quote:
Op donderdag 26 april 2007 16:00 schreef henry_101 het volgende:Praten doet hij nog bijna niet. Hij wordt wel tweetalig opgevoed, Tsjechisch (zijn moeder en mijn soms logerende schoonmoeder) en Nederlands (Ik en mijn familie en vrienden). Praten vind hij waarschijnlijk niet zo nodig, met wijzen en roepen krijgt hij meestal toch wel wat hij wil.
Kinderen die tweetalig worden opgevoed zijn altijd wat later met praten, en bij veel kinderen met een autistisch spectrumstoornis is het praten pas laat ontwikkeld, dus het kan beide kanten op.
quote:
Voor de rest is hij heel erg gesloten, reageert niet als hij met iets bezig is en ook niet als je hem iets verbied, hij doet het dan rustig nog 10 keer, terwijl hij weet dat we steeds bozer reageren en als we dan heel boos zijn gaat hij expres iets anders doen wat ook niet mag.
Hoe reageren jullie daarop?
Want als hij idd een autistische stoornis blijkt te hebben, dan zou ik de gedachte dat hij weet dat hij stout is direct buiten de deur zetten.
Dat weet hij nl niet.
Dit soort kinderen snappen de aanloop naar echte boosheid niet, ze zien niet dat je geirriteerd raakt, nog geirriteerder, bozig wordt, en tenslotte echt boos bent.
Kinderen met een autistische stoornis 'lezen' heel slecht lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, en zijn vaak erg zwak in het begrijpen van oorzaak en gevolg.
De informatieverwerking gaat slecht en iig heel anders dan bij 'ons'.
Hij ziet dat jullie uiteindelijk boos zijn, maar weet niet waarom precies, en wil daar misschien met ander stout gedrag duidelijkheid in krijgen.
Hoe moeilijk het ook is, boos worden heeft in zo'n geval geen zin en werkt waarschijnlijk zelfs heel beangstigend voor hem.
Probeer daar alsjeblieft rekening mee te houden, bedenk je maar dat je een kindje op de wereld hebt gezet die bijna van een andere planeet lijkt te komen, hij snapt niet wat wij allemaal wel snappen, en hij snapt niet eens dat hij het niet snapt.
In het hele traject dat jullie met hem aangaan zal er zeer waarschijnlijk wel een oudertraining worden aangeboden, doe daar je voordeel mee, je zult zoveel meer over hem leren en ook over wat je zelf het beste kunt doen.
Kinderen met autisme voelen zich vaak erg onveilig, juist omdat ze de wereld om zich heen niet begrijpen zoals wij, het is daarom zo ontzettend belangrijk dat hij in jullie een veilig baken vindt.
quote:
Is autisme aangeboren? Of kan het bijvoorbeeld komen doordat de hele dag de tv aanstaat (dat gebeurt bij ons dus als mijn vrouw thuis is).
Ja, autisme is aangeboren, daar heeft de televisie niks mee te maken.
Je kunt op internet heel veel informatie vinden hierover, dat zou ik als ik jou was beslist doen, want aanmodderen zoals nu is voor niemand productief.
quote:
Soms schaam ik me voor Vojtech zijn gedrag tegenover andere kinderen en mensen, omdat ik weet dat hij best slim is (hij ziet je 1 keer iets doen en doet het dan al na), maar zich zo anders gedraagt en dan door omstanders zo raar wordt aangekeken en daar ben ik dan later weer heel verdrietig over. Hoe kan je nou het beste zijn gedrag zo uitlegen dat hij niet als minderwaardig wordt gezien?
Je om te beginnen niet voor je eigen kind schamen.
Dan leg je gewoon uit wat er waarschijnlijk met hem aan de hand is en klaar.
quote:
Ik hoop op wat goede raad van jullie, alles komt de laatste maanden een beetje koud op mijn dak en ik zit nog in de verwerkingsfase zeg maar
Henry
Het is ook niet niks, maar aan je vragen te zien heb je nog niet veel onderzoek hiernaar gedaan, dus daar zou ik echt mee aan de slag gaan.
Er zijn onnoemelijk veel tips en adviezen te vinden, en gezien de wachtlijsten in de zorg kan het best nog wel even duren voordat jullie adequate hulp krijgen, dus ga op onderzoek uit en leer er meer over.
Bedenk jezelf, steeds als je tegen een beperking aanloopt: hij heeft zichzelf niet gemaakt, en het is geen onwil, maar onmacht.
Sterkte, en laat vooral weten hoe het jullie vergaat.