last hebben van meerdere persoonlijkheden valt onder MPS, waarmee gelijk veel grapjes over schizofrenie teniet wordt gedaan.

yep

ga eens een avondje stappen zonder te drinken... eigen verantwoordelijkheid weet je anders neemt iemand anders wel de verantwoordelijkheid over jou

Grote kans natuurlijk dat het helemaal niets is, als je echt last hebt van je buikpijn zou ik gewoon naar de huisarts gaan, kan best dat je een darminfectie hebt of bijvoorbeeld een maagzweer, en dan is de HA gewoon het eerstepunt waar je aan moet denken.

welke medicatie gebruik je ook alweer?

Zyprexa bijwerkingen:

quote:

Common Side Effects:

Check with your doctor if any of the following side effects continue or are bothersome:

Constipation; dizziness; dizziness or fainting when getting up suddenly from a lying or sitting position; drowsiness; dryness of mouth; headache; runny nose; vision problems; weakness; weight gain

Less Common Side Effects:

Check with your doctor if any of the following side effects continue or are bothersome:

Abdominal pain; awareness of heartbeat; decrease in sexual desire; double vision; fast heartbeat; increased appetite; increased cough; increased sensitivity of skin to sunlight; joint pain; low blood pressure; nausea; sore throat; stuttering; thirst; tightness of muscles; trouble in controlling urine; trouble in sleeping; vomiting; watering of mouth; weight loss

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 94% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 17:17:01 ]

Ik vraag me al heel lang iets af. Kan (overmatig) drugsgebruik, met als gevolg hersenschade schizofrenie veroorzaken cq. opwekken? Weet iemand dit? De desbetreffende persoon is nav drugsgebruik in een psychose beland en moet de rest van zijn leven medicijnen slikken (o.a. Orap). Ik weet dus niet zeker of het hier Schizofrenie betreft, maar iemand die een keer een psychose heeft doorgemaakt hoeft toch niet meteen de rest van zijn leven medicijnen te slikken, of wel?

[ Bericht 52% gewijzigd door Meaghan op 13-10-2008 14:30:25 ]

eenvoudig antwoord... drugs kunnen geen schizofrenie opwekken, wel inderdaad psychoses. Andersom is het wel zo dat mensen met schizofrenie vaak naar verdovende middelen grijpen en zo weer terugvallen.

Volgens mij hoeft een drug-geinduceerde psychose niet voor levenslange medicatie staan.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 15:02 schreef Re het volgende:
eenvoudig antwoord... drugs kunnen geen schizofrenie opwekken, wel inderdaad psychoses. Andersom is het wel zo dat mensen met schizofrenie vaak naar verdovende middelen grijpen en zo weer terugvallen.

Volgens mij hoeft een drug-geinduceerde psychose niet voor levenslange medicatie staan.

Het gaat dus over mijn broer. Ik heb eigenlijk nooit meegekregen wat er nou precies aan de hand is met hem. Wat ik weet is dat hij nav een traumatische periode in zijn leven en daarbij veelvuldig drugsgebruik de chemische balans in zijn hersenen dusdanig heeft verstoord dat hij op gegeven moment een psychose kreeg en sindsdien antipsychotica moet nemen. Ik heb wel ergens gelezen dat een ingrijpende gebeurtenis en ook drugsgebruik schizofrenie kunnen uitlokken, maar dan moet er wel al een aanleg voor zijn.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 17:24 schreef Meaghan het volgende:

Ik heb wel ergens gelezen dat een ingrijpende gebeurtenis en ook drugsgebruik schizofrenie kunnen uitlokken, maar dan moet er wel al een aanleg voor zijn.

http://www.schizofrenieplein.nl/oorzaak

Maar wat Re ook zegt: drugs kunnen een psychose uitlokken bij iemand, maar dat betekent niet automatisch dat diegene schizofrenie heeft. http://www.schizofrenieplein.nl/dsm-iv_criteria

11 JAAR GELEDEN is bij mij schizofrenie ondekt...
ik leefde toen al een aantal jaren ineen psychose
ik leefde in fantasie en werkelijkheid in en had veel wanen.
ik gebruite toen veel drugs maar dacht dat het door de drugs kwam dat ik aftakelede
maar de psych gaf me een uitweg medicatie
ik had ook een zelfmoordpoging gedaan

nu ben ik blij met me medicatie
ik ben een tijdtje gestopt mt medicatie toen opgenomen voor 2e psychose
nooit meer stoppen met medicatie voor mij!!!
na die 2e psychose werd ik ook nog depressief
nu probeer ik dagelijks te vechten om de dag door te komen en me huisje op oorde te houden

elke dag voel ik me vermoeid, elke dag is een gevecht tegen de negatieve symptomen
hopelijk wordt het ooit nog beter maar het ziet er slecht uit....
de ziekte is slopend!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sterkte, als psychiater i.o. weet ik welke worsteling je dagelijks hebt.

