Oordeel zelf!
"Nog steeds gedompeld in het warme bad van de roes van de speed, loop ik rondjes langs de spiegelwand, waarin ik vast de mensen anders kan zien dan ze zijn.
Ruisen en razen als een snelweg van licht schiet in een monotone rust voorbij.
Schitterend wit poeder, bleek zuiver en puur,
Doe mij een deugd; stil deze honger.
Steel de argwaan en bedek de angst met een hemel van sterrenstof.
Besprenkel mijn ogen met lauw toverwater zodat ik de vreemde verschijnselen zal zien.
Oh, vervul mijn lust mijn lief!
Bevredig en blus,
Lest dorstige hebzucht naar meer en beter.
Neem mij en ook mee!
Laat me vrij door me te ketenen in hallicunaties
sataN 07/11/'99|"
Laat ik nou toevallig weten dat je wel veel mooie andere dingen hebt geschreven, al verlies je soms wat geloofwaardigheid aan gekunstelde stijlmiddelen.
Post eens wat meer... 
"Op een roze wolkje zit ik
Hoog boven werkelijkheid
Wolkenzachte vleugels heb ik
Zonnestralend leven zie ik
Hemelmuziek vult mijn oren.
Ik heb een hoofd vol kleine dromen
Die zich verstrengelen met jou
Ik heb nerveuze kriebelhanden
Die verlangen om te strelen
Ik hebn een lichaam vol kippevel
Smachtend om aangeraakt te worden.
Zilveren perfectie heb ik ervaren
Vrij geluk is wat ik voel.
Sluier lichtmist beschermt ons
vervult van eenzijn ben ik.
Oh ja, zeker weten,
Laat mij hier nog maar even zitten."
sataN, 08/02/'99
Ook dit gedicht vind ik weer vrij romantisch (hoewel daar niks mis mee is)
Schrijf je trouwens ook andere gedichten, ik bedoel met een andere stijl of zijn al je gedichten een beetje in dit genre? (ben gewoon nieuwsgierig)
an hour to like someone,
and a day to love someone,
but it takes a lifetime to forget someone.
Maar ik wil met alle liefde meer plaatsen!
Het volgende gedicht van mij is zelfs opgenomen in een gedichtenbundel, net als "Suikerzoet liedje voor het slapengaan" wat door mensen klef gevonden werd, maar juist cynisch en naief was bedoelt. Ik vrees alleen dat ik was vergeten er de titel boven te zetten, waardoor da inderdaad een beetje onduidelijk werd
GUN MIJ
Gun mij toch mijn morbide doodsverachting
Gun mij toch mijn vervreemde fantasieen
Gun mij toch mijn geforceerde geilheid
Gun mij toch mijn tulpenbollen-rookworst-filosofie
Laat mij toch mijn doemdenken domineren
Doordat ik mijn mond vol heb met de tand des tijds
Laat mij toch mijn domicile gedachten
uiten over gecapituleerde verlangens
Gun mij meelijwekkend en potsierlijk te zijn
Laat me zwelgen in nietszeggendheid
Laat me hartstochtelijk naar adem zoeken
Mijn miniscule lichaam ultiem gespannen
Om te stikken in mijn onzinnigheid
Oneindig vaak verdrinkend."
sataN, 12/02/'99
En dan nog eentje om het af te leren...
PSIEGEL
"Glinsterend glasoppervlak
Met zijn mooie metaforen
Weerkaatst in het duister
Oppervlakten van mijn ziel.
Zwarte kolk water die zich niet roert
Schitterende scherven die nooit zullen breken
Restanten van wat verloren is gegaan
Vormen het volmaakte geheel.
Licht vertekenend toont mijn ik
Als ik vertroebeld mijzelf aanschouw
Psiegelbeeld in diepten."
sataN, 12/03/'99
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Waarom ga je in godsnaam naar de afdeling literatuur als je iets beters zoekt om je mee bezig te houden!?
Enfin met lichte bewondering,
P. A. Lumile
quote:
op 11-13-1999 om 05:21 PM schreef sataN het volgende:
Bedankt voor de reacties! Post eens wat meer? Nou oke GEeR+, ik vraag me af wat je noueigenlijk hiervan vind:
Het was me even ontgaan dat de discussie doorgelopen was, vandaar een wat laat antwoord.
Ik vind in principe de meeste dingen die je hebt geschreven erg mooi, maar dat suikerzoete liedje doet me toch net dat beetje extra, omdat hij zo heerlijk klef en ongecompliceerd gecompliceerd is. Het gezwijmel door liefde is toch echt leuker om te lezen dan gezwijmel door verdriet.
|
|