Dank je, dan weet je dat ik al mijn vrienden ben kwijtgeraakt en mijn vriendin en werk en auto ik heb nu vrijwilligerswerk en een fiets en vrijgezel
als je mee over me wilt weten vraag me maar....

Ik heb na mijn psychoses een ervaringsdocument geschreven voor www.penalslotgenoot.nl;
http://yankee.messageboard.nl/12162/viewtopic.php?t=97


[ Bericht 26% gewijzigd door anthony68 op 17-10-2008 16:31:36 ]

*schopje*

Na heel lang geen tot heel summier contact te hebben gehad met mijn moeder heb ik nu een deel van zorg voor haar op me genomen nadat haar partner 2 weken geleden is overleden.
Ik heb het contact verbroken toen ik 13 was nadat er een redelijke druppel de emmer deed overlopen; ik was al angstig voor haar gedrag; maar die dag had ze mij en mijn broertje opgesloten en mochten we niet meer naar huis na een weekendbezoek, ik ben toen wel samen met m'n broertje ontkomen en gelukkig woonde onze oma in de buurt waar we naartoe zijn gelopen.

In de jaren 80 heeft ze diagnose manisch depressief gekregen waar ze destijds ook echt wel symptomen van had.
Echter had ze ook last van veel psychoses; denken dat ze iemand anders was en paranoia. En ze is al heel lang ziek; ruim 30 jaar al, alleen tot 1990 ging het redelijk met zijn ups en downs en veel steun van familie en hulpverlening. Alleen in 1990 is ze begonnen met weglopen, heeft ze periodes door het land gezworven, en is ze bij haar partner terecht gekomen waar ze bij is gebleven tot zijn dood dus.
Voor zover ik weet heeft ze al die tijd psychoses behouden en is het alleen maar slechter geworden. Ze is 17 jaar vrijwel zonder hulpverlening en medicijnen geweest.

2 weken geleden is haar partner dus overleden, en nadat een huisarts had gezien is ze overgebracht naar een crisisopvang waarna er gedwongen opname volgde.

Nu hebben ze daar voorlopig geconstateerd dat het erop lijkt dat ze schizofrenie heeft; met negatieve symptomen. Iets waar ikzelf ook al jaren geleden aan dacht na informatie te hebben gezocht over dergelijke ziekte omdat ik toch altijd bezig ben geweest met het hoe en waarom rondom mijn moeder.

Nu ze medicijnen krijgt (haldol; heeft ze vlak voor dat ze steeds slechter werd ook gehad); knapt ze wel zienderogen weer op. Ze leeft nog steeds in het verleden (het is alsof ze de afgelopen 17 jaar heeft overgeslagen afgezien van de kinderen die ze wel nog heeft gekregen in die tijd) en het is allemaal een erg onsamenhangend verhaal en sociaal en emotioneel gezien is ze erg kinderlijk. Maar ze is weer een stuk mondiger en kan zelfs op mensen afstappen en weer zelfstandig communiceren.

Ik wil graag mijn moeder helpen, heel graag zelfs! Maar de belasting is ook erg groot; de angst voor haar psychoses en woedeaanvallen; hoe moet je iemand uitleggen dat ze daar moet blijven? Het liefst zie ik haar ook zelfstandig wonen, en sommige mensen die haar van vroeger kennen en weten hoe vreselijk ze opnames vinden ook dat ze niet opgenomen moet zijn; maargoed; dan moet iemand haar weer opsluiten; want weer op straat lopen is ook een slecht idee gezien het uit het verleden is gebleken dat ze ook niet weerbaar is en dat daar misbruik van gemaakt is, wat nog beschadigender is.
Ze snapt het allemaal niet, in haar hoofd kan ze prima voor zichzelf zorgen, wil ze weer voor haar kinderen zorgen, en ze mist het leventje van vroeger.

Ik had mezelf aardig ontvochten van het verleden en voor mezelf eindelijk een fijn en gelukkig leven op de rit met mijn vriend en onze 7 maanden oude dochter. Ik wil niet terug gaan naar blijvende zorg voor m'n moeder, maar gezien de ernst van haar situatie zitten we er al snel weer volop in (m'n broer en ik voornamelijk, maar ook meer mensen nog).

Hoe ga je daar mee om? Wel zorgen dat het goed gaat met m'n moeder, en daarnaast ervoor zorgen dat ik zelf ook verder kan met m'n leventje en vooral ook dat van m'n dochter? Was net blij dat ik mezelf er de laatste jaren overheen heb kunnen zetten wat betreft angst voor herhaling en zo het heb aangedurfd zelf moeder te worden.

Ik heb zelf als kind al bij een kopgroep gezeten, heb zelf al therapie gehad, maar het maakt de belasting niet minder groot; verschil is alleen nu wel dat ik nu volwassen ben, en wat minder bang ben, en geen angst meer heb naar m'n moeder toe te gaan, maar angst zit er wel nog; ook bij m'n broer die zegt dat soort dingen wat makkelijker af te kunnen sluiten voor zichzelf dan ik dat doe.

De financien kan ik regelen, en spullen voor haar kopen is ook geen probleem, maar vooral de emotionele belasting is erg zwaar; en dan met name omdat zij nog altijd denkt dat ze niet ziek is.

heftig verhaal hoor... ik weet dat je niet de enige bent die dit meemaakt, misschien weer eens contact leggen met wat steungroepen?

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 20:11 schreef Soempie het volgende:
M'n moeder heeft schizofrenie. Ze had hallucinaties, vervuilde en sloot zich af van de buitenwereld. Het is heel lastig voor de familie en mensen in de omgeving om te helpen, omdat ze zich zo afsloot. Eigenlijk is ze nu al haar contacten kwijt. De omgeving wist niet wat er aan de hand was en als iemand zelf contact afwimpelt en zelf geen contact zoekt, dan zit je zo in een isolement.

De laatste keer dat ze een psychose had is alweer een tijd geleden. Als ze hallucineert probeer ik niet te zeggen dat het niet klopt wat ze ziet/ voelt, maar haar gerust te stellen door er juist een beetje op in te gaan. Voorbeeldje: ze dacht dat ze in de fik stond, dan pak ik een deken en wikkel die om haar heen. Andere mensen zeggen dat het niet klopt en daarvan raakt ze dan alleen maar meer in paniek. Zelf kalm blijven in dat soort situaties en 'de leiding nemen'.

Tja, verder, juist wel contact zoeken en je niet af laten wimpelen. Maargoed, ze woont niet op zichzelf, dus het gaat nu wel oke. Geen psychoses meer in elk geval.

Nou vraag ik me af of dat soort hallucinaties vergelijkbaar zijn met drugshallucinaties, zoals paddo's oid. Of zijn het alleen angstaanjagende dingen?

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 09:47 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Nou vraag ik me af of dat soort hallucinaties vergelijkbaar zijn met drugshallucinaties, zoals paddo's oid. Of zijn het alleen angstaanjagende dingen?

de hallucinaties (visueel en auditoir) zijn ongeveer wel hetzelfde, alleen dus permanenter en meestal samengaand met paranoia en nog een hele rits andere symptomen

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 09:21 schreef Llewella het volgende:

Herkenbaar verhaal

Pas op. Dat is de enige raad die ik je kan geven. Het is emotioneel uitputtend. Ik los het op door er praktisch en financieel voor mijn moeder te zijn, maar ik probeer zoveel mogelijk afstand te houden emotioneel. Voordat je het weet is je eigen leven ook naar de klote. Probeer zoveel mogelijk met je broer samen de dingen op te lossen en met hem erover te praten. Hij is waarschijnlijk de enige die het echt wezenlijk begrijpt ook.

Ik kreeg toevallig net een uitnodiging voor een symposium over psychoses in de bus. Ik heb meegedaan aan het onderzoek en daar zullen ze de resultaten bespreken. Enkele onderwerpen die ten sprake komen: Beloop en sociaal functioneren, genetica, somatiek, middelenmisbruik, omgevingsfactoren en sociale cognitie. Nu heb ik geen idee wat ze met sociale cognitie en somatiek bedoelen (soma is lichaam, dacht ik, maar verder) maar dat zal ik wel te weten komen tijdens het symposium. Ik vind het goed dat ze het onderzoek hebben gedaan en ik hoop dat er wat meer duidelijkheid is gekomen over hoe psychosen ontstaan etc.

Bij mij is anderhalf jaar geleden schizofrenie in vroeg stadium ontdekt, maar ik slik sindsdien medicijnen en studeer nu zelfs weer Moet wel nog 2x per 2 weken naar het ziekenhuis voor controle bij de psycholoog en sociaal psychiatrisch werkster. Psychiater blijft op de achtergrond, daar spreek ik niet zoveel mee, maar ik voel me er wel fijn bij. Daar draait het uiteindelijk om, denk ik.

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 11:27 schreef Ancient het volgende:
Ik kreeg toevallig net een uitnodiging voor een symposium over psychoses in de bus. Ik heb meegedaan aan het onderzoek en daar zullen ze de resultaten bespreken. Enkele onderwerpen die ten sprake komen: Beloop en sociaal functioneren, genetica, somatiek, middelenmisbruik, omgevingsfactoren en sociale cognitie. Nu heb ik geen idee wat ze met sociale cognitie en somatiek bedoelen (soma is lichaam, dacht ik, maar verder) maar dat zal ik wel te weten komen tijdens het symposium. Ik vind het goed dat ze het onderzoek hebben gedaan en ik hoop dat er wat meer duidelijkheid is gekomen over hoe psychosen ontstaan etc.

Bij mij is anderhalf jaar geleden schizofrenie in vroeg stadium ontdekt, maar ik slik sindsdien medicijnen en studeer nu zelfs weer Moet wel nog 2x per 2 weken naar het ziekenhuis voor controle bij de psycholoog en sociaal psychiatrisch werkster. Psychiater blijft op de achtergrond, daar spreek ik niet zoveel mee, maar ik voel me er wel fijn bij. Daar draait het uiteindelijk om, denk ik.

Ik heb er veel over gepraat met de behandeld artsen van mijn moeder vroeger en die zeiden allemaal: als je er in het begin bij bent en iemand is zich bewust van het probleem, dan valt er heel goed met deze ziekte te leven, mits de juiste medicatie!! Dus hartstikke goed van je!!

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 14:24 schreef Meaghan het volgende:
Ik vraag me al heel lang iets af. Kan (overmatig) drugsgebruik, met als gevolg hersenschade schizofrenie veroorzaken cq. opwekken? Weet iemand dit? De desbetreffende persoon is nav drugsgebruik in een psychose beland en moet de rest van zijn leven medicijnen slikken (o.a. Orap). Ik weet dus niet zeker of het hier Schizofrenie betreft, maar iemand die een keer een psychose heeft doorgemaakt hoeft toch niet meteen de rest van zijn leven medicijnen te slikken, of wel?

Dit stukje kwam ik ergens anders net tegen hier op Fok!:

Middelen zoals: Ritalin, Concerta, Strattera, XTC, Cocaïne, Cannabis, Prozac en alle nieuwe antidepressiva, verwoesten dosis na dosis het zenuwstelsel op eenzelfde scheikundige en fysiologische manier. Vandaar dat na langdurig gebruik van deze middelen het gedrag steeds met antipsychotica gecorrigeerd moet worden.

De kapotgemaakte neuronen veroorzaken immers een controleverlies op dat gedrag en een veranderde waarneming van de realiteit van de patiënt. Dit vormt dan weer voor de medische industrie een therapeutische aanwijzing die het toedienen van antipsychotica rechtvaardigt. Maar deze behandelingen maakt de patiënt slechts gestoorder, richten een enorme lichamelijke schade aan en hebben soms de dood tot gevolg.

Vroeg u zich ooit af waarom het woord 'bipolair' (twee tegengestelde polen zoals manisch depressief) de laatste tijd zoveel gehoord wordt? Bipolair is de huidige medische kaskraker waarbij men patiënten chemisch laat balanceren op dure stimulerende middelen en de nog duurdere antipsychotica.

Bron

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 09:21 schreef Llewella het volgende:
*schopje*

Na heel lang geen tot heel summier contact te hebben gehad met mijn moeder heb ik nu een deel van zorg voor haar op me genomen nadat haar partner 2 weken geleden is overleden.
Ik heb het contact verbroken toen ik 13 was nadat er een redelijke druppel de emmer deed overlopen; ik was al angstig voor haar gedrag; maar die dag had ze mij en mijn broertje opgesloten en mochten we niet meer naar huis na een weekendbezoek, ik ben toen wel samen met m'n broertje ontkomen en gelukkig woonde onze oma in de buurt waar we naartoe zijn gelopen.

In de jaren 80 heeft ze diagnose manisch depressief gekregen waar ze destijds ook echt wel symptomen van had.
Echter had ze ook last van veel psychoses; denken dat ze iemand anders was en paranoia. En ze is al heel lang ziek; ruim 30 jaar al, alleen tot 1990 ging het redelijk met zijn ups en downs en veel steun van familie en hulpverlening. Alleen in 1990 is ze begonnen met weglopen, heeft ze periodes door het land gezworven, en is ze bij haar partner terecht gekomen waar ze bij is gebleven tot zijn dood dus.
Voor zover ik weet heeft ze al die tijd psychoses behouden en is het alleen maar slechter geworden. Ze is 17 jaar vrijwel zonder hulpverlening en medicijnen geweest.

2 weken geleden is haar partner dus overleden, en nadat een huisarts had gezien is ze overgebracht naar een crisisopvang waarna er gedwongen opname volgde.

Nu hebben ze daar voorlopig geconstateerd dat het erop lijkt dat ze schizofrenie heeft; met negatieve symptomen. Iets waar ikzelf ook al jaren geleden aan dacht na informatie te hebben gezocht over dergelijke ziekte omdat ik toch altijd bezig ben geweest met het hoe en waarom rondom mijn moeder.

Nu ze medicijnen krijgt (haldol; heeft ze vlak voor dat ze steeds slechter werd ook gehad); knapt ze wel zienderogen weer op. Ze leeft nog steeds in het verleden (het is alsof ze de afgelopen 17 jaar heeft overgeslagen afgezien van de kinderen die ze wel nog heeft gekregen in die tijd) en het is allemaal een erg onsamenhangend verhaal en sociaal en emotioneel gezien is ze erg kinderlijk. Maar ze is weer een stuk mondiger en kan zelfs op mensen afstappen en weer zelfstandig communiceren.

Ik wil graag mijn moeder helpen, heel graag zelfs! Maar de belasting is ook erg groot; de angst voor haar psychoses en woedeaanvallen; hoe moet je iemand uitleggen dat ze daar moet blijven? Het liefst zie ik haar ook zelfstandig wonen, en sommige mensen die haar van vroeger kennen en weten hoe vreselijk ze opnames vinden ook dat ze niet opgenomen moet zijn; maargoed; dan moet iemand haar weer opsluiten; want weer op straat lopen is ook een slecht idee gezien het uit het verleden is gebleken dat ze ook niet weerbaar is en dat daar misbruik van gemaakt is, wat nog beschadigender is.
Ze snapt het allemaal niet, in haar hoofd kan ze prima voor zichzelf zorgen, wil ze weer voor haar kinderen zorgen, en ze mist het leventje van vroeger.

Ik had mezelf aardig ontvochten van het verleden en voor mezelf eindelijk een fijn en gelukkig leven op de rit met mijn vriend en onze 7 maanden oude dochter. Ik wil niet terug gaan naar blijvende zorg voor m'n moeder, maar gezien de ernst van haar situatie zitten we er al snel weer volop in (m'n broer en ik voornamelijk, maar ook meer mensen nog).

Hoe ga je daar mee om? Wel zorgen dat het goed gaat met m'n moeder, en daarnaast ervoor zorgen dat ik zelf ook verder kan met m'n leventje en vooral ook dat van m'n dochter? Was net blij dat ik mezelf er de laatste jaren overheen heb kunnen zetten wat betreft angst voor herhaling en zo het heb aangedurfd zelf moeder te worden.

Ik heb zelf als kind al bij een kopgroep gezeten, heb zelf al therapie gehad, maar het maakt de belasting niet minder groot; verschil is alleen nu wel dat ik nu volwassen ben, en wat minder bang ben, en geen angst meer heb naar m'n moeder toe te gaan, maar angst zit er wel nog; ook bij m'n broer die zegt dat soort dingen wat makkelijker af te kunnen sluiten voor zichzelf dan ik dat doe.

De financien kan ik regelen, en spullen voor haar kopen is ook geen probleem, maar vooral de emotionele belasting is erg zwaar; en dan met name omdat zij nog altijd denkt dat ze niet ziek is.

Ik denk dat je moeder het heel erg op prijs stelt als je haar niet in de steek laat.

Het allerbelangrijkste is dat je moeder medicatie blijft nemen. Het is vaak erg lastig zijn om bij psychotische mensen ziektebesef te creëren. Wat misschien kan helpen is om op een rustig moment informatie geven over de ziekte in het algemeen, al moet dat eigenlijk gewoon de taak van de hulpverlening zijn. Misschien gaat zij dan dingen herkennen en beetje bij beetje erkennen dat ze een ziekte heeft. Toch ben je vooral van haar herstel afhankelijk. Een psychose komt komt vaak snel opzetten en gaat maar langzaam weg. Hoe meer iemand herstelt van de psychose hoe beter het ziektebesef vaak wordt, daarom is medicatie ook zo belangrijk.

Het is verder heel belangrijk om de adviezen van de hulpverlening altijd op te volgen, aangezien zij hier heel erg veel ervaring mee hebben.

Bij de bipolaire stoornis wisselt de stemming sterk tussen twee extremen: heel erg uitgelaten of juist heel erg neerslachtig.

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 11:25 schreef conleche het volgende:

[..]

Pas op. Dat is de enige raad die ik je kan geven. Het is emotioneel uitputtend. Ik los het op door er praktisch en financieel voor mijn moeder te zijn, maar ik probeer zoveel mogelijk afstand te houden emotioneel. Voordat je het weet is je eigen leven ook naar de klote. Probeer zoveel mogelijk met je broer samen de dingen op te lossen en met hem erover te praten. Hij is waarschijnlijk de enige die het echt wezenlijk begrijpt ook.

Dat is dus juist ook m'n dilemma; wil d'r graag ondersteunen, maar ik weet hoe ontzettend slopend het kan zijn, was juist weer blij voor mezelf een fijn leventje op de rit te hebben gebracht na een verwerkingsproces van m'n jeugd.

Ancient; fijn te horen dat het ook zo positief kan uitpakken!

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 20:18 schreef fianchetto het volgende:

[..]

Ik denk dat je moeder het heel erg op prijs stelt als je haar niet in de steek laat.

Het allerbelangrijkste is dat je moeder medicatie blijft nemen. Het is vaak erg lastig zijn om bij psychotische mensen ziektebesef te creëren. Wat misschien kan helpen is om op een rustig moment informatie geven over de ziekte in het algemeen, al moet dat eigenlijk gewoon de taak van de hulpverlening zijn. Misschien gaat zij dan dingen herkennen en beetje bij beetje erkennen dat ze een ziekte heeft. Toch ben je vooral van haar herstel afhankelijk. Een psychose komt komt vaak snel opzetten en gaat maar langzaam weg. Hoe meer iemand herstelt van de psychose hoe beter het ziektebesef vaak wordt, daarom is medicatie ook zo belangrijk.

Het is verder heel belangrijk om de adviezen van de hulpverlening altijd op te volgen, aangezien zij hier heel erg veel ervaring mee hebben.

M'n moeder heeft 17 jaar medicatie geweigerd en hulpverlening, en ook vrijwel al die tijd in psychose toestand verkeerd. Zou fijn zijn als ze het ziektebesef nog zou kunnen krijgen maar vraag me af of daarvoor al niet teveel afgebroken is in de hersenen. Maandag begon ze er ook al over dat ze de pilletjes niet wilde, maar ze neemt ze gelukkig wel.

Hulpverlening hoeft niet perse hier altijd veel ervaring mee te hebben Soms valt dat nog wel tegen is mijn ervaring en die van de andere omstanders, maar dat komt doordat de situatie toch niet heel mild is zeg maar.

Maargoed, klopt dat zij dingen kunnen en weten die ik niet kan of kan weten. En ik vul hun ook aan wat betreft informatie.

wat is er gebeurd gewas?

en schizofrenie is natuurlijk geen hoax, maar hoeft idd niet voor elk probleem te zorgen